Το ανθρώπινο σώμα υφίσταται αλλαγές ακόμα και κατά τη διάρκεια σύντομων περιόδων αύξησης και απώλειας βάρους. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Stanford.
Καθώς οι άνθρωποι παίρνουν ή χάνουν κιλά, εμφανίζουν αξιοσημείωτες αλλαγές στο μικροβίωμα (μικρόβια του εντέρου), το καρδιαγγειακό σύστημα, το ανοσοποιητικό σύστημα και τα επίπεδα γονιδιακής έκφρασης, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Systems από μεταδιδακτορικούς ερευνητές του Stanford University Medical Center. Επικεφαλής συγγραφέας ήταν ο Michael Snyder, καθηγητής γενετικής.
“Ο στόχος ήταν να χαρακτηρίσουμε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του κέρδους και της απώλειας βάρους σε ένα επίπεδο που κανείς δεν έχει κάνει ποτέ πριν”, δήλωσε ο Snyder. “Επίσης θέλαμε πραγματικά να μάθουμε πώς οι προδιαβητικοί μπορεί να διαφέρουν από τους άλλους ανθρώπους”.
Ο Snyder και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι ακόμα και με μια μικρή αύξηση βάρους – περίπου 2,7-3 κιλά -το ανθρώπινο σώμα άλλαξε δραματικά σε μοριακό επίπεδο. Οι βακτηριακοί πληθυσμοί μεταμορφώθηκαν, οι ανοσολογικές αποκρίσεις και η φλεγμονή εξαπλώθηκαν και οι μοριακές οδοί που σχετίζονται με την καρδιακή νόσο ενεργοποιήθηκαν. Όταν οι συμμετέχοντες στη μελέτη έχασαν βάρος, τα περισσότερα συστήματα του σώματος πήγαν πίσω στις αρχικές καταστάσεις.
Το εργαστήριο του Snyder έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κατανόηση της αλλαγής του βάρους μεταξύ των ατόμων που παρουσιάζουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Η μελέτη περιελάμβανε 23 συμμετέχοντες εκ των οποίων 13 είχαν αντίσταση στην ινσουλίνη. Όλοι είχαν δείκτες μάζας σώματος μεταξύ 25 και 35 (ΔΜΣ 25 είναι το υψηλότερο σημείο του φυσιολογικού ορίου). Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες για κάθε άτομο μέσω μιας συλλογής μορίων που αποκαλύπτουν τα πρότυπα έκφρασης του DNA, το μικροβίωμα και άλλους δείκτες. “Κάναμε κυριολεκτικά δισεκατομμύρια μετρήσεις”, δήλωσε ο Snyder.
Στην αρχή της μελέτης, ο Snyder και η ομάδα του βρήκαν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ όσων είχαν αντίσταση στην ινσουλίνη και των υγιών συμμετεχόντων π.χ. στους δείκτες της φλεγμονής. Μετά από αναζήτηση των διαφορών κατά την έναρξη, οι ερευνητές άλλαξαν τις παραμέτρους. Οι συμμετέχοντες ακολούθησαν μια δίαιτα υψηλής θερμιδικής αξίας και μετά από 30 ημέρες είχαν, κατά μέσο όρο, κερδίσει 2,8 κιλά. Με την αύξηση του βάρους οι δείκτες φλεγμονής αυξήθηκαν σε όλους.
Η πιο εντυπωσιακή αλλαγή ήταν η μετατόπιση της έκφρασης γονιδίων που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για έναν τύπο καρδιακής ανεπάρκειας, ανέφερε ο Snyder. “Αυτό ήταν εκπληκτικό, δεν περίμενα με 30 ημέρες υπερκατανάλωσης να αλλάξει ολόκληρη η πορεία της καρδιάς”, είπε ο Snyder. “Αλλά όλα αυτά ταιριάζουν με το πώς σκεφτόμαστε για το ανθρώπινο σώμα – είναι ένα ολόκληρο σύστημα, όχι μόνο μερικά απομονωμένα συστατικά, έτσι υπάρχουν αλλαγές σε όλο το σύστημα όταν οι άνθρωποι κερδίζουν βάρος”.
