Υδροκήλη (hydrocele) είναι μια ακίνδυνη αλλά παθολογική συγκέντρωση λεπτόρρευστου υγρού μέσα στο όσχεο. Συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία.
Ο όρος υδροκήλη παράγεται από το υδρο- που έχει σχέση με το νερό και τη λέξη κήλη που σημαίνει όγκος ή κοιλότητα.
Ο όρχις βρίσκεται μέσα στο όσχεο (το σακουλάκι που έχει τους δύο όρχεις) και περιβάλλεται από μία μικρή ποσότητα λεπτόρρευστου υγρού. Φυσιολογικά, το υγρό αυτό παράγεται και επαναρροφάται συνεχώς, ώστε να μένει σταθερός ο όγκος του. Σε κάποιες περιπτώσεις αυξάνεται, με αποτέλεσμα να υπάρχει διόγκωση στο όσχεο. Η υδροκήλη είναι συγκέντρωση υγρού στο περίβλημα γύρω από τον όρχι.
Η υπερβολική ποσότητα υγρού που δημιουργεί την υδροκήλη μαζεύεται, είτε επειδή συσσωρεύονται πολλά υγρά στην περιοχή των γεννητικών οργάνων είτε επειδή τα υγρά δεν απορροφώνται.
Συμπτώματα
Συνήθως η μόνη ένδειξη υδροκήλης είναι μία ανώδυνη διόγκωση. Στους ενήλικες, αν πάρει μεγάλες διαστάσεις, δημιουργεί αίσθημα δυσφορίας από το μεγάλο βάρος στο όσχεο.
Σημεία και συμπτώματα
- Μαλακή, συνήθως ανώδυνη διόγκωση στο όσχεο.
Οι υδροκήλες είναι συνηθισμένες αιτίες διόγκωσης του οσχέου και μπορεί να εμφανιστούν στον έναν ή και στους δύο όρχεις (συνήθως στον έναν). Η υδροκήλη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συνηθισμένη στα νεαρά αγόρια και στους ηλικιωμένους άνδρες. Επίσης είναι συχνή στα μωρά και μάλιστα στον πρώτο χρόνο ζωής. Η πάθηση μπορεί να σχηματιστεί κατά την ενδομήτρια ζωή. Είναι πιο συχνή στα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα.
Στα παιδιά
Η πάθηση προκαλεί έντονη ανησυχία στους γονείς των αγοριών. Κάνει το όσχεο να φαίνεται πρησμένο, γυαλιστερό χωρίς τη συνήθη ρυτίδωση και του δίνει μερικές φορές ένα χρώμα προς το πράσινο και μπλε.
Υδροκήλη μπορεί να δημιουργηθεί και μετά από κακώσεις ή συστροφή του όρχι. Μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα γενικευμένης ασθένειας ή πιο σπάνια νεοπλασίας.
Αν η κατάσταση δεν υποχωρήσει μέσα σε ένα χρόνο θα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση.
Η υδροκήλη δεν επηρεάζει τη γονιμότητα, την κατοπινή σεξουαλική ζωή του παιδιού και δεν κληρονομείται από τους γονείς.
Διάγνωση
Για να ξεχωρίσει ο γιατρός σας την υδροκήλη από όγκο ή άλλη αιτία διόγκωσης, θα ψηλαφίσει την πρησμένη περιοχή και μπορεί να εξετάσει με φως το όσχεο. Αν η διόγκωση είναι υδροκήλη, το φως θα περάσει από μέσα. Μπορεί επίσης να ζητήσει υπερηχογράφημα.
Πόσο σοβαρή είναι η υδροκήλη; Οι υδροκήλες δεν είναι σοβαρές. Συνήθως δε χρειάζονται θεραπεία, εκτός αν το όσχεο είναι τόσο πρησμένο, ώστε να μην αισθάνεστε άνετα.
Για τα βρέφη συστήνεται απλή παρακολούθηση, γιατί συνήθως η υδροκήλη εξαφανίζεται μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής. Στους ενήλικες υπάρχει πιθανότητα να εξαφανιστεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο.
Θεραπεία
Αν η ενόχληση επιμένει, ο γιατρός σας μπορεί να αδειάσει το υγρό της υδροκήλης με βελόνα και σύριγγα.
Η επέμβαση είναι απλή, αλλά παρέχει προσωρινή μόνο ανακούφιση, επειδή το υγρό συνήθως μαζεύεται πάλι. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι η αναρρόφηση με βελόνα είναι πιθανόν επικίνδυνη, επειδή μπορεί να προκαλέσει μόλυνση.
Μια πιο συνηθισμένη επιλογή είναι η εγχείρηση. Η ανάρρωση είναι γρήγορη, και ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη μέρα από το νοσοκομείο. Θα πρέπει, όμως, το όσχεο να διατηρηθεί ψηλά προς τους όρχεις για μια περίοδο περίπου δύο εβδομάδων. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικού εσωρούχου, που ονομάζεται σπασουάρ το οποίο έχει μια μικρή θήκη, όπου τοποθετούνται οι όρχεις.
