Το χρώμιο (chromium) είναι ένα λαμπερό, σκληρό μέταλλο που, όταν γυαλίζεται, δίνει μια όμορφη μεταλλική λάμψη. Ονομάζεται έτσι από την ελληνική λέξη “χρώμα” καθώς έχει πολλές έγχρωμες ενώσεις. Σε μια μορφή του είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη υγεία αλλά σε μια άλλη του μορφή μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα.
Τα χρωμικά (ενώσεις του χρωμίου) είναι ισχυρά διαβρωτικά και ερεθιστικά για το δέρμα. Μπορούν να ενεργούν ως ερεθιστικά ή ως ευαισθητοποιητές που στη συνέχεια προκαλούν αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής.
Εκτός από την εκδήλωση μεταξύ των εργαζομένων σε εργασίες με χρώμιο, δερματίτιδα από χρώμιο συναντάται μεταξύ βυρσοδεψών, ζωγράφων, βαφέων, στιλβωτών φωτογράφων, συγκολλητών εργαζομένων στην αεροπορική βιομηχανία, σε ντιζελομηχανές και σε όσους ασχολούνται με τον καθαρισμό του αργού πετρελαίου και των λιπών.
Ίχνη διχρωμικών στο δέρμα υποδημάτων ή γαντιών μπορεί να προκαλέσουν έκζεμα στα πόδια και τα χέρια.
Πολλά φερμουάρ είναι επιχρωμιωμένα και το νικέλιο κάτω από την επιχρωμίωοη, μπορεί να είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της δερματίτιδας.
Το μεταλλικό χρώμιο και ο ανοξείδωτος χάλυβας δεν προκαλούν δερματίτιδα εξ επαφής. Ωστόσο, αρκετοί ασθενείς με δερματίτιδα στο ένα αυτί ή στην προωτιαία περιοχή μπορεί να είναι αλλεργικοί στο κινητό τηλέφωνο τους, καθώς είχαν θετική αντίδραση όταν εξετάστηκαν για ευαισθησία στο διχρωμικό κάλιο.
Βαφές με χρωμιούχο ψευδάργυρο μπορεί να είναι μια πηγή της δερματίτιδας. Σπίρτα, κόλλες, κράμματα χρωμίου, αναπτήρες και δερμάτινες ταινίες σε καπέλα, σανδάλια ή θήκες φωτογραφικών μηχανών μπορεί να προκαλέσουν δερματίτιδα από χρώμιο. Διαβρωτικά διαλύματα που χρησιμοποιούνται για ψύξη και σε άλλα συστήματα επανακυκλοφορίας, συχνά περιέχουν χρωμικά που προκαλούν δερματίτιδα.
Τα περισσότερα άτομα στην τσιμεντοβιομηχανία που πάσχουν από έκζεμα από τσιμέντο παρουσιάζουν θετικές επιδερμιδικές δοκιμασίες για τα διχρωμικά. Το έκζεμα από τσιμέντο είναι συχνά μια πρωτογενής ερεθιστική δερματίτιδα που επιπλέκεται από αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής προς τα εξασθενή χρωμικά. Η συχνότητα της εμφάνισης δερματίτιδας από τσιμέντο έχει μειωθεί σημαντικά με την πάροδο των ετών και πιστεύεται ότι αυτό οφείλεται στη προσθήκη θειικού σιδήρου, τη παράδοση του προαναμεμειγμένου τσιμέντου στο εργοτάξιο και τη βελτίωση της εκπαίδευσης. Οι βλάβες του δέρματος είναι πολύμορφες και κυμαίνονται από ήπια θυλακική δερματίτιδα σε διάσπαρτο οζώδες και εφελκιδοποιημένο εξάνθημα, το οποίο είναι χειρότερο στα εκτεθειμένα μέρη. Η υποχώρηση γίνεται συνήθως αργά και διαρκεί από λίγες εβδομάδες έως 6 μήνες μετά την παύση της επαφής.
Η έντονη έκθεση των εργατών της βιομηχανίας, μπορεί να προκαλέσει χρωμικά έλκη στη ραχιαία επιφάνεια των χεριών και των αντιβραχίων, που συνήθως ξεκινούν γύρω από ένα τριχικό θύλακο, ή στις πτυχές των μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων ή στα μεσοδακτύλια διαστήματα. Η οπή ξεκινάει σαν μια μικρή εκδορά που βαθαίνει και πλαταίνει, καθώς τα χείλη παχαίνουν, και τελικά σχηματίζεται μια κωνική ανώδυνη εξέλκωση. Χρωμικά έλκη μπορεί επίσης να προκύψουν εντός της ρινός και να προκαλέσουν διάτρηση του ρινικού διαφράγματος.
Η διάγνωση της ευαισθησίας στο χρώμιο γίνεται με τις επιδερμιδικές δοκιμασίες στο διχρωμικό κάλιο σε βαζελίνη. Οι ενώσεις του εξασθενούς χρωμίου είναι τα πιο συχνά αίτια της δερματίτιδας από χρώμιο, καθώς εισχωρούν στο δέρμα πιο εύκολα από ότι η τρισθενής μορφή. Και οι δύο μορφές μπορεί να προκαλέσουν ευαισθητοποίηση.
Το άτομο που έχει ευαισθητοποιηθεί στο χρώμιο θα πρέπει να αποφεύγει βαφές χρωμικού ψευδαργύρου, δέρμα επεξεργασμένο με χρώμιο, κόλλες, τσιμέντο και άλλα αντικείμενα που περιέχουν χρωμικά. Ακόμη και με την αποφυγή, η δερματίτιδα από χρώμιο συχνά επιμένει.
