Η ανοσοσφαιρίνη Ε (IgE) είναι μία από τις πέντε τάξεις αντισωμάτων, IgM, IgD, IgG, IgA και IgΕ στα θηλαστικά.
Υπάρχουν τέσσερις υποτάξεις της IgG (IgG1-4) και δύο της IgA (ΙgΑ1, IgA2), με αποτέλεσμα την ύπαρξη 9 διαφορετικών τάξεων συμπεριλαμβανομένων και των υποτάξεων στον άνθρωπο.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να φτιάξει ένα αντίσωμα που να αναγνωρίζει σχεδόν κάθε πιθανό αντιγόνο μέσω ενός συνδυασμού μηχανισμών.
Το αρχικό ρεπερτόριο των IgMs που δημιουργείται στον μυελό των οστών μέσω των “V(D)J” γονιδιακών ανασυνδυασμών και της νουκλεοτιδικής ποικιλομορφίας είναι ιδιαίτερα πολυποίκιλο και προσαρμόζεται περαιτέρω από την αντιγονική ενεργοποίηση των Β λεμφοκυττάρων στην ανοσιακή απόκριση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και τη δημιουργία βλαστικών κέντρων σε λεμφικούς ιστούς, όπου υποβάλλονται σε δύο διαδικασίες: σωματικές υπερμεταλλάξεις (SHM) και αλλαγή τάξης ανασυνδυασμού (CSR).
Οι σωματικές υπερμεταλλάξεις εισάγουν σημειακές μεταλλάξεις στις περιοχές σύνδεσης των αντιγόνων, οι οποίες μπορεί να αυξάνουν ή να μειώνουν τη συγγένεια σύνδεσης για το αντι- γόνο, με αποτέλεσμα την επιλογή υψηλής συγγένειας αλληλομόρφων τα οποία συναγωνίζονται για το αντιγόνο σε μια διαδικασία που λέγεται ωρίμανση συγγένειας. Η CSR αντικαθιστά τη σταθερή περιοχή της βαριάς αλυσίδας με μία περιοχή άλλης τάξης που κωδικοποιείται σε μια τυχαία συστοιχία μετά από την VDJ αλληλουχία στο εκφραζόμενο γονίδιο ανοσοσφαιρίνης. Αυτό αλλάζει την τάξη του αντισώματος και τον τρόπο που μπορεί να εμπλέξει διαφορετικά δραστικά κύτταρα στην ανοσιακή απόκριση. Αντιδράσεις βλαστικών κέντρων μπορεί επίσης να συμβούν στα όργανα στόχους της αλλεργίας.
Τα αντισώματα της IgE τάξης εί-αι κεντρικής σημασίας για την αλλεργική απάντηση. Συντίθενται και εκκρίνονται από Β λεμφοκύτταρα που εκφράζουν IgE τα οποία έχουν διαφοροποιηθεί σε πλασματοκύτταρα. Τα IgEs συνδέονται σε μαστοκύτταρα και σε αντιγονοπαρουσιαστικά κύττα ρα τα οποία διαθέτουν τον υψηλής συγγένειας υποδοχέα τους FcεRI, ώστε να τα ευαισθητοποιήσουν για αντιγονική ενεργοποίηση. Τα ενεργοποιημένα μαστοκύτταρα ελευθερώνουν τα φυσιολογικά ενεργά μόρια που προκαλούν τα αλλεργικά συμπτώματα. Τα ενεργοποιημένα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα ενεργοποιούν βοηθητικά Τ λεμφοκύτταρα τύπου 2 (Th2), τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν την παραγωγή περισσότερων ειδικών στο αλλεργιογόνο αντισωμάτων με μια θετική θηλιά ανάδρασης που ξεκινά από το αλλεργιογόνο.
Αντισώματα της ίδιας ή διασταυρούμενης ειδικότητας αντίδρασης αλλά διαφορετικής τάξης, μπορεί να ανταγωνίζονται με τα IgE για σύνδεση με το αντιγόνο ώστε να αναστέλλουν ή να καταστέλλουν την αλλεργική αντίδραση. Αυτό μπορεί να συμβεί σε ανοσοθεραπεία έναντι ειδικού αλλεργιογόνου που ενεργοποιεί μια τροποποιημένη Th2 αντίδραση, προκαλώντας τεράστια αύξηση των IgG4 και IgA2.
Μερικά από αυτά τα αντι σώματα μπορεί να αναγνωρίζουν το αλλεργιογόνο και να ανταγωνίζονται με τις IgE. Πιστεύεται ότι η ανοσιακή παράκαμψη σε IgG4 και IgA2 αλλεργιογονικές εξειδι- κεύσεις μπορεί να συμβάλει στην επιτυχία της ανοσοθεραπείας έναντι συγκεκριμένου αλλεργιογόνου.
