Ένας σημαντικός αριθμός των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω επηρεάζονται από ήπια γνωστική εξασθένηση. Νέα έρευνα δείχνει ότι η αερόβια άσκηση μπορεί να έχει εξαιρετικά ευεργετικές συνέπειες για αυτά τα άτομα. Μάλιστα, οι αεροβικές ασκήσεις είναι καλύτερες σε σχέση με τις ασκήσεις διατάσεων (στρέτσινγκ) για την υγεία του εγκεφάλου τους.
Αμερικανοί ερευνητές, με επικεφαλής τη Laura Baker από το Wake Forest School of Medicine στη Βόρεια Καρολίνα, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής.
Η μελέτη αφορούσε 35 άτομα με συμπτώματα ήπιας γνωσιακής (νοητικής) διαταραχής, η οποία αποτελεί συχνά πρώιμη ένδειξη της νόσου Αλτσχάιμερ. Προηγούμενες μελέτες αναφέρουν ότι το 5-20% του πληθυσμού των ηλικιωμένων παρουσιάζουν ήπια γνωστική εξασθένηση. Μερικές από αυτές έχουν δείξει ότι το 80% αυτών των ατόμων θα αναπτύξουν Αλτσχάιμερ μετά από 6 χρόνια.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η άσκηση μπορεί να αυξήσει τον όγκο ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου και βελτιώνει τη μνήμη. Τώρα, η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι η άσκηση μπορεί να αυξήσει το μέγεθος του εγκεφάλου και επιπλέον υποδηλώνει ότι μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική λειτουργία των ατόμων που παρουσιάζουν ήπια νοητική εξασθένηση.
Η αεροβική άσκηση είναι καλύτερη από το στρέτσινγκ
Οι 35 συμμετέχοντες στη μελέτη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με τυχαίο τρόπο: οι 16, μέσης ηλικίας 63 ετών, έκαναν αεροβικές ασκήσεις, όπως διάδρομο και στατικό ποδήλατο, τέσσερις φορές την εβδομάδα επί έξι μήνες. Η δεύτερη ομάδα των 19 ατόμων, μέσης ηλικία 67 ετών, έκανε διατατικές ασκήσεις με την ίδια συχνότητα.
Οι επιστήμονες εξέτασαν με μαγνητική τομογραφία τους εγκεφάλους των συμμετεχόντων τόσο πριν αρχίσει η μελέτη όσο και μετά το εξάμηνο όταν τελείωσαν τα δύο προγράμματα άσκησης. Διαπιστώθηκε ότι τόσο η αερόβια όσο και η διατατική άσκηση είχε αυξήσει τη φαιά ουσία του εγκεφάλου σε περιοχές που σχετίζονται με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη.
Όμως στην ομάδα της αεροβικής άσκησης υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με την ομάδα του στρέτσινγκ, τόσο στο συνολικό όγκο του εγκεφάλου όσο και στον όγκο της φαιάς ουσίας. Επιπλέον, στα άτομα που είχαν κάνει στρέτσινγκ υπήρχαν ενδείξεις ατροφίας στη λευκή ουσία του εγκεφάλου τους.
Τα νοητικά τεστ που ακολούθησαν, επιβεβαίωσαν ότι η αεροβική ομάδα είχε βελτιώσει τις επιδόσεις της μετά από το εξάμηνο της άσκησης, ενώ δεν συνέβη το ίδιο με την ομάδα του στρέτσινγκ.
«Ακόμη και μετά από μια σύντομη χρονική περίοδο, είδαμε ότι η αεροβική άσκηση οδήγησε σε αξιοσημείωτες αλλαγές στον εγκέφαλο», ανέφερε η Baker.
