Έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις ακανθοκυτταρικού καρκίνου δέρματος που αναπτύχθηκαν σε έδαφος υπερτροφικού ομαλού λειχήνα στην περιοχή της κνήμης.
Οι ασθενείς αυτοί είχαν επίσης λάβει γνωστούς για την καρκινογόνο δράση τους παράγοντες (αρσενικό και ακτινοθεραπεία).
Δεν παρατηρείται στατιστικά σημαντική αύξηση των δερματικών ή σπλαχνικών καρκίνων σε ασθενείς με δερματικό ομαλό λειχήνα και η νόσος από μόνη της δε θεωρείται κατάσταση με αυξημένο κίνδυνο εξαλλαγής.
Παρόλα αυτά, η στοματική και η αιδοιοκολπική μορφή της νόσου πράγματι παρουσιάζει μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης ακανθοκυτταρικού καρκινώματος.
Ποσοστό μεταξύ 0.4% και 5% (1% κατά μέσο όρο) των ασθενών με στοματικό ομαλό λειχήνα θα εκδηλώσει ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της στοματικής κοιλότητας.
Επιθηλιώματα αυτής της μορφής παρουσιάζονται μόνο σε ασθενείς με ερυθηματώδεις ή ελκωτικές βλάβες, και όχι σε ασθενείς με βλάβες μόνο δικτυωτού τύπου.
Οι κλινικοί ιατροί δε θα πρέπει να διστάζουν να υποβάλλουν σε βιοψία ασθενείς με σταθερές διαβρωτικές ή λευκοϋπερκερατωσικές βλάβες ομαλού λειχηνα που εντοπίζονται σε βλεννογόνους.
