Οι τύλοι είναι περιγεγραμμένες, κεράτινες, κωνικές παχύνσεις που έχουν τη βάση τους στην επιφάνεια και την κορυφή τους να δείχνει προς τα έσω και να πιέζει τις υποκείμενες δομές. Ο τύλος διαφέρει από τον κάλο (ο κάλος δεν έχει διεισδυτικό κεντρικό πυρήνα και αποτελεί μια περισσότερο διάχυτη πάχυνση).
Υπάρχουν δύο ποικιλίες: οι σκληροί τύλοι, οι οποίοι παρουσιάζονται στη ραχιαία επιφάνεια των δακτύλων στις άκρες των ποδιών ή στα πέλματα και οι μαλακοί τύλοι, οι οποίοι εμφανίζονται μεταξύ των δακτύλων των άκρων ποδών και μαλακώνουν με την εφυγραντική επίδραση του ιδρώτα.
Στον σκληρό τύλο η επιφάνεια είναι στίλβουσα και λαμπερή και όταν αποξέονται οι ανώτερες στιβάδες, παρατηρείται ένας πυρήνας στο πυκνότερο τμήμα της βλάβης. Είναι αυτός ο πυρήνας που προκαλεί έναν αβλύ/ενοχλητικό ή οξύ/διαξιφιοτικό πόνο μέσω της πίεσης που ασκεί στα υποκείμενα αισθητικά νεύρα. Οι τύλοι εξορμώνται από τις θέσεις τριβής ή πίεσης και είναι δυνατόν να εξαφανισθούν αυτομάτως, όταν οι αιτίες εξαλειφθούν. Συχνά υπάρχει ένα προεξέχον τεμάχιο οστού ή μια εξόστωση τόσο κάτω από τους σκληρούς όσο και από τους μαλακούς τύλους που υφίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η θεραπεία δεν θεωρείται πιθανή παρά μόνο αν αφαιρεθεί η εξόστωση.
Ο μαλακός μεσοδακτύλιος τύλος συνήθως παρουσιάζεται στο τέταρτο μεσοδακτύλιο διάστημα του άκρου ποδός. Συχνά, υπάρχει μια εξόστωση στην μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση που ασκεί πίεση στον παρακείμενο δάκτυλο. Αυτές είναι μαλακές, έφυγρες και διαβρεγμένες έτσι ώστε να εμφανίζονται λευκωπές. Η θεραπεία με απλή εκτομή μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Οι πελματιαίοι τύλοι θα πρέπει να διαφοροδιαγνωσθούν από τις πελματιαίες μυρμηκιές και στην πλειονότητα των περιπτώσεων αυτό μπορεί να γίνει με σιγουριά μόνο μετά από απόξεση της επιφανειακής κεράτινης μέχρι να φανούν καθαρά, είτε οι παθογνωμονικές επιμηκυσμένες χοριακές θηλές της μυρμηκιάς με τα αιμοφόρα αγγεία της, είτε ο διαφανής κεράτινος πυρήνας του τύλου. Επιπλέον, η διακριτή ομαλή ποροκεράτωση είναι μια σαφώς αφοριζόμενη ελαστική βλάβη κωνοειδούς σχήματος που εντοπίζεται συχνά κάτω από τις κεφαλές των μεταταρσίων. Είναι δυνατόν να παρουσιαστούν πολλαπλές βλάβες. Υπάρχει επικράτηση του γυναικείου φύλου σε αναλογία 3:1. Η βλάβη είναι επώδυνη και συχνά συγχέεται με πελματιαία μυρμηκιά ή τύλο. Είναι δυνατόν να παρατηρηθεί στικτή υπερκεράτωση των πτυχών στις μεσοδακτύλιες πτυχές των δακτύλων των ποδιών, όπου μπορεί να εκληφθεί εσφαλμένα ως τύλος.
Θεραπεία
Η ανακούφιση από την πίεση ή την τριβή με τη χρήση διορθωτικών παπουτσιών ή την εφαρμογή ειδικών επιθεμάτων είναι πρωταρχικής σημασίας. Ωστόσο, το βήμα αυτό από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει σε θεραπεία των βλαβών.
Το σαλικυλικό οξύ και το διχλωροοξεικό οξύ συνιστούν τις πλέον δημοφιλείς μεθόδους θεραπείας και είναι επιτυχείς όταν χρησιμοποιούνται προσεκτικά και επιμελώς. Μετά από προσεκτική απόξεση του τύλου με έμφαση στην αφαίρεση του κεντρικού πυρήνα εφαρμόζεται έμπλαστρο σαλικυλικού οξέος 40%.
Μερικές φορές είναι πιο εύκολη η χρήση σαλικυλικού οξέος-λακτικού οξέος σε κολλόδιο παρά εμπλάστρου. Το φάρμακο που περιέχει κολλόδιο επαλείφεται κάθε μέρα προσεκτικά στην περιοχή του τύλου που έχει αποξεσθεί και αφήνεται να στεγνώσει μέχρι να επέλθει η θεραπεία.
Η εμβάπτιοη του ποδιού σε νερό για διάστημα μισής ώρας προτού γίνει η επανεφαρμογή του φαρμάκου, ενισχύει τη δράση του. Η θεραπεία αυτή είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για τους μεσοδακτύλιους μαλακούς τύλους.
Επίσης, η εμβάπτιση των ποδιών σε ζεστό νερό και η απόξεση της επιφάνειας με μια λεπίδα ή ελαφρόπετρα οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων.
Η τοποθέτηση ενός δακτυλίου από μαλακή βάτα γύρω από την περιοχή του τύλου επιφέρει συχνά ένα καλό αποτέλεσμα.
Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι η αφαίρεση κάθε υποκείμενης οστικής ανωμαλίας, αν υφίσταται, είναι συχνά αναγκαία για την επιτυχή έκβαση της κατάστασης.
