Μια βόλτα στη φύση -π.χ. στο δάσος, στη θάλασσα ή σε ένα πάρκο- μπορεί να αλλάξει τη λειτουργία του εγκεφάλου και να βελτιώσει την ψυχική μας διάθεση και υγεία, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι της πόλης διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης και άλλων προβλημάτων ψυχικής υγείας, ίσως τελικά να οφείλεται στο ότι έχουν μικρότερη επαφή με τη φύση. Ωστόσο ήταν εντελώς άγνωστος ο βιολογικός μηχανισμός με τον οποίο το “πράσινο” ή το “μπλε” επηρεάζει την ψυχική υγεία μας.
Το θέμα διερεύνησαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ με επικεφαλής τον μεταπτυχιακό φοιτητή Γκρέγκορι Μπράτμαν. Μια προηγούμενη μελέτη της ίδιας ομάδας βρήκε ότι τα άτομα που έκαναν μια βόλτα στο campus του Στάνφορντ, το οποίο είναι καταπράσινο, ένιωθαν πολύ πιο ευχάριστα από ό,τι όταν έκαναν την ίδια διαδρομή δίπλα στον μποτιλιαρισμένο δρόμο.
Στη νέα μελέτη τους, οι ερευνητές εξέτασαν προσεκτικά τις επιδράσεις που μπορεί να έχει μια βόλτα στην οποία σκεφτόμαστε τα στραβά και ανάποδα της ζωή μας, με συνέπεια να αισθανόμαστε χειρότερα για τον εαυτό μας. Αυτού του είδους ο “μηρυκασμός” σχετίζεται με αυξημένη δραστηριότητα ενός τμήματος του εγκεφάλου που λέγεται υπογονάτιος προμετωπιαίος φλοιός (subgenual prefrontal cortex). Πρόκειται για μια “δηλητηριώδη” νοερή διαδικασία που συχνά αποτελεί πρόδρομη κατάσταση της κατάθλιψης.
Η επαφή με τη φύση μπορεί να σταματήσει τον νοσηρό μηρυκασμό
Οι ερευνητές σκέφτηκαν πως αν εξέταζαν το συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου πριν και μετά από μια βόλτα, θα έβρισκαν αν και πόσο επηρεάζεται ο εγκέφαλός μας από τη φύση. Ζήτησαν λοιπόν από 38 άτομα να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια, για να καταγράψουν την ψυχική τους διάθεση και τα επίπεδα του “νοσηρού μηρυκασμού”. Στη συνέχεια τους υπέβαλαν σε τομογραφίες εγκεφάλου για να ελέγξουν την παροχή αίματος, και άρα τη δραστηριότητα του εγκεφάλου στην στον υπογονάτιο φλοιό.
Χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες, ζητώντας από τους μισούς να περπατήσουν για 90 λεπτά στο πάρκο του Στάνφορντ και από τους άλλους μισούς να περπατήσουν σε ένα πολύβουο δρόμο μόνοι τους και χωρίς να μην ακούν μουσική. Μετά τα 90 λεπτά, οι εθελοντές επέστρεψαν στο εργαστήριο για να υποβληθούν σε τομογραφίες εγκεφάλου και να απαντήσουν σε ερωτηματολόγια.
Οι ερευνητές βρήκαν πως όσοι είχαν κάνει βόλτα δίπλα στα αυτοκίνητα, διατήρησαν την ίδια παροχή αίματος στον υπογονάτιο φλοιό, και άρα το ίδιο επίπεδο νοσηρού μηρυκασμού -είχαν δηλαδή την περίπου την ίδια ψυχική διάθεση. Από την άλλη πλευρά, όσοι είχαν περπατήσει στο πάρκο, είχαν μικρή αλλά ουσιαστική βελτίωση της ψυχικής διάθεσης, κάτι που αποδείχθηκε με τη μειωμένη αιμάτωση στον υπογονάτιο φλοιό και άρα χαμηλότερο νοσηρό μηρυκασμό.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μια βόλτα στη φύση μπορεί να αποτελέσει έναν τρόπο βελτίωσης της ψυχικής διάθεσης και καταπολέμησης του άγχους και της κατάθλιψης, έγραψαν οι ερευνητές.
