Η υδροχλωροθειαζίδη (hydrochlorothiazide) είναι ένα θειαζιδικό διουρητικό που αναστέλλει την επαναρρόφηση του νερού στο νεφρώνα, αναστέλλοντας το δίαυλο συμμεταφοράς χλωρίου και νατρίου (SLC12A3) στο άπω εσπειραμένο σωληνάριο, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το 5% της συνολικής επαναρρόφησης νατρίου. Η διάρκεια δράσης της υδροχλωροθειαζίδης είναι 6-12 ώρες.
Ενδείξεις: Oιδήματα καρδιακής ανεπάρκειας ή νεφρωσικού συνδρόμου, υπέρταση, άποιος διαβήτης, ιδιοπαθής υπερασβεστιαιμία.
Αντενδείξεις: Γνωστή υπερευαισθησία στις σουλφοναμίδες, ανουρία, νεφρική ανεπάρκεια, δυσκόλως ρυθμιζόμενος σακχαρώδης διαβήτης, ουρική αρθρίτιδα, ανθεκτική υποκαλιαιμία ή υπονατριαιμία, νόσος Addison, βαριά ηπατική ανεπάρκεια, κύηση (μπορεί να προκαλέσει θρομβοπενία στο νεογνό), γαλουχία.
Ανεπιθύμητες ενέργειες – παρενέργειες: Αφυδάτωση, δίψα, μυαλγίες, μυϊκές συσπάσεις, πεπτικές διαταραχές, ελάττωση νατρίου, καλίου, μαγνησίου, αύξηση σακχάρου, λιπιδίων, ουρίας, ασβεστίου και ουρικού οξέος. Σπανίως λευκοπενία, θρομβοπενία, απλαστική ή αιμολυτική αναιμία, αντιδράσεις υπερευαισθησίας. Εχει ενοχοποιηθεί για πρόκληση παγκρεατίτιδας.
Αλληλεπιδράσεις: Η υδροχλωροθειαζίδη αυξάνει τα επίπεδα λιθίου στο πλάσμα. Ανταγωνίζεται τη δράση της λιδοκαΐνης και της μεξιλετίνης. Αυξάνει τον κίνδυνο τοξικού δακτυλιδισμού, λόγω της υποκαλιαιμίας. Ενισχύει τη δράση των αντιυπερτασικών, των κατασταλτικών του ΚΝΣ και των νευρομυϊκών αποκλειστών. Ανταγωνίζεται την υπογλυκαιμική δράση των αντιδιαβητικών δισκίων.
Προσοχή στη χορήγηση: Σε νεφρική, ηπατική ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπερλιπιδαιμίες, υπονατριαιμία, ηλικιωμένα άτομα, υποκαλιαιμία. Τακτικός προσδιορισμός των ηλεκτρολυτών.
Δοσολογία: Αρχικώς 25-200 mg ημερησίως σε μία ή δύο δόσεις για μερικές μόνο ημέρες. Δόση συντήρησης 25-100 mg ημερησίως ή κάθε δεύτερη ημέρα. Παιδιά 2 mg/kg ημερησίως σε δύο δόσεις. Βρέφη < 6 μηνών 3 mg/kg ημερησίως σε δύο δόσεις.
