Η ενδοφλέβια αντιβίωση για την αντιμετώπιση της σηψαιμίας πρέπει να χορηγείται μέσα σε μία ώρα από την στιγμή που ένας ασθενής θεωρηθεί υψηλού κινδύνου γι’ αυτήν, αναφέρει το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας & Κλινικής Υπεροχής (NICE), της Βρετανίας.
Ο στόχος της άμεσης έναρξης της φαρμακευτικής αγωγής είναι να μειωθούν οι θάνατοι από σηψαιμία (ή σήψη όπως αναφέρεται αυτή η επικίνδυνη κατάσταση).
Η σήψη είναι μία επείγουσα κατάσταση. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως. Τα παθογόνα μικρόβια ή τοξίνες τους δεν πρέπει να περάσουν στο αίμα κι αν συμβεί κάτι τέτοιο είναι απειλητικό για τη ζωή. Στη σήψη οι παθογόνες ουσίες βρίσκονται στο αίμα ή τους ιστούς ενώ ο όρος σηψαιμία, υπονοεί την παρουσία των μικροβίων και των τοξινών μόνο στο αίμα.
Μια πρόσφατη μελέτη από το York Health Economics Consortium δείχνει ότι στη Βρετανία περίπου 260.000 άνθρωποι εκδηλώνουν σήψη κάθε χρόνο και από αυτούς πεθαίνουν 44.000 άτομα.
Υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο η σήψη κοστίζει κάθε 3,5 δευτερόλεπτα τη ζωή ενός ανθρώπου (ή 18 εκατομμύρια ζωές ετησίως). Στις ΗΠΑ, όπου υπάρχουν στοιχεία για τα νεογέννητα, 1 στα 1.000 παθαίνει σηψαιμία με τα περισσότερα κρούσματα να οφείλονται σε συνηθισμένα μικρόβια.
Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι περίπου 100.000 άτομα το χρόνο παθαίνουν σήψη και από αυτούς το 35% πεθαίνει.
Τα συμπτώματα
Η σήψη εξελίσσεται πολύ γρήγορα και η έγκαιρη θεραπεία της με αντιβίωση έχει κρίσιμη σημασία. Τα συμπτώματα της σήψης είναι αδιαθεσία, ανορεξία, υψηλός πυρετός ή υποθερμία, κατάπτωση, ωχρότητα, ανορεξία, ταχυκαρδία, ταχύπνοια, πτώση της αρτηριακής πίεσης, σύγχυση, λήθαργος, οιδήματα και αιμορραγία.
Πιο αναλυτικά, τα κύρια τα συμπτώματα είναι:
- Επίμονα υψηλός πυρετός (πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου) παρά τη χρήση αντιπυρετικών.
- Ταχυκαρδία (πάνω από 90 καρδιακοί παλμοί το λεπτό).
- Ταχύπνοια (πάνω από 20 αναπνοές το λεπτό).
- Λευκοκυττάρωση (αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων πάνω από τα ανώτατα όρια).
- Αισθητή μείωση της ούρησης.
- Λήθαργος και απώλεια συνείδησης (ο ασθενής δεν μπορεί να μείνει εύκολα ξύπνιος).
Το NICE συνιστά να εκπαιδεύεται το προσωπικό των ασθενοφόρων, οι γιατροί της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και, φυσικά, το προσωπικό των τμημάτων επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων στην αναγνώριση των συμπτωμάτων της σήψης και να διενεργεί τους απαιτούμενους ελέγχους: να μετρά τη θερμοκρασία και τον καρδιακό παλμό των ασθενών και να τους ελέγχει π.χ. για εξανθήματα.
«Σοβαρά συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν πολύ γρήγορα σε περίπτωση σήψης», δήλωσε η καθηγήτρια Gillian Leng, αναπληρώτρια εκτελεστική διευθύντρια του NICE. Και πρόσθεσε: «Εάν δεν αναγνωρισθούν και αντιμετωπιστούν εγκαίρως οι υψηλού κινδύνου ασθενείς, μπορεί να απομείνουν με μόνιμα προβλήματα ή και να χάσουν τη ζωή τους».
Οι ασθενείς με τέτοιου είδους συμπτώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα σε μία ώρα από τον ειδικό, ο οποίος θα χορηγήσει άμεσα ενδοφλέβια αντιβίωση για να εμποδίσει την εξάπλωση της λοίμωξης και την επιδείνωση της κατάστασης.
Αν ο ασθενής δεν βρίσκεται σε νοσοκομείο όταν εκδηλώσει τα ύποπτα συμπτώματα, η χορήγηση αντιβίωσης πρέπει να γίνει από τον οικογενειακό γιατρό που κάνει τη διάγνωση ή το προσωπικό του ασθενοφόρου.
