Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να ηττηθεί από την απώλεια μόλις λίγων γραμμαρίων λίπους, δείχνει μια βρετανική έρευνα, αρκεί αυτό το λίπος να προέρχεται από το πάγκρεας.
Μια εντυπωσιακή μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Newcastle έδειξε ότι ο διαβήτης τύπου 2, η μορφή που δυσκολεύει τη ζωή πολλών εκατομμυρίων μεσηλίκων προκαλείται από το λίπος που συσσωρεύεται στο πάγκρεας. Σε προηγούμενη μελέτη της ίδιας ομάδας φάνηκε ότι μια δίαιτα, με την οποία χάθηκαν γρήγορα κιλά, επέτρεψε τους διαβητικούς να πετάξουν τα φάρμακά τους.
Οι ερευνητές λένε ο διαβήτης τύπου 2 δεν είναι μια ποινή ισόβιας κάθειρξης και ότι τα επίπεδα λίπους στο πάγκρεας είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση του.
Το πάγκρεας είναι ένα όργανο που βρίσκεται πίσω από το στομάχι και παράγει την ινσουλίνη η οποία χρειάζεται για να κρατήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα υπό έλεγχο. Στο διαβήτη τύπου 2, συχνά υπάρχουν παραπανίσια κιλά σε αντίθεση με τον διαβήτη τύπου 1 όπου δεν έχει σημασία το βάρος. Έτσι η κατάσταση πολλές φορές ελέγχεται αρχικά με δίαιτα και σωματική άσκηση. Αλλά πολλοί πάσχοντες θα δουν το “ζάχαρο” τους να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και θα πρέπει τελικά να πάρουν χάπια ή να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης.
Οι διαβητικοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακή νόσο, τύφλωση, νεφρική νόσο και βλάβες στα νεύρα. Η αντιστροφή της κατάστασης μπορεί συνεπώς να βελτιώσει σημαντικά τη μακροπρόθεσμη υγεία και την ποιότητα ζωής τους.
Το λίπος το πάγκρεας
Για να εξετάσουν το ρόλο του λίπους στο σακχαρώδη διαβήτη, οι Βρετανοί ερευνητές παρακολούθησαν την υγεία 27 ανδρών και γυναικών που έκαναν χειρουργική επέμβαση για απώλεια βάρους. Τα δύο τρίτα από αυτούς είχαν διαβήτη τύπου 2 και δεν παρήγαγαν αρκετή ινσουλίνη.
Μετά την εγχείρηση, μόνο οι διαβητικοί έχασαν λίπος από το πάγκρεας. Κατά μέσο όρο, έχασαν μόλις ένα γραμμάριο λίπους από το πάγκρεας, όμως αυτό ήταν αρκετό για να επανέλθει η παραγωγή ινσουλίνης στα κανονικά επίπεδα και να εξαφανιστεί ο διαβήτης. Θεωρείται ότι οι ασθενείς αυτοί θα μπορούσαν να παραμείνει απαλλαγμένοι από τη νόσο ακόμη και για 20 χρόνια.
Ο επικεφαλής συντάκτης της μελέτης καθηγητής Roy Taylor ανέφερε: “Για τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, η απώλεια βάρους τους επιτρέπει να χάσουν το περιττό λίπος από το πάγκρεας και να επιστρέψουν στην κανονική ζωή. Αν με ρωτήσετε πόσο βάρος θα πρέπει να χάσετε για να αντιμετωπιστεί ο διαβήτη, η απάντηση είναι ένα γραμμάριο. Αλλά αυτό το γραμμάριο πρέπει να είναι λίπος από το πάγκρεας”.
Βέβαια, το επίπεδο κινδύνου του λίπους στο πάγκρεας ποικίλλει από άτομο σε άτομο, κι αυτό εξηγεί γιατί ένα αδύνατο άτομο μπορεί να είναι διαβητικό, ενώ ένας άλλος άνθρωπος που είναι υπέρβαρος μπορεί να μην πάσχει από διαβήτη τύπου 2.
Σε μια μελέτη του 2011, ο Taylor χρησιμοποίησε μια δίαιτα που παράγει παρόμοια αποτελέσματα. Η δίαιτα αυτή παρείχε μόνο 600 θερμίδες την ημέρα – ποσότητα φαγητού που πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν για μεσημεριανό και μόνο – για οκτώ εβδομάδες. Ωστόσο, ο ίδιος προτείνει να αρχίσει κανείς μια πιο ήπια δίαιτα κόβοντας τους πολλούς υδατάνθρακες. Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, τότε θα μπορούσε να δοκιμαστεί η δίαιτα 5: 2 (των δύο ημερών την εβδομάδα). Η τελευταία επιλογή είναι τα υποκατάστατα γεύματος.
