Η εφηβεία είναι μια κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του ατόμου. Αναπτύσσεται η περιπλοκότητα της σκέψης, πολλές ψυχικές διαταραχές επίσης, και σχετίζεται με μια πιο επικίνδυνη συμπεριφορά, όπως η χρήση ναρκωτικών ουσιών, τσιγάρου και αλκοόλ. Κοινωνικά, η προσοχή του παιδιού μετατοπίζεται από την οικογένεια στους φίλους. Τα παιδιά σταματούν να θέλουν να είναι με τους γονείς και θέλουν περισσότερο χρόνο με τους συνομηλίκους τους.
Στην εφηβεία αναπτύσσεται ορμόνες που συμβάλουν στην αναπαραγωγική ικανότητα και στα χαρακτηριστικά του φύλου. Αυτό έχει κάνει τους ειδικούς να πιστεύουν ότι οι ορμόνες είναι αυτές που αλλάζουν την κοινωνική συμπεριφορά. Μάλιστα, μερικές φορές λέγεται ότι η εφηβεία είναι ένα είδος αρρώστιας που θα περάσει.
Ωστόσο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που έγινε σε τρωκτικά και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology, οι ορμόνες δεν επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά που εμφανίζεται στην εφηβεία.
Ερευνητές του University at Buffalo υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της εφηβείας δεν έχουν σχέση με τις εφηβικές ορμόνες.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Matthew Paul, επίκουρο καθηγητή στο Τμήμα Ψυχολογίας, ήθελαν να μάθουν τι θα συμβεί στην κοινωνική συμπεριφορά αν αλλάξει η αναπαραγωγική ικανότητα.
Οι ερευνητές εστίασαν σε σιβηριανά χάμστερς (Phodopus sungorus) που είχαν περάσει γρήγορα στη φάση της ήβης, δηλαδή της αναπαραγωγικής ικανότητας, ώστε στο ίδιο έτος να μπορούν να δώσουν απογόνους. Ελέγχοντας την ποσότητα του φωτός που είχε λάβει κάθε εργαστηριακό χάμστερ οι επιστήμονες έλεγχαν την έναρξη της ήβης. Άλλα τρωκτικά είχαν καθυστερημένη ήβη και δεν μπορούσαν να γεννήσουν εν μέσω του χειμώνα. Με τις δύο ομάδες τρωκτικών να βιώνουν την ήβη σε χρονικά διαφορετικά, οι ερευνητές παρατήρησαν την κοινωνική τους συμπεριφορά.
Εστίασαν στην μετάβαση από το παιχνίδι στην κοινωνική κυριαρχία, ένα σημαντικό βήμα για τα νεαρά τρωκτικά για να απαγκιστρωθούν από την οικογένεια και να βρουν την δική τους περιοχή ανάπτυξης και κυριαρχίας. Να σημειωθεί ότι τα σιβηριανά χάμστερς παίζουν με διάφορους τρόπους όταν είναι στην παιδική ηλικία. Μερικές φορές το ένα τσιμπά το άλλο και καταδιώκονται, επίσης στέκονται στα δύο πίσω τους πόδια και παίζουν μποξ με τα μπροστινά. Στη φάση της κυριαρχίας όμως αυτές οι συμπεριφορές σταματούν να αποτελούν παιγνίδι και αρχίζει η επιθετικότητα.
Επειδή το παιχνίδι είναι κοινό σε πολλά ζωικά είδη, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, μπορεί να εξυπηρετεί μια σημαντική λειτουργία αλλά οι ορμόνες δεν ευθύνονται για τη μετάβαση από το παιχνίδι στην κυριαρχία, είπαν οι ερευνητές. Η μετάβαση συνέβαινε χρονικά την ίδια στιγμή και στις δύο ομάδες, ανεξαρτήτως πότε είχε συμβεί η ήβη. Αυτό είναι κάτι που προκάλεσε έκπληξη διότι μέχρι τώρα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι οι ορμόνες της ήβης ευθύνονται για τις αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά.
Πηγή: Dissociation of Puberty and Adolescent Social Development in a Seasonally Breeding Species. Current Biology, 2018.
