Ερευνητές από την Ελβετία και τις ΗΠΑ λένε ότι τα παπάκια μπάνιου μπορεί να έχουν παθογόνα μικρόβια που προάγονται από το ζεστό νερό της μπανιέρας μαζί με άλλα συστατικά του ανθρώπινου σώματος και των προϊόντων υγιεινής καθώς και από υλικά που διαφεύγουν από τα πλαστικά παιχνίδια. Αυτό είναι δυνητικά επικίνδυνο για τα παιδιά. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό npj Biofilms and Microbiomes.
«Βακτήρια και μύκητες εντοπίζονται στο εσωτερικό των εύκαμπτων παιχνιδιών και το νερό που παγιδεύεται μέσα τους μπορεί να απελευθερωθεί καθώς το παιδί πιέζει το παιχνίδι», ανέφεραν ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας Υδάτων (EAWAG), της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής και του Πανεπιστημίου του Ιλινόις.
Οι επιστήμονες έκαναν μια σειρά πειραμάτων με παιχνίδια μπάνιου που είχαν πάρει από παιδιά καθώς και με καινούργια που τα υπέβαλλαν σε έρευνα. Συγκέντρωσαν 19 παιχνίδια μπάνιου από πέντε οικογένειες και τα συνέκριναν με 6 παιχνίδια ελέγχου που ήταν ακριβώς ίδια και δόθηκαν σε ενήλικες. Τρεις από τους ενήλικες είχαν την εντολή να τοποθετήσουν τα παιχνίδια σε καθαρό νερό μπάνιου και οι άλλοι τρεις να τα τοποθετήσουν σε νερό μπάνιου που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί. Το έκαναν αυτό κάθε δεύτερη μέρα για 11 εβδομάδες. Στο τέλος, οι επιστήμονες έκοψαν στα δύο όλα τα παιχνίδια και τα εξέτασαν για μικρόβια.
Προς καμία έκπληξη, βρέθηκαν μικρόβια σε όλα τα παπάκια μπάνιου, από 5 έως 75 εκατομμύρια ανά τετραγωνικό εκατοστό στις εσωτερικές επιφάνειές τους. Αυτά που είχαν μπει σε καθαρό νερό είχαν τα λιγότερα. Μύκητες εντοπίστηκαν στο 60% των παιχνιδιών (στα 11 από τα 19) αλλά όχι στα παιχνίδια που είχαν μπει σε καθαρό νερό.
Δυνητικά παθογόνα βακτήρια εντοπίστηκαν στο 80% των παιχνιδιών, περιλαμβανομένης της λεγιονέλλας και της αεριογόνου ψευδομονάδας, βακτήρια που συνήθως ενοχοποιούνται για ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Τα βακτήρια αυτά προκύπτουν από το νερό της βρύσης αλλά εκεί δεν παρουσιάζουν υπερβολική ανάπτυξη διότι ζουν σε ένα ολιγοτροφικό περιβάλλον.
Τα μικρόβια αναπτύσσονται όταν το ζεστό νερό παγιδεύεται μέσα στο πλαστικό παιχνίδι το οποίο συνήθως έχει φτιαχτεί από κάποιο φθηνό πολυμερές υλικό αποτελώντας τροφή μικροβίων – το πλαστικό απελευθερώνει οργανικά συστατικά του άνθρακα που αποτελεί πολύτιμη τροφή για τα μικρόβια.
Κατά τη διάρκεια του μπάνιου, συστατικά όπως ο φώσφορος και το άζωτο αλλά και βακτήρια που απορρίπτονται από το ανθρώπινο σώμα, συνδυάζονται με τα συστατικών των ειδών προσωπικής υγιεινής και εξωτερικούς ρυπογόνους παράγοντες. Αυτό επιτρέπει στα βακτήρια και τους μύκητες εντός του παιδικού παιχνιδιού να πολλαπλασιάζονται και να απελευθερώνονται κάθε φορά που το παιδί πιέζει το παιχνίδι για να παίξει με το νερό.
Το ερώτημα είναι τι μπορεί να σημαίνει αυτή η μελέτη καθώς γνωρίζουμε ότι τα μικρόβια είναι παντού, όπως στα σφουγγάρια της κουζίνας, στα ντουλάπια, στα κινητά τηλέφωνα και στις οδοντόβουρτσες. Στην περίπτωση αυτής της μελέτης όμως οι επιστήμονες ανησύχησαν λίγο περισσότερο διότι ανίχνευσαν «δυνητικά ευκαιριακά παθογόνα» και βακτήρια που έδειχναν «μόλυνση κοπράνων». Αυτό μπορεί να ενέχει κινδύνους για τα μωρά.
Να σημειωθεί ότι δεκαετίες πριν μια μελέτη είχε βρει ότι τα παιχνίδια μπάνιου όχι μόνο διευκολύνουν την ανάπτυξη των μικροβίων γενικά, αλλά τον πολλαπλασιασμό ευκαιριακά παθογόνων μικροβίων. Το 1998, τα παιχνίδια μπάνιου συνδέθηκαν με ανθεκτική στα φάρμακα αεριογόνο ψευδομονάδα (Pseudomonas aeruginosa) σε ένα παιδικό νοσοκομείο.
Μικροβιακή εικόνα που ελήφθη από το εσωτερικό των παιχνιδιών μπάνιου.
Η επαφή με τα μικρόβια μπορεί μεν να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού, αλλά μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για τα μάτια ή τα αφτιά ή και να δίνει το έναυσμα για γαστρεντερικές λοιμώξεις, ανέφερε ο μικροβιολόγος Frederik Hammes ο οποίος συμμετείχε στη μελέτη.
Να σημειωθεί ότι σχεδόν μια δεκαετία πριν, οι πιθανοί κίνδυνοι των παιχνιδιών μπάνιου αναφέρθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο, “Ο αργός θάνατος από τα πλαστικά παπάκια” (Slow death by rubber duck).
Πηγή: “Ugly ducklings—the dark side of plastic materials in contact with potable water.” NPJ Biofilms and Microbiomes.
