Όσοι έχουν γεμίσει το σώμα τους με τατουάζ (δερματοστιξία) συγκεντρώνουν όλα τα είδη των αρνητικών στερεοτύπων: θεωρούνται ανεύθυνοι, επαναστάτες ή ακόμα και επικίνδυνοι παρά την μεγάλη άνοδο της δημοτικότητας που γνώρισαν τα τατουάζ τις τελευταίες δεκαετίες. Τώρα, μια μελέτη που μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Human Biology βρήκε και κάτι καλό για όσους έχουν μόνιμες απεικονίσεις σε ένα μεγάλο μέρος του δέρματός τους.
Τα τατουάζ, όταν είναι πολλά, μπορεί να δυναμώνουν σταδιακά το ανοσοποιητικό σύστημα, ενισχύοντας την αντίδραση του σώματος απέναντι στα μικρόβια, αναφέρουν Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. Υπάρχει μια παγίδα όμως, τουλάχιστον για ένα μικρό χρονικό διάστημα, η αντίσταση στις λοιμώξεις είναι μικρότερη όταν πρόκειται για μεμονωμένα τατουάζ, δηλαδή υπάρχει προσωρινά την αντίθετη επίδραση.
Το ανοσοποιητικό σύστημα
Στη μελέτη συμμετείχαν 24 γυναίκες και πέντε άνδρες, ηλικίας 18 – 47 ετών, που είχαν πάει για τατουάζ σε ένα studio της Αλαμπάμα. Ο Christopher Lynn, αναπληρωτής καθηγητής ανθρωπολογίας και οι συνεργάτες του πήραν συνεντεύξεις από τους εθελοντές και κατέγραψαν πόσα και τι είδους τατουάζ είχαν. Μέτρησαν επίσης στο σάλιο τους τα επίπεδα της ανοσοσφαιρίνης Α (IgA) και της κορτιζόλης. Η IgA είναι ένα αντίσωμα του πεπτικού και του αναπνευστικού συστήματος που αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας εναντίον συχνών λοιμώξεων, όπως οι ιώσεις ενώ η κορτιζόλη, γνωστή και ως ορμόνη του στρες, καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα επίπεδα της IgA μειώνονταν σημαντικά στους εθελοντές που έκαναν τα πρώτα τους τατουάζ, επειδή είχαν μεγάλη αύξηση στα επίπεδα της κορτιζόλης. Αντίθετα, αυτοί που είχαν κάνει πολλά τατουάζ στο παρελθόν διαπιστώθηκε πως είχαν ελάχιστη μείωση στην IgA, γεγονός που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα είχε «μάθει» να είναι πιο αποτελεσματικό.
Το ανοσοποιητικό σύστημα κινητοποιείται την ώρα του τατουάζ παράγοντας αντισώματα προκειμένου να προφυλαχθεί το σώμα από τυχόν μόλυνση που μπορεί να προκύψει από την πληγή που δημιουργείται καθώς και από το γεγονός ότι η πληγή αυτή πρέπει να επουλωθεί. Τα τατουάζ χρησιμοποιούν μια χρωστική ουσία η οποία εφαρμόζεται στο δέρμα και στη συνέχεια οι βελόνες τρυπούν το δέρμα για να αναγκάσουν το υλικό να εισέλθει στο χόριο του δέρματος.
Όπως ανέφερε ο Lynn, η αντίδραση του οργανισμού στο τατουάζ μοιάζει με εκείνη της άσκησης. Όπως ο ασκούμενος πονάει παντού και είναι “πιασμένος” κατά την πρώτη προπόνηση αλλά με τον καιρό προσαρμόζονται οι μυς στην καταπόνηση, έτσι και με το πρώτο τατουάζ ο οργανισμός εξαντλείται από το στρες και η άμυνά του “πέφτει”, αλλά με τα επόμενα τατουάζ σιγά-σιγά συνηθίζει και το ανοσοποιητικό σύστημα βγαίνει ενισχυμένο.
Το πρώτο τατουάζ δεν πονάει μόνο αλλά και εξαντλεί τον οργανισμό. Άρα είναι πιο εύκολο να πάθει κάποιος ίωση μετά το πρώτο τατουάζ διότι η άμυνα του οργανισμού είναι μειωμένη εξαιτίας του στρες που προκαλεί η διαδικασία. Αν όμως ο κύκλος αυτός συνεχιστεί με νέα τατουάζ, το ανοσοποιητικό σύστημα “γυμνάζεται” ολοένα περισσότερο και οι αντιδράσεις του ισχυροποιούνται.
Βέβαια, δεν χρειάζεται να κάνει τατουάζ για να ενισχύσει το ανοσοποιητικό του σύστημα, αν είναι πεσμένο, αρκεί η συστηματική γυμναστική και η υγιεινή διατροφή. Άλλωστε διάφορες δερματοπάθειες συσχετίζονται με τα τατουάζ, οι οποίες μπορεί να είναι αντιδραστικές ή λοιμώδεις. Να σημειωθεί ότι και τα προσωρινά τατουάζ που γίνονται με μαύρη χένα στην επιφάνεια του δέρματος, χωρίς να χρησιμοποιούνται βελόνες, είναι επικίνδυνα διότι περιέχουν την ουσία PPD (p-phenylenediamine). Κανονικά, το χρώμα της χένας, η οποία είναι ένα φυτικό προϊόν, έχει χρώμα σκούρο κόκκινο ή καφέ.
