Οι ακτίνες Χ είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για τη διάγνωση ενός ευρέος φάσματος ιατρικών καταστάσεων. Ωστόσο, η διαδικασία δεν είναι χωρίς κινδύνους, καθώς μια ακτινογραφία συνεπάγεται την έκθεση ενός μέρους του σώματος σε μια δόση ιονίζουσας ακτινοβολίας. Η ακτινοβολία διεγείρει τον ιστό του σώματος και ενδέχεται να προκαλέσει επιβλαβείς επιδράσεις, μεταξύ των οποίων και καρκίνο.
Ο κίνδυνος βλάβης αυξάνεται με την αύξηση της δόσης της ακτινοβολίας που εφαρμόζεται. Έτσι, οι δόσεις ακτινοβολίας διατηρούνται όσο το δυνατόν χαμηλότερες, ενώ παράλληλα επιτυγχάνονται εικόνες επαρκούς ποιότητας για τη διάγνωση μιας πάθησης. Η απαιτούμενη δόση εξαρτάται από το τμήμα του σώματος που απεικονίζεται και το μέγεθος του ασθενούς. Όταν χρειάζεται περισσότερη ακτινοβολία να διαπεράσει την περιοχή-στόχο, η δοσολογία είναι μεγαλύτερη. Επομένως, απαιτείται υψηλότερη δόση ακτινοβολίας για την ακτινολογική εξέταση ενός παχύσαρκου ασθενούς σε σύγκριση με έναν ασθενή μέσου βάρους. Για παράδειγμα, οι ακτινολόγοι αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα σχετικά με την ακτινογραφία κοιλιάς ενός ανθρώπου 300 κιλών.
Αυξημένος κίνδυνος καρκίνου
Οι πολύ παχύσαρκοι άνθρωποι χρειάζονται πολύ υψηλότερη δόση ακτινοβολίας κατά τις εξετάσεις ακτίνων-Χ, από ό,τι οι άνθρωποι κανονικού βάρους, με αποτέλεσμα να έχουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο καρκίνου, σύμφωνα με μια νέα βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ακτινολογικό περιοδικό Journal of Radiological Protection.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Karen Knapp του University of Exeter εξέτασαν 739 άτομα που είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος πάνω από 40 (όταν ο δείκτης ξεπερνά το 25 σημαίνει ότι το άτομο είναι υπέρβαρο και όταν ξεπερνά το 30 σημαίνει ότι είναι παχύσαρκο). Τα 630 είχαν ιστορικό ακτινογραφιών και τα 109 δεν είχαν.
Οι ερευνητές είπαν ότι η δόση της ακτινοβολίας κατά τις ακτινογραφίες προσαρμόζεται από τους ακτινολόγους ανάλογα με το βάρος του εξεταζόμενου και το όργανο προς απεικόνιση. Για παράδειγμα μια ακτινογραφία στην κοιλιά απαιτεί μεγαλύτερη δόση ακτινοβολίας από ό,τι στο στήθος.
Ο κίνδυνος καρκίνου λόγω της επιπλέον ακτινοβολίας για τους παχύσαρκους κατά τη διάρκεια της ζωής τους υπολογίστηκε ότι ήταν έως και 152% μεγαλύτερος σε σχέση με τους ανθρώπους κανονικού βάρους.
