Οι ηλικιωμένες γυναίκες που κάνουν καθιστική ζωή για πάνω από 10 ώρες την ημέρα και δεν ασκούνται, έχουν κύτταρα που είναι έως 8 χρόνια πιο γερασμένα από την πραγματική τους ηλικία, σε σύγκριση με τις συνομήλικές τους που γυμνάζονται. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Epidemiology.
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, με επικεφαλής τον Aladdin Shadyab, μελέτησαν 1.481 γυναίκες ηλικίας 64 -95 ετών, οι οποίες φόραγαν μια συσκευή που κατέγραφε τη σωματική τους δραστηριότητα κάθε μέρα. Παράλληλα, έκαναν αναλύσεις αίματoς στις συμμετέχουσες. Το δείγμα αυτό των γυναινών αποτελούσαν μέρος της μελέτης Women’s Health Initiative (WHI) που διερεύνησε του παράγοντες των χρόνιων ασθενειών σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Όσες ασκούνταν λιγότερο από 40 λεπτά τη μέρα ή όσες έκαναν καθιστική ζωή για πάνω από 10 ώρες, είχαν μικρότερα τελομερή στα λευκά τους κύτταρα.
Τα τελομερή ήταν βραχύτερα στις γυναίκες που δεν ασκούνταν κατά 170 ζεύγη βάσεων, σε σύγκριση με τις γυναίκες που ήταν σωματικά δραστήριες. Δεδομένου ότι οι γυναίκες χάνουν, κατά μέσο όρο, 21 ζεύγη βάσεων ανά έτος, το γεγονός αυτό δείχνει ότι καθιστική ζωή είχε ως συνέπεια μια βιολογικά μεγαλύτερη γήρανση κατά 8 χρόνια.
Άλλοι παράγοντες, όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα μπορούν επίσης να γεράσουν πρόωρα τα κύτταρα. Το μικρό μήκος των τελομερών στα λευκοκύτταρα έχει συνδεθεί με διάφορες ασθένειες, όπως καρδιοπάθεια, καρκίνο και διαβήτη τύπου 2.
«Η χρονολογική ηλικία δεν είναι πάντα ίδια με τη βιολογική. Η μελέτη μας δείχνει ότι τα κύτταρα γερνάνε πιο γρήγορα με τον καθιστικό τρόπο ζωής. Βρήκαμε ότι οι γυναίκες που κάνουν καθιστική ζωή αλλά ασκούνται για 40 λεπτά την ημέρα, δεν έχουν μικρότερο μήκος τελομερών. Η σωματική άσκηση πρέπει να αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής ακόμη και στην ηλικία των 80 ετών», ανέφερε ο Shadyab.
Ο πυρηνικός αναπνευστικός παράγοντας 1
Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη δείχνει ότι η άσκηση επιβραδύνει τη βιολογική γήρανση.
Σε μια προηγούμενη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα μόριο που ονομάζεται πυρηνικός αναπνευστικός παράγοντας 1 (NRF1) ρυθμίζει την παραγωγή ενός άλλου μορίου που με τη σειρά του ελέγχει την βράχυνση των τελομερών. Η άσκηση αυξάνει τα επίπεδα του παράγοντα NRF1 και προστατεύει τα τελομερή.
Με κάθε συνεδρία μέτριας έντασης άσκηση, η προστασία των τελομερών ανανεώνεται βοηθώντας έτσι το DNA, και τα κύτταρα, να παραμένουν νεότερα.
