Διατροφολόγοι και άλλοι ειδικοί συχνά λένε ότι υπάρχουν ουσιαστικά δύο τρόποι για να αδυνατίσει κανείς, η δίαιτα και η άσκηση. Αλλά η άσκηση μπορεί να μην είναι εξίσου αποτελεσματική στους άνδρες και τις γυναίκες, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, στο Anschutz Medical Campus. H μελέτη διεξήχθη σε αρουραίους.
H μεταπτυχιακή φοιτήτρια Rebecca Foright τάισε τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά ποντίκια με μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και στη συνέχεια εκπαίδευσε τα μισά να τρέχουν σε ένα διάδρομο. Μετά από 10 εβδομάδες, υπήρξε αξιοσημείωτη διαφορά στο βάρος μεταξύ των δύο φύλων ως συνέπεια της άσκησης.
Οι αρσενικοί αρουραίοι που ασκούνταν έτρωγαν λιγότερο φαγητό και κέρδισαν λιγότερο βάρος από ό, τι τα καθιστικά αρσενικά. Όμως η άσκηση των θηλυκών αρουραίων δεν μείωσε την πρόσληψη της τροφής τους καθώς στο τέλος της μελέτης, οι θηλυκοί αρουραίοι που ασκούνταν ζύγιζαν το ίδιο με τους καθιστικούς.
Η μελέτη επαναλήφθηκε σε αρσενικά ποντίκια που τράφηκαν με μια δίαιτα χαμηλών λιπαρών και η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η επίδραση της άσκησης στο σωματικό βάρος τους ήταν εμφανής νωρίτερα αυτή τη φορά από ό,τι στην περίπτωση της δίαιτας με πολλά λιπαρά.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας για τη Μελέτη της Συμπεριφορικής Συμπεριφοράς (Society for the Study of Ingestive Behavior).
Αρσενικά και θηλυκά
Άλλοι ερευνητές έχουν αναφέρει ότι μια μοναδική συνεδρία άσκησης οδηγεί σε αύξηση της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) στον υποθάλαμο των αρσενικών τρωκτικών.
Ο υποθάλαμος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου που διαδραματίζει βασικό ρόλο στην παρακολούθηση των σημάτων από το σώμα για να ρυθμίζει την αγχωτική συμπεριφορά αλλά παίζει ρόλο και στη ρύθμιση της τροφής π.χ. εκεί βρίσκονται οι υποδοχείς της λεπτίνης.
Η IL-6 παράγεται από μυϊκά κύτταρα κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας άσκησης και μπορεί επίσης να παραχθεί στον εγκέφαλο. Μελέτες έχουν δείξει ότι η IL-6 ίσως μεσολαβεί στις ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης στη ρύθμιση του σωματικού βάρους, ενισχύοντας την ανταπόκριση του εγκεφάλου σε ορμόνες που καταστέλλουν την πρόσληψη τροφής.
Παραδόξως, αυτή η ιστορία της IL-6 και της μιας και μοναδικής άσκησης δεν είναι ίδια όταν κάποιος είναι εκπαιδευμένος στην άσκηση. Όταν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο μέτρησαν την IL-6 στις μελέτες τους, διαπίστωσαν ότι οι γυμνασμένοι αρσενικοί αρουραίοι είχαν μειωμένη υποθαλαμική IL-6, ενώ τα ασκούμενα θηλυκά είχαν αυξημένη IL-6.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η χρόνια άσκηση, σε αντίθεση με μια μεμονωμένη περίοδο άσκησης, μπορεί να επιδρά διαφορετικά ανάλογα με το φύλο στον έλεγχο του σωματικού βάρους μέσω διαφόρων επιδράσεων στον υποθάλαμο.
Παρά την αυξημένη επικράτηση της παχυσαρκίας στις γυναίκες και τις φυσιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στα ορμονικά συστήματα και τις διαδικασίες του εγκεφάλου που επηρεάζουν την όρεξη, η συντριπτική πλειονότητα των μελετών για την παχυσαρκία και τη θεραπεία γίνεται σε αρσενικά ζώα.
Η Foright ανέφερε: “Ελπίζω ότι αυτή η έρευνα θα εμπνεύσει άλλους ερευνητές να εξετάσουν τις ειδικές επιδράσεις της άσκησης στα θηλυκά ζωϊκά μοντέλα. Είναι απαράδεκτο να υποθέσουμε απλώς ότι οι γυναίκες θα ανταποκριθούν στις παρεμβάσεις με τον ίδιο τρόπο όπως οι άντρες”.
H ερευνητική ομάδα θα συνεχίσει να μελετά τη γυναικεία φυσιολογία για να κατανοήσει τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών που επιφέρει η άσκηση.
