Η φωτοευαιοθησία μπορεί να είναι η αρχική εκδήλωση της νόσου AIDS (λοίμωξη από τον ιό HIV) .
Φωτοευαισθησία που δίνει κλινικά την εντύπωση πολύμορφου εξανθήματος εκ φωτός, ή ακτινικής κνήφης, ή χρόνιας ακτινικής δερματίτιδας παρατηρείται στο 5% περίπου των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ανθρώπινο ιό της ανοσοανεπάρκειας (ΗIV).
Η φωτοευαισθησία αναπτύσσεται κατά κανόνα όταν ο αριθμός των κυττάρων CD4 είναι κάτω από 200 (συχνά κάτω από 50), εκτός από την περίπτωση ατόμων με γενετική προδιάθεση (αυτόχθονες Αμερικανοί).
Τα CD4 κύτταρα ή Τ-βοηθητικά κύτταρα (ονομάζονται και Τ4) είναι μια ομάδα αιμοσφαιρίων του ανοσοποιητικού μας συστήματος που αμύνονται σε επιθέσεις από μικροοργανισμούς, όπως είναι τα βακτήρια, οι μύκητες και οι ιοί. Ο ιός HIV μολύνει τα CD4 κύτταρα, τα χρησιμοποιεί για να πολλαπλασιαστεί και τελικά τα καταστρέφει. Ο αριθμός των Τ4 κυττάρων είναι πολύ σημαντικός προγνωστικός δείκτης για το AIDS. Σε υγιή άτομα υπάρχουν 400-1200 CD4 λεμφοκύτταρα ανά mm3 αίματος στους άνδρες και 500-1500 ανά mm3 στις γυναίκες. Από τη στιγμή που κάποιος μολυνθεί με τον ιό HIV τα CD4 κύτταρα αρχίζουν να μειώνονται σταδιακά. Ένας αριθμός ανάμεσα σε 200 και 500 δείχνει ότι έχει επέλθει κάποια βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι Αφροαμερικανοί ασθενείς αντιπροσωπεύουν δυσανάλογα γα μεγάλο ποσοστό των ασθενών που πάσχουν από HIV και εμφανίζουν φωτοευαισθησία.
Με φωτοευαισθησία μπορεί να συσχετίζεται με τη λήψη φωτοευαισθητοποιού φάρμακου, ειδικά ΜΣΑΦ ή τριμεθοπρίμης-σουλφαμεθσξαζόλης αλλά το δερματικό εξάνθημα συχνά δεν βελτιώνεται ακόμη και όταν διακόπτεται η χορήγηση του.
Η ιστολογική εξέταση των βλαβών αποκαλύπτει υποξεία ή χρόνια δερματίτιδα που συχνά χαρακτηρίζεται από πυκνή χοριακή διήθηση με πολλά ηωσινόφιλα.
Είναι δυνατόν να παρατηρηθεί ιστολογική εικόνα πανομοιότυπη με εκείνη του πολύμορφου εξανθήματος λόγω φωτός, του ομαλού λειχήνα ή του στιλπνού λειχήνα.
Όταν ο αριθμός των CD4 είναι κάτω από 50, ειδικά σε ασθενείς της μαύρης φυλής, η χρόνια ακτινική δερματίτιδα έχει συνήθως τα γνωρίσματα της ακτινικής κνήφης. Είναι δυνατόν να αναπτυχθούν εκτεταμένες βλάβες τύπου λεύκης.
Η θεραπεία είναι δύσκολη αλλά η θαλιδομίδη μπορεί να αποδειχτεί ευεργετική.