Δύο από τις σημαντικότερες παθήσεις του πρωκτού είναι η ραγάδα και το περιεδρικό συρίγγιο.
Πρόκειται για παθήσεις που προκαλούν δυσφορία στον ασθενή οδηγώντας τον σε αρκετή ταλαιπωρία. Ωστόσο μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτρέποντας στον πάσχοντα να επιτρέψει γρήγορα στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Τι είναι η Ραγάδα Πρωκτού και πως αντιμετωπίζεται
Η ραγάδα είναι μια σχισμή που εκτείνεται από την οδοντωτή γραμμή μέχρι τον δακτύλιο του πρωκτού και δημιουργεί έντονο πόνο κατά τη διάρκεια της αφόδευσης που είναι δυνατόν να διαρκέσει για αρκετές ώρες.
Σχετίζεται με τη δυσκοιλιότητα ενώ ο τραυματισμός από την έξοδο σκληρών κοπράνων θεωρείται βασικός παράγοντας εμφάνισής της, χωρίς πάντως να είναι ο μόνος.
Η ραγάδα πρωκτού μπορεί να αντιμετωπιστεί με συντηρητική αγωγή με υπακτικά και τοπικές αλοιφές.
Στις περιπτώσεις ωστόσο που η παραπάνω φαρμακευτική αγωγή αποτύχει ή η ραγάδα παρουσιάσει υποτροπή τότε απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Πρόκειται για μια επέμβαση που με τη χρήση σύγχρονων μέσων όπως Laser ή R-F μπορεί να γίνει αναίμακτα μηδενίζοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο υποτροπής. Διαρκεί 20-30 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει συνήθως στο σπίτι του την ίδια ημέρα
Τι είναι το περιεδρικό συρίγγιο πρωκτού και πως αντιμετωπίζεται
Το περιεδρικό συρίγγιο πρωκτού είναι μια επικοινωνία ανάμεσα στον εσωτερικό αυλό του εντέρου με το δέρμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί φυσιολογική εξέλιξη του περιεδρικού συριγγίου μέσω του οποίου πραγματοποιείται παροχέτευση του περιεχομένου του αποστήματος.
Εκτός από την εκροή πύου είναι δυνατόν να υπάρχει φαγούρα και δερματικές αλλοιώσεις.
Η αντιμετώπιση του περιεδρικού συριγγίου γίνεται πάντα με χειρουργικό τρόπο. Η επέμβαση πραγματοποιείται με βάση τρεις βασικές αρχές που απαιτούν:
Πρώτον, την εύρεση και καταστροφή του εσωτερικού στομίου. Δεύτερον, τη χαρτογράφηση της πορείας του συριγγώδους πόρου και την πλήρη εκτομή του. Και τρίτον, τη διαφύλαξη του έσω και έξω σφικτήρα.
Οι επεμβάσεις συριγγίων στις οποίες οι σφικτήρες του πρωκτού δεν εμπλέκονται στη διαδρομή του συριγγίου θεωρούνται απλές, ασφαλείς και οδηγούν σε πλήρη αποκατάσταση.
Οι περιπτώσεις δύσκολων συριγγίων είναι περισσότερο πολύπλοκες καθώς πρέπει να αποκλειστεί ο τραυματισμός των σφικτήρων. Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτείται ειδική αντιμετώπιση με εξειδικευμένες μεθόδους.