Ο όρος ουλίτιδα αναφέρεται σε φλεγμονή των ούλων στο μέρος γύρω από τη βάση των δοντιών σας.
Η αιτία είναι η πλάκα, ένα κολλώδες άοσμο στρώμα από βακτήρια που καλύπτει τα δόντια σας. Αν σκληρύνει (ασβεστωθεί), η πλάκα γίνεται λευκή (πέτρα) και σκουραίνει με το χρόνο.
Η συσσώρευση πλάκας και πέτρας μπορεί να ερεθίσει τα ούλα. Δημιουργεί θύλακες βακτηρίων μεταξύ των ούλων και των δοντιών, που μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στα ούλα που με τη σειρά της τα κάνει να ματώνουν εύκολα.
Σημεία και συμπτώματα
- Πρησμένα, μαλακά, κόκκινα ούλα.
- Ούλα που ματώνουν εύκολα, ιδιαίτερα όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας.
- Αλλαγή χρώματος των ούλων από ροζ σε σκούρο κόκκινο.
Αν συσσωρευτεί πλάκα σε ένα φυσιολογικό δόντι και δεν αφαιρεθεί σύντομα, μπορεί να γίνει σκληρή από την εναπόθεση αλάτων, οπότε ονομάζεται πέτρα. Σταδιακά τα γειτονικά ούλα παθαίνουν φλεγμονή και πρήζονται, μία πάθηση που είναι γνωστή ως ουλίτιδα.
Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν για πρώτη φορά ουλίτιδα κατά τη διάρκεια της εφηβείας και στη συνέχεια σε διάφορους βαθμούς σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Ήπιες μορφές της πάθησης είναι συνηθισμένες στους ενήλικες. Ο πιο κοινός υπεύθυνος παράγοντας είναι η μακροχρόνια παραμελημένη στοματική υγιεινή, αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο.
Διάγνωση
Τα υγιή ούλα είναι σφριγηλά και έχουν ανοιχτό ροζ χρώμα. Αν δείτε ότι τα ούλα σας είναι πρησμένα, ευαίσθητα, ματώνουν εύκολα και είναι σκούρα κόκκινα, μπορεί να έχετε ουλίτιδα.
Συχνά πολλοί παρατηρούν την αλλαγή στα ούλα τους, όταν διαπιστώνουν ότι οι τρίχες της οδοντόβουρτσας μετά το βούρτσισμα έχουν ροζ χρώμα, που είναι σημείο ότι τα ούλα τους ματώνουν ακόμα και με την απαλή πίεση των τριχών.
Αν έχετε σημεία και συμπτώματα ουλίτιδας, συμβουλευτείτε τον οδοντίατρο σας. Το κλειδί, για να εξακριβώσετε την υγεία των ούλων σας, είναι να μετρήσετε το βάθος του αυλακιού μεταξύ των ούλων και των δοντιών σας – την ουλοοδοντική σχισμή.
Για να το κάνει αυτό, ο οδοντίατρος εισάγει ένα μεταλλικό σωλήνα κάτω από τα ούλα σας, μέχρι να συναντήσει ελαφριά αντίσταση. Ένα βάθος 2 ή 3 χλστ. δείχνει υγιή ούλα. Βάθος μεγαλύτερο των 3 χιλιοστών σημαίνει ότι έχει σχηματιστεί θύλακας ανάμεσα στα δόντια και στα ούλα σας. Όσο πιο βαθύς είναι ο θύλακας, τόσο πιο σοβαρή είναι η πάθηση των ούλων. Οι οδοντικές ακτινογραφίες μπορεί επίσης να βοηθήσουν τον οδοντίατρο σας να εκτιμήσει την κατάσταση των ούλων αποκαλύπτοντας την απώλεια οστού που σχετίζεται με την περιοδοντίτιδα.
Πόσο σοβαρή είναι η ουλίτιδα; Η ουλίτιδα δεν προκαλεί συνήθως πόνο και δεν εντοπίζεται. Αν δεν αντιμετωπιστεί, ωστόσο, η ουλίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε περιοδοντίτιδα, μία πιο σοβαρή πάθηση που προσβάλλει και άλλα σημεία στήριξης του δοντιού και οδηγεί στην απώλεια του.
