Είναι γνωστό ότι τo σωματικός βάρος ελέγχεται από τη λεπτίνη, μια ορμόνη που δρα στον εγκέφαλο και ρυθμίζει την πρόσληψη της τροφής και το μεταβολισμό. Ωστόσο, ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστο μέχρι σήμερα πώς ο εγκέφαλος σηματοδοτεί στο λιπώδη ιστό να προκαλέσει διάσπαση του λίπους (λιπόλυση).
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell από ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροβιολόγο Άννα Ντομίνγκος του Ινστιτούτου Γκουλμπενκιάν της Πορτογαλίας και τον Τζέφρι Φρίντμαν του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ των ΗΠΑ, θεωρείται επαναστατική γιατί δείχνει ότι ο λιπώδης ιστός “νευρώνεται” και ότι η άμεση διέγερση των νευρώνων προκαλεί διάσπαση του λίπους.
Οι ερευνητές προτείνουν την απώλεια βάρους μέσω της ενεργοποίησης των νευρικών κυττάρων του λίπους, πιστεύοντας ότι μπορεί αυτό στο μέλλον να αποτελέσει μια αποτελεσματική μέθοδο αδυνατίσματος. Να σημειωθεί ότι ο Φρίντμαν είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το 1994 τη λεπτίνη, τη βασική ορμόνη που ρυθμίζει τη ποσότητα του λίπους.
Νορεπινεφρίνη και λιποδιάλυση
Οι επιστήμονες έκαναν μια παρέμβαση σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια για να δείξουν ότι είναι εφικτό να λιπόλυση και απώλεια βάρους, μέσω διέγερσης των νευρικών κυττάρων του λίπους.
Ο λιπώδης ιστός συνιστά το 20 – 25% του βάρους ενός κανονικού ανθρώπινου σώματος αποθηκεύοντας ενέργεια με την μορφή τριγλυκεριδίων. Η λεπτίνη, που παράγεται από τα κύτταρα του λίπους, ενημερώνει τον εγκέφαλο διαρκώς για την ποσότητα του λίπους που υπάρχει στο σώμα. Όταν τα επίπεδα της λεπτίνης είναι χαμηλά, αυξάνεται η όρεξη και μειώνεται ο μεταβολισμός, ενώ όταν τα επίπεδα της λεπτίνης είναι υψηλά, μειώνεται η όρεξη και επιταχύνεται ο μεταβολισμός. Με άλλα λόγια, η λεπτίνη, “λεπταίνει” το σώμα, εξ’ ού και το όνομά της. Όμως στους παχύσαρκους φαίνεται πως η λεπτίνη δεν επιτελεί το ρόλο της. δηλαδή υπάρχει αυτό που ονομάζεται αντίσταση στη λεπτίνη.
Οι ερευνητές έδειξαν ότι ο εγκέφαλος μπορεί μέσω του νευρικού συστήματος να διασπά τον λιπώδη ιστό, χωρίς την παρέμβαση της λεπτίνης. Η ενεργοποίηση των νευρικών κυττάρων του λίπους οδηγεί σε έκκριση νορεπινεφρίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που «πυροδοτεί» μια αλυσίδα βιοχημικών εξελίξεων μέσα στα λιπώδη κύτταρα, με τελικό αποτέλεσμα τη διάσπαση του λίπους.
«Ο εγκέφαλος πολλών παχύσαρκων ανθρώπων δεν αντιδρά στην επίδραση της λεπτίνης, γι’ αυτό δεν χάνουν βάρος. Με άλλα λόγια πάσχουν από αντίσταση στη λεπτίνη. Όμως η νέα μέθοδος -που υποκαθιστά τη δράση της λεπτίνης- θα μπορούσε να φανεί πολύ αποτελεσματική στο μέλλον. Αυτό βέβαια πρέπει να αποδειχθεί στην πράξη με την ανάπτυξη φαρμάκων που θα ενεργοποιούν τα νευρικά κύτταρα του λίπους», ανέφερε η Ντομίνγκος.
