Διεθνής ομάδα επιστημόνων διεξήγαγε μια μελέτη σχετικά με το μπούλινγκ (εκφοβισμό) και βρήκε ότι τα παιδιά που εμπλέκονται σε εκφοβιστική συμπεριφορά στην ηλικία των 11 ετών μπορεί να συνεχίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της εφηβείας. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Child Development.
Το μπούλινγκ είναι μια επιβλαβής αντικοινωνική συμπεριφορά που υπάρχει στα σχολεία σε όλο τον κόσμο. Η συμμετοχή των παιδιών στο μπούλινγκ, είτε ως δράστες είτε ως θύματα, έχει σοβαρές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας, την οικογένεια και την κοινωνία εν γένει, προκαλώντας προβλήματα που σχετίζονται με την κατάθλιψη και τις δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις. Επίσης, οι μελέτες σχετικά με το μπούλινγκ συνδέουν τη χρήση ναρκωτικών και την παράνομη συμπεριφορά.
Παρόλο που ο αριθμός των μελετών σχετικά με το μπούλινγκ έχει αυξηθεί, εξακολουθούν να υπάρχουν κενά στην επιστημονική γνώση σχετικά με τη μακροπρόθεσμη σταθερότητά του.
Η εξέλιξη του εκφοβισμού και η εκδήλωσή του μέσω ειδικών συμπεριφορών καθώς μεγαλώνουν οι έφηβοι ήταν το θέμα αυτής της μελέτης που έγινε από ερευνητές του University of Córdoba, του University of Cambridge.
Η ερευνητική ομάδα εντόπισε συγκεκριμένες συμπεριφορές εκφοβισμού σε κάθε ηλικιακή ομάδα και τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι εμπλέκονται.
Στη μελέτη καταγράφεται η εξέλιξη του μπούλινγκ. Η σωματική βλάβη είναι μια κοινή συμπεριφορά εκφοβισμού στη νεαρή ηλικία η οποία όμως μειώνεται στην εφηβεία. Οι λεπτότερες μορφές, όπως οι προσβολές και ο κοινωνικός αποκλεισμός, διατηρούνται σε όλη την εφηβεία.
Η μελέτη βασίστηκε σε 916 έφηβους, οι οποίοι απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με την εκφοβιστική συμπεριφορά και τη θυματοποίηση στις ηλικίες 11, 13, 15 και 17. Η ίδια ομάδα συμμετεχόντων παρακολουθήθηκε από την ηλικία 11 έως την ηλικία 17, δηλαδή για έξι χρόνια.
Η μελέτη δείχνει ότι υπάρχουν διαφορετικοί ρόλοι εκφοβισμού. Αυτοί οι ρόλοι είναι: οι δράστες, τα θύματα και οι δράστες/θύματα. Σχεδόν το 15% των συμμετεχόντων είχε εμπλακεί σε έναν από αυτούς τους ρόλους κατά τη διάρκεια όλων των ετών της εφηβείας, δηλαδή στην ηλικία 11, 13, 15 και 17. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι περισσότεροι που δεν είχαν εμπλακεί σε εκφοβισμό στα 11 δεν επηρεάστηκαν ποτέ από αυτό το πρόβλημα ή ότι ενεπλάκησαν μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους.
Από την άλλη πλευρά, είναι συνηθισμένο τα παιδιά που εμπλέκονται σε εκφοβιστική συμπεριφορά στην ηλικία των 11 ετών να εξακολουθούν να εμπλέκονται για αρκετά χρόνια αργότερα. Γενικά, τα θύματα εξακολουθούν να είναι θύματα ή δεν εμπλέκονται ενώ οι δράστες εξακολουθούν να είναι δράστες ή δεν εμπλέκονται. Οι δράστες/θύματα τείνουν να μεταβαίνουν σε διαφορετικούς ρόλους εκφοβισμού, αλλά σπάνια διαφεύγουν από τον εκφοβισμό και συνήθως παραμένουν εμπλεκόμενοι για χρόνια.
Οι νέες γνώσεις σχετικά με την εξέλιξη του εκφοβισμού μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση, προκειμένου να τα παιδιά να μην εμπλακούν ή να ξεφύγουν από τον εκφοβισμό.
Πηγή: A Longitudinal Study on Stability and Transitions Among Bullying Roles. Child Development, 2018; DOI: 10.1111/cdev.13195