Αιτίες – πότε κινδυνεύετε
Όλοι κινδυνεύουμε από παθήσεις των ούλων. Ο πιο σημαντικός παράγοντας γι’ αυτές είναι η μακροχρόνια παραμελημένη στοματική υγιεινή. Άλλοι παράγοντες που μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο είναι:
- Γενετική. Τα βακτήρια που προκαλούν την ουλίτιδα είναι πιο βλαβερά για τα ούλα κάποιων ανθρώπων. Αυτοί που είναι ευάλωτοι κληρονομούν μία προδιάθεση στις παθήσεις των ούλων.
- Φάρμακα. Κάποια φάρμακα μειώνουν την ποσότητα του σάλιου μέσα στο στόμα σας προκαλώντας ξηροστομία. Χωρίς τη φυσιολογική καθαριστική δράση του σάλιου η πλάκα και η πέτρα μπορεί να συσσωρευτούν ευκολότερα. Πολλά αντικαταθλιπτικά και φάρμακα για το κρυολόγημα περιέχουν συστατικά που μειώνουν την παραγωγή σάλιου. Το αλκοόλ έχει παρόμοια αποτελέσματα.
- Κάπνισμα. Το κάπνισμα μειώνει την ικανότητα των ούλων να επουλώνονται εμποδίζοντας την αντικατάσταση του ιστού που καταστρέφεται από τα βακτήρια.
- Διαβήτης. Οι άνθρωποι με ανεξέλεγκτη ή με κακή ρύθμιση του διαβήτη είναι πιο ευάλωτοι σε παθήσεις των ούλων. Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει σκλήρυνση των μικρών αιμοφόρων αγγείων μειώνοντας την ικανότητα τους να μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά στον ιστό των ούλων και να αφαιρούν τα απόβλητα. Αυτό μπορεί να κάνει τα ούλα λιγότερο υγιή και περισσότερο ευάλωτα στη μόλυνση.
- Εγκυμοσύνη. Οι ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κάνουν τα ούλα πιο ευάλωτα στις βλαβερές συνέπειες της πλάκας.
- Μειωμένη ανοσία. Κάποιες παθήσεις μπορούν να εξασθενίσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να σας κάνουν ευάλωτους σε λοιμώξεις όπως και σε παθήσεις των ούλων.
Θεραπεία
Ο οδοντίατρος μπορεί να αντιμετωπίσει την ουλίτιδα χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους. Το πρώτο βήμα είναι ο σχολαστικός καθαρισμός των δοντιών σας, όπως η αφαίρεση όλης της πλάκας και της πέτρας. Αυτό το καθάρισμα μπορεί να μην είναι ευχάριστο, ιδιαίτερα αν τα ούλα σας είναι ευαίσθητα ή αν τα δόντια σας έχουν καλυφτεί από πλάκα και πέτρα. Η διαδικασία της αφαίρεσης είναι γνωστή ως καθαρισμός.
Στραβά δόντια, σφραγίσματα που προεξέχουν ή κακής ποιότητας ανακατασκευές, όπως θήκες και γέφυρες, μπορεί να δυσκολέψουν την αφαίρεση της πλάκας αυξάνοντας τον κίνδυνο της ουλίτιδας. Τα δόντια μπορεί να χρειαστεί να ισιώσουν, για να ελαχιστοποιηθεί η συσσώρευση της πλάκας, τα σφραγίσματα μπορεί να αντικατασταθούν και οι ανακατασκευές πρέπει να ρυθμιστούν ξανά.
Ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα καλής στοματικής υγιεινής είναι σημαντικό για τη θεραπεία και την πρόληψη της ουλίτιδας. Αρχικά τα ούλα σας μπορεί να ματώνουν μετά το βούρτσισμα. Αυτό θα πρέπει να κρατήσει μόνο μία με δύο ημέρες. Σύντομα τα ούλα σας θα γίνουν ροζ και σφριγηλά, σημείο βελτίωσης της υγείας τους. Το πρόγραμμα πρέπει να συνεχιστεί για πάντα, για να παραμείνουν τα ούλα σας υγιή.
Πρόληψη
Αν φροντίζετε σωστά τα δόντια σας με σχολαστικό καθημερινό βούρτσισμα, τακτική χρήση νήματος και τακτικό καθαρισμό από τον οδοντίατρο, οι πιθανότητες να πάθετε σοβαρή ουλίτιδα μειώνονται πολύ.
