Μια μετα-ανάλυση που υπογράφουν 19 ειδικοί εξέτασε 242 έρευνες οι οποίες δημοσιεύθηκαν από το 1964 μέχρι το 2014, και αφορούσαν την ακμή, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι πρέπει να δοθούν νέες οδηγίες προς τους γιατρούς για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, για τη θεραπεία της ακμής είναι απαραίτητο να συνδυάζονται τουλάχιστον δύο θεραπείες, περιλαμβάνοντας φάρμακα από το στόμα και τοπική εφαρμογή.
Έτσι δόθηκαν από τους γιατρούς αυτούς νέες κατευθυντήριες οδηγίες, εκ μέρους της Αμερικανικής Ακαδημίας Δερματολογίας (American Academy of Dermatology – AAD) οι οποίες δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Journal of the American Academy of Dermatology.
Η ακμή είναι μία συχνή δερματοπάθεια στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες ενώ δεν σπανίζει στους ενήλικες. Περίπου 85% των εφήβων εμφανίζουν ακμή η οποία συνήθως υποχωρεί στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης. Υπάρχει όμως ένα ποσοστό 12% στους ενήλικες, κυρίως στις γυναίκες, που συνεχίζουν να έχουν ακμή είτε ως συνέχεια της εφηβικής ηλικίας είτε επειδή την εμφάνισαν σε μεγαλύτερη ηλικία.
Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες περιλαμβάνουν σκευάσματα για τοπική χρήση (επάλειψη στο δέρμα), αντιβιοτικά από το στόμα, ρετινοειδή (ισοτρετινοΐνη) και αντισυλληπτικά από το στόμα.
Όταν χορηγούνται αντιβιοτικά, θα πρέπει να συνοδεύονται από μια τοπική θεραπεία και μόλις ολοκληρωθεί η αντιβιοτική αγωγή ο ασθενής πρέπει να συνεχίσει την τοπική θεραπεία για κάποιο διάστημα που θα κρίνει ο γιατρός.
Επιπλέον, μπορεί να χορηγηθεί και συνδυασμός τοπικών φαρμάκων, όπως τα ρετινοειδή και το υπεροξείδιο του βενζολίου.
Σχετικά με τις γυναίκες που έχουν διαταραχές του έμμηνου κύκλου, αφού προηγηθεί ο κατάλληλος έλεγχος, μπορούν να τους χορηγηθούν αντισυλληπτικά πιθανότατα σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες κατά της ακμής.
Στη μέτρια ακμή κατά την οποία ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες, συνιστάται ισοτρετινοΐνη από το στόμα. Σ’ αυτή την περίπτωση ωστόσο, μια γυναίκα δεν πρέπει να μείνει έγκυος γιατί μπορεί να υπάρξει μια σοβαρή παρενέργεια για το μωρό, η πρόκληση γενετικών ανωμαλιών.
Σχετικά με τα λέιζερ και τα χημικά πίλινγκ, θεραπείες που γίνονται στο ιατρείο, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως αντιμετώπιση ρουτίνας, αν και ορισμένες φορές έχουν αποτέλεσμα.
Σχετικά με ορισμένα βότανα, όπως το έλαιο τεϊόδενδρου, τα στοιχείο θεωρούνται ανεπαρκή.
Αναφορά γίνεται στη σχέση της διατροφής με την ακμή. Τα τρόφιμα που πιθανότατα συνδέονται με την ακμή είναι το γάλα (κυρίως το άπαχο γάλα) και αυτά που έχουν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, δηλαδή οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες, το λευκό ψωμί, τα ζυμαρικά, οι πατάτες, τα γλυκά κ.α.
Να σημειωθεί ότι η ακμή συνδέεται με τα καλλυντικά, και ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που είναι πιο συχνή στις γυναίκες.
Δείτε εδώ τη μελέτη σε pdf.
