Του Μιχάλη Βοργιά – MD FACS, Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής στο «Mediterraneo Hospital» – Γενικός Χειρουργός, Λαπαροσκοπική Χειρουργική
Απρόσμενη, με οξύ πόνο που εάν δεν αντιμετωπισθεί με προσοχή μπορεί να αποβεί μοιραία. Ο λόγος για την πλέον συνηθισμένη επέμβαση που δεν είναι άλλη από τη σκωληκοειδίτιδα.
Τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας είναι πολλά και δεν είναι λίγες οι φορές που η διάγνωσή της είναι δύσκολη διότι τα συμπτώματα παραπέμπουν σε άλλες ασθένειες.
Τα συμπτώματα
Oξύς περιομφαλικός πόνος, ο οποίος μετατοπίζεται στο κάτω δεξί τεταρτημόριο της κοιλιάς, είναι οι πιο σημαντικές ενδείξεις ότι η σκωληκοειδίτιδά μας χρειάζεται άμεση επέμβαση. Η εμφάνιση άλλων συμπτωμάτων όπως ανορεξία, ναυτία, έμετοι, χαμηλός πυρετός, είναι κοινές με άλλες αρρώστιες όπως πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη, γυναικολογικά προβλήματα και καθιστούν δύσκολη τη διάγνωση του προβλήματος…
Όταν όμως κάνουμε λόγο για οξεία σκωληκοειδίτιδα, τι ακριβώς εννοούμε; Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η απόφραξη του αυλού του εντεριδίου αυτού, οίδημα (πρήξιμο) και διάχυση μικροβίων στα τοιχώματα του καθώς επίσης και στην περιοχή αυτή της κοιλιάς. Μερικές φορές η απόφραξη και το οίδημα μαζί με την φλεγμονή της, προκαλούν ρήξη αυτής και διάχυση του περιεχομένου στην κοιλιά. Το αποτέλεσμα αυτών είναι η περιτονίτιδα.
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα εκδηλώνεται με ήπιο πόνο στην περιοχή του στομάχου στην αρχή, μαζί με γαστρεντερικές διαταραχές (έμετο ή διάρροια), γενικά δυσφορία και ανορεξία. Αργότερα ο πόνος μετατοπίζεται και εντοπίζεται χαμηλότερα δεξιά και γίνεται επίμονος και βασανιστικός και πολλές φορές επιδεινώνεται με τις κινήσεις, τον βήχα κλπ. Ενώ επιπρόσθετα υπάρχει και πυρετός. Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση εισαγωγή σε χειρουργική κλινική για χειρουργική αντιμετώπιση.
Οι δυσκολίες στη διάγνωση
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι η διάγνωση της πάθησης και η διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις της περιοχής της κοιλιάς.
Παθήσεις που παρουσιάζουν παρόμοια συμπτωματολογία είναι γυναικολογικά προβλήματα (όπως σαλπιγγίτιδα, ρήξεις ωχρών σωματίων, συστροφές κύστεων ωοθηκών, εξωμήτριος κύηση κλπ), συμφύσεις της περιοχής που προκαλούν απόφραξη στο έντερο, μεσεντέριος λεμφαδενίτιδα (στα παιδιά παράλληλα ή μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού (όπου το παιδί λέει ότι πονάει και η κοιλιά του) και παθήσεις του παχέος εντέρου (εκκολπωματίτιδα σε μεγάλες ηλικίες).
Αντιμετώπιση: Το θαύμα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής
Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι: Πώς μπορεί κανείς σήμερα να προσφέρει το λιγότερο επεμβατικό (minimally invasive surgery) σε κάποιο ασθενή και μάλιστα νεαρής ηλικίας που παρουσιάζει πρόβλημα πόνου στο υπογάστριο;
Οι μικρές και σχεδόν αναίμακτες τομές, οι σχεδόν ανώδυνες και με ελάχιστες επιπλοκές επεμβάσεις, είναι η πρόκληση που καλείται να διαχειριστεί ένα χειρουργός. Τη λύση, στα μεγάλα αυτά προβλήματα δίνει η λαπαροσκοπική χειρουργική, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται σχετικά πρόσφατα, τη δεκαετία του 1990, με την ευρεία χρήση των οπτικών ινών και των video, εκτοπίζοντας σε αρκετές περιπτώσεις την κλασική γενική χειρουργική.
Δικαίως θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της γενικής χειρουργικής του 20ου αιώνα καθώς με τη τεχνική αυτή όχι μόνο εξελίσσονται σε υπόθεση ρουτίνας οι χειρουργικές επεμβάσεις αλλά δεν δημιουργούν σημαντικό χειρουργικό τραύμα. Μέσω της λαπαροσκοπική χειρουργικής μπορεί σήμερα να διαγνωσθεί, και διαφοροδιαγνωσθεί όπως και να θεραπευθεί η οξεία σκωληκοειδίτιδα.
Πώς γίνεται η επέμβαση. Η επέμβαση γίνεται μέσα από τρεις οπές μισού έως ενός εκατοστού, και μέσω του ειδικού οργάνου που λέγεται λαπαροσκόπιο προβάλλεται μέσα σε monitor υψηλής ανάλυσης και ευκρίνειας. Έτσι ο χειρουργός με την χρήση εξειδικευμένων εργαλείων μικρής διαμέτρου εκτελεί την επέμβαση ταχύτατα, υπό άμεση όραση και αναίμακτα.
Άμεση επιστροφή στο σπίτι. Άμεσα μετεγχειρητικά, ο ασθενής την ίδια ημέρα σηκώνεται από την κλίνη του, μπορεί να λάβει υγρά, εντός δε 24-36 ώρες από την επέμβαση μεταβαίνει στην οικεία του. Ο πόνος είναι μικρός, μυϊκός και οφείλεται στην διάταση που γίνεται στην κοιλιά την ώρα της επέμβασης από την εισαγωγή αερίου, το οποίο και αφαιρείται άμεσα μετεγχειρητικά. Ο πόνος αυτός παρομοιάζεται με κράμπα ή πιάσιμο μετά από γυμναστική, και ανακουφίζεται ή παρέρχεται με απλά αναλγητικά φάρμακα.
Μιχάλης Βοργιάς – MD FACS
Γενικός Χειρουργός, Λαπαροσκοπική Χειρουργική
Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής στο «Mediterraneo Hospital»
http://www.vorias.gr/