Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα θεωρούνται ευεργετικά για την πρόληψη διάφορων ασθενειών, αλλά μια βρετανική έκθεση δείχνει ότι ο “καλλιεργημένος” σολομός έχει σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων σε σύγκριση με άγριο σολομό αλλά και σε σχέση με πέντε χρόνια πριν.
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Stirling, της Βρετανίας.
Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι ένα είδος πολυακόρεστων λιπών. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι ωμέγα-3 λιπαρών οξέων χρήσιμων για την υγεία στον άνθρωπο. Αυτά είναι το άλφα λινολενικό οξύ (ALA) που βρίσκεται σε ορισμένα έλαια όπως είναι το λινέλαιο αλλά και στα καρύδια, το εικοσαπεντανοϊκό οξύ (ΕΡΑ), και το δοκοσαεξαενοϊκό οξύ (DHA). Τα δύο τελευταία λιπαρά οξέα βρίσκονται κυρίως στα ιχθυέλαια και σε μικρότερες ποσότητες στα αυγά.
Ως απάντηση στην έκθεση, ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας, όπως αναφέρει το BBC, εξετάζει τρόπους για να συγκρατήσει την πτωτική πορεία των ωμέγα-3 στο σολομό. Ο λόγος της μείωσης φαίνεται να σχετίζεται με το είδος των ζωοτροφών που δίνονται στο ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας.
Οι σολομοί ιχθυοκαλλιέργειας για να αποκτήσουν τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα τρέφονται από μικρότερα λιπαρά ψάρια όπως ο γαύρος. Αυτά αλέθονται και προστίθενται στην τροφή τους. Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό των ιχθυελαίων που προστίθενται στη διατροφή του σολομού έχει μειωθεί.
Ο συντάκτης της έκθεσης, καθηγητής Douglas Tocher, εξηγεί: Πριν από πέντε χρόνια, μια μερίδα σολομού Ατλαντικού 130 γραμμαρίων παρείχε 3,5 γραμμάρια ω-3, μια πρόσληψη που συνιστάται να λαμβάνεται εβδομαδιαίως. Τώρα, το επίπεδο των ωμέγα-3 είναι μειωμένο κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι αντί κάποιος να τρώει μία μερίδα σολομού ιχθυοκαλλιέργειας, θα πρέπει να τρώει τώρα δύο μερίδες για να πάρει την ίδια ποσότητα ω-3.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Tocher, όσοι επιθυμούν να μεγιστοποιήσουν την πρόσληψη των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων από τη διατροφή τους πρέπει να εξακολουθήσουν να επιλέγουν τον σολομό γιατί σε σχέση με πολλά άλλα ψάρια έχει υψηλότερη ποσότητα ω-3.
Για το ρόλο των ω-3 λιπαρών οξέων στην υγεία δημοσιεύθηκαν δύο πρόσφατες μελέτες. Η πρώτη έγινε σε ποντίκια και οι ερευνητές έδειξαν ότι οι βλάβες που προκαλούνται από το εγκεφαλικό επεισόδιο μπορούν να μειωθούν με ενέσεις ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Η δεύτερη μελέτη έδειξε ότι η λήψη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων σε τακτική βάση μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής. Αυτό συμβαίνει με συμπληρώματα διατροφής που λαμβάνονται μακροπρόθεσμα.
Οι πηγές των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή είναι τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, η ρέγκα, το σκουμπρί, οι σαρδέλες και η πέστροφα.
