Ενώ η τακτική άσκηση έχει ωφέλιμες επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει την παρουσία μυοκαρδιακής ίνωσης σε ελίτ αθλητές.
Η ίνωση του μυοκαρδίου είναι μια καρδιακή πάθηση που χαρακτηρίζεται από ουλές στην καρδιά, επηρεάζοντας συνήθως τις κοιλίες της καρδιάς που αντλούν το αίμα. Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Τώρα μια νέα μελέτη βρήκε ότι το τρίαθλο των ανδρών αυξάνει τον κίνδυνο μυοκαρδιακής ίνωσης. Η έρευνα θα παρουσιαστεί στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής (RSNA). Ο αυξημένος κίνδυνος δεν ήταν εμφανής στις γυναίκες που συμμετέχουν στο τρίαθλο. Στους άνδρες φαίνεται πως η ίνωση συνδέονται με την υπερβολική άσκηση των αθλητών.
“Η κλινική σημασία αυτών των ουλών είναι επί του παρόντος ασαφής”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Jitka Starekova από το University Medical Center Hamburg-Eppendorf, στο Αμβούργο της Γερμανίας. “Εντούτοις, μπορεί να αποτελέσουν θεμέλιο για μελλοντική καρδιακή ανεπάρκεια και αρρυθμία.”
Η Starekova και οι συνεργάτες της μελέτησαν μια ομάδα τριαθλητών: 55 άνδρες, μέσης ηλικίας 44 ετών και 30 γυναίκες, μέσης ηλικία 43 ετών.
Οι συμμετέχοντες έκαναν εξετάσεις καρδιακής μαγνητικής τομογραφίας με χρήση γαδολινίου. Το γαδολίνιο περιέχεται σε σκιαγραφικά και έχει την ιδιότητα να απλώνεται στον φυσιολογικό ιστό της καρδιάς αλλά πιο αργά στον ιστό που έχει υποστεί ίνωση, αποκαλύπτοντας τη διαφορά μεταξύ φυσιολογικού και παθολογικού μυοκαρδίου μετά από περίπου 10 λεπτά. Έτσι είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την ανίχνευση της μυοκαρδιακής ίνωσης.
Η ίνωση ήταν εμφανής στην αριστερή κοιλία σε 10 από τους 55 άνδρες ήτοι στο 18%. Αλλά δεν υπήρχε στις γυναίκες. Οι αθλητές με την μυοκαρδιακή ίνωση είχαν ολοκληρώσει σημαντικά μεγαλύτερες κολυμβητικές και ποδηλατικές αποστάσεις και είχαν υψηλότερη μέγιστη συστολική αρτηριακή πίεση από ό, τι οι ομολόγοί τους χωρίς ίνωση.
Οι προπονήσεις των ανδρών είναι περισσότερες σε σύγκριση με αυτές των γυναικών στο τρίαθλο, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο κίνδυνος ίνωσης σχετίζεται με το επίπεδο άσκησης. Το τρίαθλο έγινε ολυμπιακό άθλημα το 2000 περιλαμβάνοντας 1,500 μέτρα κολύμβηση, ακολουθούμενη από ποδηλασία 40 χιλιομέτρων και τελειώνοντας με 10,000 μέτρα τρέξιμο.
«Η σύγκριση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι οι γυναίκες είχαν χαμηλότερη συστολική αρτηριακή πίεση σε μέγιστη άσκηση και πέτυχαν χαμηλότερη μέγιστη ισχύ σε σύγκριση με τους άνδρες τριαθλητές», ανέφερε η Starekova.
Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί παράγοντες για τη σχέση μεταξύ της ποσότητας της άσκησης και του κινδύνου μυοκαρδιακής ίνωσης, σύμφωνα με την Starekova. Η υψηλότερη συστολική αρτηριακή πίεση που προκαλείται κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη μυοκαρδιακή μάζα. Επίσης, η περισσότερη άσκηση μπορεί να εκθέσει τον αθλητή σε υψηλότερο κίνδυνο μυοκαρδίτιδας ή φλεγμονής του καρδιακού μυός. Αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με την επανειλημμένα αυξημένη καταπόνηση του αριστερού κοιλιακού τοιχώματος λόγω άσκησης, θα μπορούσαν να βλάψουν τον καρδιακό μυ.
“Παρόλο που δεν μπορούμε να αποδείξουμε τον ακριβή μηχανισμό ανάπτυξης της μυοκαρδιακής ίνωσης σε τριαθλητές, η αυξημένη συστολική αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της άσκησης, η ποσότητα και η έκταση των αγώνων και η απαρατήρητη μυοκαρδίτιδα θα μπορούσαν να αποτελούν αιτία της κατάστασης. Με άλλα λόγια, η επανάληψη οποιασδήποτε ακραίας αθλητικής δραστηριότητας μπορεί να μην είναι επωφελής για όλους”.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν μακροπρόθεσμες μελέτες παρακολούθησης για να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν καρδιακά συμβάντα στους τριαθλητές που έχουν μυοκαρδιακή ίνωση.
Να σημειωθεί ότι μια προηγούμενη μελέτη έχει βρει ότι μπορούν να συμβούν ξαφνικοί θάνατοι κατά τη διάρκεια αυτού του δημοφιλούς αθλήματος, κυρίως στους άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας και περισσότερο κατά τη διάρκεια της κολύμβησης. Ο κίνδυνος των ανδρών ήταν 3,5 φορές μεγαλύτερος από αυτόν των γυναικών. Κάποιοι αθλητές φαίνεται πως έχουν καρδιακά προβλήματα χωρίς να το ξέρουν καθώς δεν έχουν παρουσιάσει συμπτώματα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τη συχνότητα εμφάνισης θανάτων κατά τη διάρκεια τριάθλων που έγιναν μεταξύ των ετών 1985 και 2016 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καταγράφηκαν 130 θάνατοι (οι 15 ήταν από τραυματισμό) και το 85% αφορούσε άνδρες. Τα ποσοστά θανάτου ήταν 2,4 ανά 100,000 στους άνδρες και 0,74 ανά 100.000 στις γυναίκες. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν για άνδρες άνω των 60 ετών με 18,6 θανάτους ανά 100.000 άτομα.
