Τα συμπτώματα της νόσου του Μενιέρ περιγράφτηκαν πάνω από έναν αιώνα πριν από ένα Γάλλο που ονομαζόταν Prosper Meniere.
Τα συμπτώματα είναι επεισόδια ζάλης κατά τα οποία το δωμάτιο φαίνεται σαν να περιστρέφεται (ίλιγγος), συνοδευόμενα από αυξομειώσεις στην έκπτωση της ακοής, κουδούνισμα στα αφτιά και μια αίσθηση πίεσης στο αφτί που έχει το πρόβλημα.
Στην αρχή η νόσος Μενιέρ αρχίζει από το ένα αφτί, αλλά τελικά προσβάλλει και τα δύο αφτιά στο 25 με 50% των περιπτώσεων των ατόμων με τη νόσο.
Σημεία και συμπτώματα
- Σοβαρές κρίσεις ζάλης (ίλιγγοι) που συνοδεύονται από ναυτία και έμετο.
- Έκπτωση της ακοής και παραμόρφωση των ήχων.
- Θόρυβος, όπως βουητό, κουδούνισμα ή βρυχηθμός στα αφτιά σας (εμβοές).
- Αίσθηση πληρότητας, πίεσης στο αφτί.
Αιτία
Η αιτία είναι άγνωστη, αλλά η πάθηση φαίνεται να σχετίζεται με την αύξηση της πίεσης του υγρού στο έσω ους.
Η αυξημένη πίεση πιστεύεται ότι πιέζει τις ευαίσθητες μεμβράνες του λαβύρινθου – την αίθουσα στο έσω ους που είναι γεμάτη υγρό και ελέγχει την ισορροπία και την ακοή – τις παραμορφώνει και κάποιες φορές προκαλεί και τη ρήξη τους.
Αυτό το τραύμα προκαλεί σοβαρή διαταραχή στην αίσθηση της ακοής και της ισορροπίας.
Συμπτώματα και διάγνωση
Οι περιοδικές κρίσεις χαρακτηρίζουν τη νόσο του Meniere. Μεταξύ των κρίσεων που μπορεί να διαρκούν από μερικά λεπτά μέχρι σχεδόν όλη την ημέρα υπάρχουν πολύ λιγότερα συμπτώματα.
Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά, αλλά συνήθως είναι θόρυβος στο αφτί, παραμόρφωση των ήχων, μία αίσθηση πληρότητας ή πίεσης στο αφτί και ίλιγγος που μπορεί να είναι αρκετά σοβαρός και να προκαλεί ναυτία και έμετο. Οι κρίσεις μπορεί να γίνονται ολοένα πιο συχνές και σοβαρές.
Η πρώτη εξέταση που θα βοηθήσει να γίνει η διάγνωση είναι μία εξέταση της ακοής. Αν δε βγουν συμπεράσματα, μπορεί να χρειαστεί να γίνουν και άλλες εξετάσεις. Μία τέτοια εξέταση, που ονομάζεται ηλεκτρονυσταγμογράφημα, περιλαμβάνει την έκπλυση του αφτιού με δροσερό ή ζεστό νερό ή αέρα.
Κανονικά αυτό σάς προκαλεί ένα αίσθημα στροβιλισμού, που κάνει τα μάτια σας να κινούνται γρήγορα από τη μία άκρη στην άλλη. Οι αντιδράσεις στο ερέθισμα του κάθε αφτιού καταγράφονται και συγκρίνονται μεταξύ τους και με τις φυσιολογικές αντιδράσεις, για να εξακριβωθεί αν το σύστημα ισορροπίας στο έσω ους λειτουργεί κανονικά.
Πόσο σοβαρή είναι η νόσος του Meniere; Στους περισσότερους ανθρώπους οι κρίσεις είναι σπάνιες και η πάθηση είναι κυρίως μία απλή ενόχληση. Για λίγα άτομα όμως η πάθηση του Meniere μπορεί να οδηγήσει σε ολοκληρωτική κώφωση και ο ίλιγγος και η συνοδός ναυτία μπορεί να συμβαίνουν συχνά προκαλώντας σοβαρή ενόχληση.
Θεραπεία
Η θεραπεία για την νόσο του Meniere μπορεί να γίνει με:
Φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει φάρμακα, για να αντιμετωπίσετε τον ίλιγγο, τη ναυτία και τον έμετο που τα συνοδεύουν. Η μείωση σωματικών υγρών με διουρητικά φάρμακα φαίνεται να βοηθάει κάποιους ανθρώπους. Μερικές φορές ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει ένα ηρεμιστικό, για να σας ανακουφίσει από την αγωνία που συνοδεύει μία σοβαρή κρίση. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί αν η φαρμακευτική αγωγή είναι χρήσιμη, γιατί η νόσος του Meniere υποχωρεί και επιλύεται από μόνη της. Άλλες επιλογές
Όταν τα άλλα μέτρα δε βοηθούν, μπορεί να γίνει μία επέμβαση κατά την οποία η γενταμυκίνη, ένα αντιβιοτικό που είναι τοξικό για το έσω ους, εισάγεται προσεχτικά με ένεση μέσα από το τύμπανο και απορροφάται από το έσω ους. Αυτό μειώνει την επίδραση που ασκεί στην ισορροπία το συγκεκριμένο αφτί και το άλλο αφτί αναλαμβάνει το ρόλο να ρυθμίζει την ισορροπία. Η επέμβαση, που μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία στο γραφείο του γιατρού σας, μειώνει συχνά τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των κρίσεων ιλίγγου.
Άλλες θεραπείες είναι το κόψιμο του νεύρου που ελέγχει την ισορροπία. Όταν η έκπτωση της ακοής είναι σοβαρή ή η πάθηση συνοδεύεται από σοβαρούς ίλιγγους, ολόκληρο το έσω ους μπορεί να καταστραφεί. Και πάλι το άλλο αφτί σας αναλαμβάνει να ρυθμίζει την ισορροπία σας.
Αν η νόσος του Μενιέρ επηρεάζει και τα δυο αφτιά σας, η θεραπεία είναι πιο δύσκολη. Μπορεί να εγχειριστείτε στο πιο εξασθενημένο αφτί, για να σταματήσετε τις πιο εξουθενωτικές κρίσεις.
Ατομική φροντίδα. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ότι οι κρίσεις μειώνονται σε συχνότητα και σοβαρότητα, όταν μειώνουν ή σταματούν την κατανάλωση καφεΐνης, αλκοόλ και νικοτίνης.
