Η διάρροια εξυπηρετεί έναν σημαντικό σκοπό στον οργανισμό μας: περιορίζει τη σοβαρότητα μιας λοίμωξης. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Host and Microbe από ομάδα παθολόγων και γαστρεντερολόγων του Νοσοκομείου Brigham and Women’s της Βοστόνης,
Οι επιστήμονες μελέτησαν τον ανοσοποιητικό μηχανισμό του προκαλεί τη διάρροια και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκκαθάριση των παθογόνων οργανισμών, στα πρώιμα στάδια της λοίμωξης.
Επίσης, ανακάλυψαν έναν μέχρι πρότινος άγνωστο ρόλο της ιντερλευκίνης-22 (IL-22) ενός μορίου του ανοσοποιητικού, στην άμυνα του οργανισμού απέναντι στη λοίμωξη.
«Η υπόθεση ότι η διάρροια καθαρίζει τα εντερικά παθογόνα έχει διατυπωθεί εδώ και αιώνες. Όμως, η επίπτωσή της στην εξέλιξη των εντερικών λοιμώξεων δεν ήταν πλήρως κατανοητή. Γι’ αυτό θελήσαμε να καθορίσουμε το ρόλο της διάρροιας και να δούμε αν εκκαθαρίζει τα παθογόνα μικρόβια», ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, γαστρεντερολόγος Jerrold Turner.
Η διάρροια είναι μια αντίδραση του σώματος σε κάτι που αναστατώνει τα έντερα. Οι πιο συχνές αιτίες είναι ιοί, μικρόβια ή παράσιτα που εισβάλλουν στον οργανισμό, κυρίως μέσω της τροφής και του νερού. Η λοίμωξη ονομάζεται γαστρεντερίτιδα και προκαλείται συχνά από κολοβακτηρίδια, καμπυλοβακτηρίδια, σαλμονέλα και σιγκέλα. Για τη βρεφική διάρροια αιτία στο 60% των περιπτώσεων είναι οι ροταϊοί που μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ξεπλένει τα μικρόβια
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρωκτικά μολυσμένα με το βακτήριο Citrobacter rodentium που στον άνθρωπο αντιστοιχεί με μόλυνση από το Escherichia coli και παρατήρησαν πως τα έντερά τους προσπάθησαν να αποβάλλουν τα βακτήρια μέσω της διάρροιας.
Τα κύτταρα που επικαλύπτουν τα έντερα -τα επιθηλιακά- έχουν μικρά κενά μεταξύ τους, που ονομάζονται ενδοκυτταρικές στεγανές συνδέσεις (intercellular tight junctions), τα οποία επίσης έχουν μικρούς πόρους που περνούν ανάμεσά τους. Αυτοί οι πόροι και οι ενδοκυτταρικές στεγανές συνδέσεις είναι ουσιώδεις για την εντερική λειτουργία διότι είναι διαπερατές από τα θρεπτικά συστατικά, το νερό και τα απόβλητα.
Ο Turner και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν μια αύξηση στη διαπερατότητα του εντερικού φραγμού εντός δύο μόλις ημερών από τη λοίμωξη, πολύ πριν εμφανιστεί φλεγμονή και επιθηλιακή βλάβη.
Το έντερο γίνεται πιο διαπερατό από νωρίς όταν υπάρχει εντερική λοίμωξη ως αποτέλεσμα της επίδρασης μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται κλαουδίνη-2 (claudin-2) και η οποία ρυθμίζεται από μια άλλη πρωτεΐνη που ονομάζεται ιντερλευκίνη-22. Η αυξημένη διαπερατότητα έχει ως αποτέλεσμα ιόντα νατρίου και νερό να εισέρχεται στα έντερα και ξεπλένουν τα βακτήρια.
Η διάρροια διώχνει τα παθογόνα μικρόβια.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η διάρροια καθαρίζει τα παθογόνα μικρόβια και περιορίζει τη σοβαρότητα της λοίμωξης.
Και ενώ το πείραμα εκτελέστηκε σε ποντίκια, οι άνθρωποι διαθέτουν επίσης τις πρωτεΐνες κλαουδίνη-2 και ιντερλευκίνης-22. Ο Turner είπε πως είναι σίγουρος ότι οι ίδιοι εντερικοί μηχανισμοί ισχύουν για τους ανθρώπους.
Να σημειωθεί ότι η διάρροια μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση και απώλεια ηλεκτρολυτών, γι’ αυτό χρειάζεται η κατανάλωση πολλών υγρών.
