Η κατανάλωση ψαριών τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα ή η κατανάλωση ψαριών μία έως τρεις φορές το μήνα, σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο πολλαπλής σκλήρυνσης (σκλήρυνση κατά πλάκας), σύμφωνα με μια μελέτη που θα παρουσιαστεί στην 70η ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας στο Λος Άντζελες, στις 21-27 Απριλίου 2018.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που βρίσκονται στα ψάρια μπορούν να συσχετιστούν με μείωση του κινδύνου ανάπτυξης της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος που επηρεάζει την επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου και των άλλων τμημάτων του σώματος. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στη μυελίνη, μια λευκή λιπαρή ουσία που μονώνει και προστατεύει τα νεύρα. Αυτό διαταράσσει τα σήματα μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή δυσκολία στο περπάτημα. Το πρώτο επεισόδιο συμπτωμάτων πολλαπλής σκλήρυνσης, που διαρκεί τουλάχιστον 24 ώρες, είναι γνωστό ως κλινικά απομονωμένο σύνδρομο. Σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία υπό την έννοια της ίασης για την πολλαπλή σκλήρυνση.
“Η κατανάλωση ψαριών που περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχει αποδειχθεί ότι έχει ποικίλα οφέλη για την υγεία, οπότε θέλαμε να δούμε αν μια απλή αλλαγή στη διατροφή και η λήψη συμπληρωμάτων ιχθυελαίου θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο της πολλαπλής σκλήρυνσης”, ανέφερε η Annette Langer-Gould ερευνήτρια του Kaiser Permanente της Νότιας Καλιφόρνιας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
Σημαντικά μειωμένος κίνδυνος
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές εξέτασαν τη διατροφή 1.153 ατόμων μέσης ηλικίας 36 ετών, εκ των οποίων περίπου οι μισοί είχαν διαγνωστεί με πολλαπλή σκλήρυνση ή κλινικά απομονωμένο σύνδρομο.
Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για το πόσα ψάρια έτρωγαν τακτικά. Ως υψηλή πρόσληψη ψαριών ορίστηκε το να τρώει κανείς είτε μια μερίδα ψαριών την εβδομάδα είτε μία έως τρεις μερίδες το μήνα, εκτός από τη λήψη ημερήσιων συμπληρωμάτων ιχθυελαίου. Ως χαμηλή πρόσληψη ορίστηκε η κατανάλωση λιγότερο από μία μερίδα ψαριών το μήνα και η μη κατανάλωση συμπληρωμάτων ιχθυελαίων. Παραδείγματα ψαριών που κατανάλωναν οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν γαρίδες, σολομό και τόνο.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η υψηλή πρόσληψη ψαριών συνδέθηκε με 45% μειωμένο κίνδυνο για πολλαπλή σκλήρυνση ή κλινικά απομονωμένο σύνδρομο σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν ψάρια λιγότερο από μία φορά το μήνα και δεν λάμβαναν συμπληρώματα ιχθυελαίου.
Η μελέτη εξέτασε επίσης 13 γενετικές παραλλαγές στο ανθρώπινο γονιδιακό σύμπλεγμα που ρυθμίζει τα επίπεδα λιπαρών οξέων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δύο από τις 13 γενετικές παραλλαγές που εξετάστηκαν συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο για πολλαπλή σκλήρυνση. Αυτό σημαίνει ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν ένα γενετικό πλεονέκτημα στη ρύθμιση των επιπέδων των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στο σώμα τους.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα και ο τρόπος επεξεργασίας τους από τον οργανισμό μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου για πολλαπλή σκλήρυνση. Απαιτείται πάντως περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και να εξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορεί να επηρεάσουν τη φλεγμονή, τον μεταβολισμό και τη λειτουργία των νεύρων.
Οι σαρδέλες, ο σολομός, η πέστροφα και ο τόνος συνιστώνται ως καλές πηγές ω-3 λιπαρών οξέων. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή καθώς ορισμένα ψάρια – αυτά που ζουν πολλά χρόνια και είναι μεγαλόσωμα, όπως π.χ. ο ξιφίας και ο καρχαρίας- περιέχουν σημαντική ποσότητα υδραργύρου. Ανησυχίες σχετικά με τον υδράργυρο υπάρχουν και για τον τόνο. Θεωρείται πάντως ότι το τηγάνισμα είναι δυνατόν να αναιρεί το οφέλη των ω-3 λόγω ορισμένων φυτικών ελαίων που χρησιμοποιούνται.
