Τα κατοικίδια ζώα είναι η δεύτερη πιο σημαντική αιτία αλλεργίας μέσα στο σπίτι μετά τα ακάρεα. Αν έχετε κατοικίδιο, μπορεί να εκδηλώσετε συμπτώματα αλλεργίας μετά από κάποιο διάστημα συμβίωσης. Η κατηγορία των αλλεργιογόνων στα ζώα περιλαμβάνει ουσίες που βρίσκονται στο δέρμα τους στο σάλιο και στα ούρα ενώ το τρίχωμα είναι ελάχιστα αλλεργικό.
Κυρίως οι γάτες είναι αυτές που μπορούν να σας κάνουν να ξύνεστε, να βήχετε και να φταρνίζεστε. Η αλλεργία μπορεί να αναπτυχθεί τόσο από το αναπνευστικό σύστημα (αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα) όσο και από το δέρμα. Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται από τα αλλεργιογόνα των κατοικιδίων είναι υπό διερεύνηση με στόχο να αναπτυχθούν θεραπείες.
Στην περίπτωση της γάτας τα αλλεργιογόνα προέρχονται κυρίως από τους σμηγματογόνους αδένες και το σάλιο. Μελέτες έδειξαν ότι μια ουσία που ονομάζεται Fel d 1 και υπάρχει στο σάλιο της γάτας φαίνεται να είναι το κύριο αλλεργιογόνο, το οποίο αναγνωρίζεται τουλάχιστον από το 80% των αλλεργικών – υπάρχει επίσης στα ούρα των αρσενικών αλλά όχι των θηλυκών. Η γάτα έχει τη συνήθεια να γλείφεται με αποτέλεσμα όταν στεγνώσει, τα αλλεργιογόνα να απελευθερώνονται σε ένα αόρατο νέφος που αιωρείται στο σπίτι και εισπνέεται από τον άνθρωπο. Μελέτες έχουν δείξει ότι ορισμένες γάτες μπορεί να παράγουν πολλά αλλεργιογόνου ενώ άλλες όχι. Σε γενικές γραμμές, οι αρσενικές γάτες και ιδιαίτερα οι μη-στειρομένες παράγουν περισσότερα αλλεργιογόνα στο σάλιο τους, επειδή έχουν περισσότερη τεστοστερόνη. Το Fel d 1 δεν έχει εποχική διακύμανση.
Τα αλλεργιογόνα της γάτας είναι ελαφριά και ανθεκτικά με αποτέλεσμα να αιωρούνται για ώρες. Το σπίτι γεμίζει από τα αλλεργιογόνα διότι όλες οι επιφάνειες (χαλιά, καναπέδες κλπ) με τις οποίες έρχεται σε επαφή η γάτα τα αναδύουν. Είναι επίσης ιδιαίτερα κολλώδη και κάθονται στα ρούχα και τους τοίχους. Έτσι, ένας πολύ ευαίσθητος αλλεργικός μπορεί να εκδηλώσει συμπτώματα ακόμα και αν δεν έρθει σε άμεση επαφή με γάτα. Επειδή πρόκειται για πρωτεΐνες που είναι εξαιρετικά σταθερές μπορεί κάποιος να έχει συμπτώματα ακόμα και έξι μήνες μετά την απομάκρυνση του ζώου από το σπίτι.
Τα αλλεργιογόνα του σκύλου προέρχονται κυρίως από το σάλιο του και δευτερευόντως από το δέρμα και τα ούρα του. Με την ξήρανση, τα αλλεργιογόνα απελευθερώνονται στον αέρα του σπιτιού και εισπνέονται από τον άνθρωπο αλλά οι σκύλοι, επειδή μένουν κυρίως εκτός σπιτιού, προκαλούν λιγότερο συχνά αλλεργίες από τις γάτες. Ορισμένα αλλεργικά άτομα επιλέγουν σκύλους (ή γάτες) με λίγο τρίχωμα αλλά αυτό φαίνεται πως έχει μικρή σημασία.
Άλλα δημοφιλή κατοικίδια είναι τα κουνέλια, τα μικρά τρωκτικά και τα πτηνά. Αυτά τα ζώα, συνδέονται με εκδήλωση αλλεργικού άσθματος και η κύρια πηγή αλλεργιογόνων είναι τα ούρα τους.
Αντιμετώπιση
Το ένα τρίτο των αλλεργικών στα κατοικίδιά τους δεν αποχωρίζονται το αγαπημένο τους ζώο. Αν είσαστε μεταξύ αυτών πρέπει να πάρετε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματός σας:
- Περιορίστε τα κατοικίδια ζώα σε εξωτερικούς μόνο χώρους ή σε συγκεκριμένους χώρους μέσα στο σπίτι και ποτέ μέσα στο υπνοδωμάτιο.
- Μην επιτρέπετε στο κατοικίδιό να σας γλείφει τα χέρια ή το πρόσωπο.
- Πλένετε τακτικά τις γάτες και τους σκύλους σας. Αυτό ξεπλύνει τις νεκρές νιφάδες του δέρματος πριν αυτές καταλήξουν στον αέρα. Μελέτες έχουν δείξει ότι το πλύσιμο της γάτας απομακρύνει σε μεγάλο βαθμό τα αλλεργιογόνα από το δέρμα της, αλλά αυτό διαρκεί λιγότερο από μια εβδομάδα.
- Σφουγγαρίζετε το πάτωμα συχνά.
- Αυξήστε τον εξαερισμό. Αυτό θα βοηθήσει να ελαττώσετε τα επίπεδα των αλλεργιογόνων.
- Πλένετε τα χέρια σας κάθε φορά μετά την επαφή με το κατοικίδιο.
- Οι επιφάνειες του σπιτιού που συγκεντρώνουν αλλεργιογόνα όπως τα χαλιά ή τα καλύμματα των επίπλων πρέπει επίσης να πλένονται τακτικά.
