Άρθρο στο περιοδικό New England Journal of Medicine υποστηρίζει ότι σύμφωνα με λίγα αλλά συνεχώς αυξανόμενα στοιχεία, οι προεκλογικές εκστρατείες και όσα υπόσχονται, μπορούν να έχουν τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιπτώσεις στην Υγεία.
Τέτοιου είδους φαινόμενα παρατηρήθηκαν σε έγχρωμους νοτιοαφρικανούς κατά τη διάρκεια των εκλογών του Νέλσον Μαντέλα το 1994, σε έγχρωμους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Τζέσε Τζάκσον το 1988 και σε Ισπανούς και έγχρωμους Αμερικανούς όταν εκλέχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπαράκ Ομπάμα, το 2008.
Το ίδιο είναι πιθανό να συμβαίνει και τώρα στους υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, το σημερινό κοινωνικοπολιτικό κλίμα στην Αμερική έχει επηρεάσει αρνητικά την ψυχική και σωματική υγεία περιθωριοποιημένων ομάδων.
Οι ανησυχίες για φυλετικές διακρίσεις η σε ορισμένες περιπτώσεις, η πιθανότητα ξαφνικής απέλασης και αναγκαστικού χωρισμού από την οικογένειά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης που μπορούν με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε αυξημένες επισκέψεις σε φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και σε τμήματα επειγόντων περιστατικών.
Οι επιστήμονες προτείνουν τρόπους με το οποίους οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να ανταποκριθούν σε αυτές τις «μεταεκλογικές» παρενέργειες.
Πρώτα από όλα, οι γιατροί θα πρέπει να δώσουν την πρέπουσα σημασία στη συναισθηματική δυσφορία που μπορεί να αισθάνονται κάποιοι από τους ασθενείς τους. Μια απλή συνταγογράφηση αγχολυτικών χαπιών είναι η ευκολότερη και συνήθως όχι η καλύτερη αντιμετώπιση σε τέτοιους είδους ζητήματα, που μπορεί να προκαλέσουν μεγαλύτερες δυσκολίες σε βάθος χρόνου.
Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι, ενώ ορισμένοι ασθενείς αισθάνονται άνετα να ζητήσουν βοήθεια από τοπικούς φορείς υγείας, η κοινωνική εχθρότητα και ο αποκλεισμός δημιουργεί δυσκολίες σε πολλούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν την δημόσια υγειονομική περίθαλψη και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Γι’ αυτό, είναι σημαντικό οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας να συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία ασφαλών χώρων όπου οι φόβοι και οι ανησυχίες των ασθενών αντιμετωπίζονται με συμπόνια και υποστήριξη. Δεύτερον, οι κλινικοί ιατροί και οι φορείς υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να πάρουν σαφή θέση ενάντια στο μίσος και την εχθρότητα που δημιουργούν συγκεκριμένες πολιτικές.
Είναι επίσης σημαντικό να καταστεί σαφές ότι οι υπηρεσίες τους παρέχονται ισότιμα σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από φυλή, εθνικότητα, κοινωνικοοικονομική κατάσταση, θρησκεία κ.α.
Επιπλέον, η επιστημονική κοινότητα θα μπορούσε να υποστηρίξει την διεξαγωγή μελετών που θα αξιολογούν συστηματικά τις επιπτώσεις που έχουν στην Υγεία συγκεκριμένες κοινωνικές πολιτικές.
