Σπειρονολακτόνη

Ενδείξεις: Oίδημα και ασκίτης σε έδαφος κίρρωσης του ήπατος, κακοήθης ασκίτης, νεφρωσικό σύνδρομο, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια σε μη ανταπόκριση σε άλλα φάρμακα ή όταν η χορήγηση δακτυλίτιδας είναι αναπόφευκτη, πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός. Ιδιοπαθής υπέρταση σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, όταν άλλα θεραπευτικά σχήματα δεν έχουν αποδόσει. Υποκαλιαιμία, όταν άλλα θεραπευτικά μέσα κρίνονται ακατάλληλα ή ανεπαρκή.

Αντενδείξεις: Υπερκαλιαιμία, σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, ανουρία, νόσος του Addison, υπερκαλιαιμία.

Ανεπιθύμητες ενέργειες – παρενέργειες της σπειρονολακτόνης: Υπερκαλιαιμία και γυναικομαστία οι σπουδαιότερες. Επίσης υπερχλωραιμική οξέωση (ιδιαιτέρως σε κιρρωτικούς), αύξηση ουρίας και ουρικού οξέος αίματος, μαστωδυνία, διαταραχές εμμήνου ρύσης, μείωση της libido και ανικανότητα στους άνδρες. Ενίοτε γαστρεντερικές διαταραχές και σπανίως έλκος, εξανθήματα, κεφαλαλγία, υπνηλία, σύγχυση, αταξία, πυρετός.

Αλληλεπιδράσεις: Με καλιούχα σκευάσματα και αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου, αυξημένος κίνδυνος υπερκαλιαιμίας. Αυξάνει τα επίπεδα του λιθίου στο αίμα, ενισχύει τη δράση άλλων διουρητικών και των αντιυπερτασικών φαρμάκων, μειώνει την ανταπόκριση των αγγείων στη νοραδρεναλίνη και τη δράση των από τους στόματος αντιπηκτικών.

Προσοχή στη χορήγηση: Σύγχρονη χορήγηση καλίου ή τροφών πλούσιων σε κάλιο μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνη υπερκαλιαιμία. Περιοδικός έλεγχος του καλίου του ορού, ιδιαίτερα σε νεφροπαθείς. Επίσης σε διαβήτη και ηλικιωμένα άτομα.

Δοσολογία: Στην ιδιοπαθή υπέρταση συνήθης δόση 50-100 mg ημερησίως, η οποία μπορεί να αυξηθεί έως 200 mg ημερησίως. Σε οιδήματα διαφόρου αιτιολογίας 100mg ημερησίως με βαθμιαία αύξηση σε επίμονες περιπτώσεις έως 200mg ημερησίως. Στον πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό 100-400mg ημερησίως ως προετοιμασία για τη χειρουργική επέμβαση ή αναζήτηση της μικρότερης θεραπευτικής δόσης σε αντένδειξή της. Σε υποκαλιαιμία από λήψη διουρητικών 25-100 mg ημερησίως.