Το σύνδρομο Zollinger-Ellison είναι μία σπάνια νόσος κατά την οποία όγκοι, που ονομάζονται γαστρινώματα, σχηματίζονται στο σώμα, συνήθως στο πάγκρεας και στο δωδεκαδάκτυλο.
Οι όγκοι εκκρίνουν μία ουσία που ονομάζεται γαστρίνη. Αυτή διεγείρει την υπερβολική έκκριση οξέος από το στομάχι.
Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από το σύνδρομο Zollinger-Ellison να έχουν πεπτικό έλκος σε κάποια φάση της νόσου. Τα έλκη που σχετίζονται με το σύνδρομο Zollinger-Ellison είναι συνήθως πιο επίμονα και ανταποκρίνονται λιγότερο στη θεραπεία από τα συνηθισμένα πεπτικά έλκη.
Το σύνδρομο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά τα σημεία και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μεταξύ των 30 και 60 ετών.
Σημεία και συμπτώματα
- Συμπτώματα παρόμοια με αυτά του έλκους στην άνω κοιλιακή χώρα.
- Έντονα, επίμονα συμπτώματα σαν αυτά του έλκους που δεν υποχωρούν με αντιόξινα.
- Διάρροια.
Διάγνωση
Αν έχετε συμπτώματα που υποδηλώνουν σύνδρομο Zollinger-Ellison, ο γιατρός μπορεί να κάνει εξετάσεις, για να δει αν το επίπεδο γαστρίνης στο αίμα σας είναι αυξημένο. Γενικά, ένα άτομο που πάσχει από το σύνδρομο Zollinger-Ellison έχει παθολογικά επίπεδα ορού γαστρίνης, που προκαλεί την παραγωγή υπερβολικών ποσοτήτων γαστρικού οξέος. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει οισοφαγογαστροσκοπηση ή ακτινογραφία με βάριο του στομάχου, για να ερευνήσει για σημάδια έλκους.
Τα γαστρινώματα είναι συνήθως μικρά και εντοπίζονται δύσκολα, αλλά οι πρόσφατες πρόοδοι στις διαγνωστικές μεθόδους έχουν βελτιώσει την αναγνώριση και τον εντοπισμό αυτών των όγκων.
Οι μέθοδοι είναι υπερηχογράφημα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο χειρουργείο, και σπινθηρογράφημα, που χρησιμοποιεί μία πολύ μικρή ποσότητα ραδιενεργού υλικού που ενώνεται με τον όγκο και εμφανίζεται ως έντονο σημείο στη σάρωση.
Πόσο σοβαρό είναι το σύνδρομο του Zollinger-Ellison; Το σύνδρομο Zollinger-Ellison μπορεί να είναι μία σοβαρή πάθηση. Οι όγκοι μπορεί να εξαπλώνονται αργά, συνήθως στις λεμφαδένες και στο ήπαρ. Επιπλέον, τα έλκη που σχετίζονται με το σύνδρομο είναι συνήθως σοβαρά και δε θεραπεύονται εύκολα με τα συνηθισμένα φάρμακα και με εγχείρηση. Όπως με τις πιο σοβαρές παθήσεις, όσο πιο νωρίς γίνει η διάγνωση, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ενός ευνοϊκού αποτελέσματος.
Θεραπεία
Τα έλκη που σχετίζονται με το σύνδρομο Zollinger-Ellison είναι συνήθως ανθεκτικά στις συνηθισμένες δόσεις των φαρμάκων για το έλκος. Ειδικά αν είστε νέος και με καλή υγεία, ο γιατρός μπορεί να επιλέξει να κάνει εγχείρηση, για να εντοπίσει και να αφαιρέσει τον έναν ή περισσότερους όγκους που ευθύνονται για την υπερβολική έκκριση οξέος. Μερικές φορές αυτοί οι όγκοι είναι τόσο μικροί ή πολλαπλοί, που δεν μπορούν να εντοπιστούν και να αφαιρεθούν.
Αν ο χειρουργός σας δεν μπορεί να αφαιρέσει τα γαστρινώματα, θα χρειαστεί να πάρετε ένα φάρμακο που μειώνει το οξύ. Το πιο αποτελεσματικό φάρμακο είναι ένας αναστολέας αντλίας πρωτονίων, όπως είναι η ομεπραζόλη, η λανσοπραζόλη, η ραμπεπραζόλη, η παντοπραζόλη ή η εσομεπραζόλη, που έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να σταματάει ουσιαστικά την παραγωγή οξέος για κάποιο χρονικό διάστημα. Σ’ αυτό τον τύπο του έλκους μπορεί να χρειαστεί να πάρετε μεγαλύτερες και πιο συχνές δόσεις συγκριτικά με ένα συνηθισμένο πεπτικό έλκος. Συνήθως αυτά τα φάρμακα λαμβάνονται έπ’ αόριστο, για να εμποδίζουν την επανεμφάνιση σημείων και συμπτωμάτων.
Θα χρειαστεί επίσης να κάνετε συχνές εξετάσεις, για να παρακολουθείτε προσεκτικά την ανάπτυξη ή την εξάπλωση των όγκων.
