Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Radiology βρήκε ότι υπάρχουν αλλοιώσεις στους εγκεφάλους των πασχόντων από χρόνια κόπωση (υπερκόπωση).
Η μελέτη έγινε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μοντόγια.
Η ανακάλυψη αυτή ανοίγει το δρόμο για καλύτερες διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους. Και επιβεβαιώνει ότι οι ασθενείς έχουν μια πραγματική πάθηση και όχι φανταστική, καθώς κατηγορούνται ως υποχονδριακοί.
Η διάγνωση για το ο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι δύσκολη. Αυτό συμβαίνει διότι τα συμπτώματα είναι κοινά με άλλες παθήσεις αλλά και διαφορετικά για κάθε ασθενή.
Η πλειονότητα των πασχόντων αναφέρει αίσθημα μόνιμης και υπερβολικής κούρασης που διαρκεί πάνω από ένα εξάμηνο. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις, πονοκεφάλους, δυσανεξία σε διάφορες τροφές, πονόλαιμο, διόγκωση λεμφαδένων, γαστρεντερικά προβλήματα, αφύσικη αρτηριακή πίεση, υπερευαισθησία στο φως και στους θορύβους κ.α.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αφορά ολοένα και περισσότερους ανθρώπους τα τελευταία χρόνια ενώ οι αιτίες που το προκαλούν παραμένουν ασαφείς. Πιστεύεται ότι, εν μέρει τουλάχιστον, οφείλεται σε χρόνια φλεγμονή, πιθανότατα λόγω παρατεταμένης και υπερβολικής αντίδρασης του οργανισμού απέναντι σε κάτι που έχει μολύνει το σώμα. Ή μπορεί να έχει αιτία την κόπωση των επινεφριδίων.
Λιγότερη λευκή ουσία
Οι ερευνητές αναρωτιόνταν αν στην απεικόνιση του εγκεφάλου θα μπορούσε να εμφανιστεί κάτι συγκεκριμένο που διαφέρει μεταξύ των ασθενών με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ασθενών και των υγιών ανθρώπων.
Και το βρήκαν. Η έρευνα αποκάλυψε πως όσοι πάσχουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, έχουν λιγότερη λευκή ουσία στον εγκέφαλό τους, καθώς και ανατομικές ανωμαλίες σε τρεις τουλάχιστον εγκεφαλικές περιοχές. Όσο πιο αφύσικες ήταν αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου, τόσο πιο σοβαρά ήταν τα συμπτώματα της ασθένειας.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είχαν μια πύκνωση της φαιάς ουσίας σε δύο περιοχές του εγκεφάλου τους.
«Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ιατρικές προκλήσεις της εποχής μας», λέει ο Μοντόγια και τονίζει ότι η ασθένεια μπορεί να υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής ενός ανθρώπου για 10-30 χρόνια.
Οι ερευνητές είπαν ότι παρά την ισχύ των πορισμάτων τους, τα αποτελέσματα θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με περαιτέρω έρευνα.
