Η υδροχλωρική ρανιτιδίνη (Ranitidine Hydrochloride) είναι ένας από τους H2-ανταγωνιστές.
Eνδείξεις: Γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος. Γενικώς καταστάσεις γαστρικής υπερέκκρισης (σύνδρομο Zollinger-Ellison και βραχέος εντέρου, μαστοκύτωση). Πρόληψη ελκών από στρες. Eξελκώσεις, διαβρώσεις του ανώτερου πεπτικού σωλήνα μετά λήψη ασπιρίνης ή MΣAΦ. Oισοφαγίτιδα από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Πρόληψη εισρόφησης γαστρικού περιεχομένου στις αεροφόρους οδούς κατά τη διάρκεια της αναισθησίας για χειρουργικές επεμβάσεις ή κατά τον τοκετό. Πρόληψη μεταβολικής αλκάλωσης από παρατεινόμενη γαστρική αναρρόφηση.
Aντενδείξεις: Το ενέσιμο αντενδείκνυται στα παιδιά.
Παρενέργειες: Kεφαλαλγία (3%). Σπανιότερα (<1%) ζάλη, αδιαθεσία, δυσκοιλιότητα ή διάρροια, ναυτία, κοιλιακά άλγη, εξανθήματα. Σπανιότατα έχουν αναφερθεί κνησμός, βραδυκαρδία, οπτικές διαταραχές, γυναικομαστία, αιματολογικές διαταραχές, όπως λευκοπενία ή θρομβοκυτοπενία, ηπατίτιδα, αύξηση της γ-GT και κρεατινίνης του ορού.
Αλληλεπιδράσεις: Mειώνει την απορρόφηση της κετοκοναζόλης και δίνει ψευδώς θετικές αντιδράσεις παρουσίας λευκώματος στα ούρα με Multistix. Tα αντιόξινα δεν επηρεάζουν την απορρόφησή της. Σε συγχορήγηση σουκραλφάτης η τελευταία να χορηγείται 2 ώρες μετά τη ρανιτιδίνη. Πιθανή αλληληλεπίδραση με ανταγωνιστές της αλδοστερόνης, διουρητικά και κάλιο.
Προσοχή στη χορήγηση: Σε σοβαρή νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια να μειώνεται ανάλογα η δόση. Kύηση και γαλουχία βλ. Σιμετιδίνη.
Δοσολογία από το στόμα
Γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος: 150 mg 2 φορές την ημέρα ή 300 mg εφάπαξ πριν από τη νυκτερινή κατάκλιση για 4 και σε περίπτωση μη επαρκούς επούλωσης για επιπλέον 4 εβδομάδες. Σε περιπτώσεις ανθεκτικών ελκών χορηγούνται 300 mg 2 φορές την ημέρα για 4 εβδομάδες. Δόση συντήρησης 150 mg πριν από τη νυκτερινή κατάκλιση.
Πρόληψη ελκών από MΣAΦ: 150 mg 2 φορές την ημέρα. Oισοφαγίτιδα από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση: 150mg 2 φορές ημερησίως ή 300mg εφάπαξ ημερησίως για 8-12 εβδομάδες ή σε όσους δεν ανταποκρίνονται 150mg 4 φορές ημερησίως, για 8 εβδομάδες.
Πρόληψη εισρόφησης γαστρικού περιεχομένου: 150mg 2 ώρες πριν την έναρξη της γενικής αναισθησίας και καλύτερα επιπλέον 150mg την παραμονή το βράδυ.
Σύνδρομο Zollinger-Ellison: 150mg 3 φορές ημερησίως αυξανόμενο αν κριθεί αναγκαίο. Πρόληψη ελκών από stress: 150 mg 2 φορές την ημέρα
Tοκετός: Προφυλακτικώς 150 mg πριν την έναρξη και στη συνέχεια 150 mg/6ωρο από το στόμα.
Σε παιδιά (με πεπτικό έλκος) ηλικίας 8-18 ετών: 2-4 mg/kg δύο φορές την ημέρα. έγιστη ημερήσια δόση 300 mg. Bλ. επίσης Προσοχή στη χορήγηση.
Συμπτωματική ανακούφιση από όξινες ερυγές και αίσθημα καύσου μόνο σε ενήλικες και εφήβους >=16 ετών: 75 mg όταν εκδηλώνονται τα συμπτώματα, ημέρα ή νύκτα συνήθως 75-150 mg την ημέρα. Μέγιστο 300mg/24ωρο.
Δοσολογία παρεντερικώς
Bραδέως ενδοφλεβίως (σε 5-6 λεπτά) 50 mg/6-8 ώρες αραιωμένα σε 20 ml διαλύματος δεξτρόζης 5-10% ή χλωριούχου νατρίου 0.9%. Σε στάγδην διαλείπουσα έγχυση 25 mg/ώρα για 2 ώρες και επανάληψη με μεσοδιαστήματα 6-8 ωρών. Σε συνεχή στάγδην έγχυση το φάρμακο αραιώνεται σε ικανό όγκο και χορηγείται με ρυθμό 6.25 mg/ώρα. Ενδομυϊκώς 50 mg/6-8 ώρες.
Πρόληψη ελκών από στρες: Αρχικά βραδέως ενδοφλεβίως όπως ανωτέρω και στη συνέχεια συνεχής ενδοφλέβια έγχυση 125-250 mcg/kg/ώρα.
Πρόληψη εισρόφησης γαστρικού περιεχομένου: Ενδομυϊκώς ή βραδέως ενδοφλεβίως (σε 5-6 λεπτά) 50 mg αραιωμένα σε 20 ml διαλύματος δεξτρόζης 510% ή χλωριούχου νατρίου 0.9% πριν την έναρξη της γενικής αναισθησίας.
