Μυξοειδής κύστη.
Η βλάβη που ονομάζεται μυξοειδή κύστη εμφανίζεται κυρίως στη ραχιαία ή πλάγια επιφάνεια του τελικού τμήματος των δακτύλων των άκρων χειρών αλλά μπορεί επίσης να παρουσιαστεί και στα δάκτυλα των άκρων ποδών.
Οι μυξοειδείς κύστεις αναπτύσσονται ως μονήρεις, οπαλλίζουσες ή στο χρώμα του δέρματος κύστεις. Μπορεί να εκδηλώνονται ως ασυμπτωματικά οιδήματα της εγγύς ονυχιαίας πτυχής, ως υπονύχιες μάζες, η να εντοπίζονται πάνω στην άπω μεσοφαλαγγική άρθρωση.
Περιέχουν ένα διαυγές, παχύρρευστο, κολλώδες υγρό που μπορεί να παροχετεύεται αυτομάτως. Οι εν λόγω κύστεις δεν διαθέτουν επιθηλιακή επένδυση αλλά ένα συμπαγές ινώδες τοίχωμα.
Όταν η μυξοειδής κύστη εντοπίζεται κάτω από την εγγύς ονυχιαία πτυχή, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια χαρακτηριστική αύλακα στην ονυχιαία πλάκα εξαιτίας της πίεσης που ασκεί η βλάβη στην ονυχιαία μήτρα.
Εκείνες που εδράζονται κάτω από το νύχι προκαλούν μια εγκάρσια κύρτωση στο νύχι συχνά παρατηρείται μια ερυθρά ή κυανή δυσχρωμία του μηνίσκου και η συνήθως είναι διαταραγμένη η ακεραιότητα του όνυχα, οδηγώντας σε περιφερική ή επιμήκη σχάση ή ονυχόλυση.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη βοήθεια του απεικονιστικού μαγνητικού συντονισμού (MRI) ή με χειρουργική διερεύνηση.
Οι μυξοειδείς κύστεις ανευρίσκονται τυπικά στη ραχιαία επιφάνεια του δακτύλου της άκρας χειρός, μεταξύ της άπω άρθρωσης και πάνω από την εγγύς ονυχιαία πτυχή. Αν μια κύστη εδράζεται πάνω από την ονυχιαία πτυχή, θα προκύψει μια αύλακα. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα και συχνά υπάρχει οστεοαρθρίτιδα στην παρακείμενη άπω μεσοφαλαγγική άρθρωση.
Η θεραπεία εξαρτάται από τη θέση εντόπισης της μυξοειδούς κύστης.
Η τεχνική της επαναλαμβανόμενης παρακέντησης για τους δύο προσπελάσιμους τύπους μπορεί να επιτύχει ποσοστά ίασης μέχρι 70% αλλά μερικές φορές απαιτούνται πολλές παρακεντήσεις (πάνω από 40). Η τεχνική αυτή είναι δυνατόν να επιπλακεί από λοίμωξη του τοπικού ιστού ή της άρθρωσης.
Μπορεί να διενεργηθεί ενδοβλαβική έγχυση στεροειδών μέσα στον ιστό αμέσως μετά από την παροχέτευση της κύστεως. Η καταστροφή με κρυοθεραπεία, αφαίρεση με laser CO2, απόξεση, η ηλεκτροπηξία αποτελούν εναλλακτικές μεθόδους με παρόμοια ποσοστά ίασης αλλά μπορεί να προκαλέσουν ουλοποίηση.
Οι χειρουργικές προσεγγίσεις,κατά τις οποίες απομακρύνεται το δέρμα που καλύπτει την κύστη και είτε αφαιρείται,είτε μπλοκάρεται η επικοινωνία προς την άρθρωση, (η επικοινωνία αυτή είναι δυνατόν να καταστεί ορατή μετά από έγχυση μέσα στην κύστη κυανού του μεθυλενίου) έχουν ποσοστά ίασης που ξεπερνούν το 90%.
Προσφάτως έχει αναγνωρισθεί μια συσχέτιση μεταξύ των πολλαπλών μυξοειδών κύστεων και των παθήσεων του συνδετικού ιστού.
Τα μικρά παιδιά, ακόμη και τα βρέφη είναι δυνατόν να παρουσιάσουν πολλαπλές μυξοειδείς κύστεις ως αρχική εκδήλωση της νεανικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Ένας ενήλικας με συστηματική σκλήρυνση μπορεί επίσης να αναπτξύξει πολλαπλές μυξοειδείς κύστεις.
