H νιλβαδιπίνη, ένα αντιϋπερτασικό φάρμακο, οδηγεί σε αύξηση της ροής του αίματος στα κέντρα μνήμης και εκμάθησης του εγκεφάλου μεταξύ των ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hypertension.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η διαπιστωμένη μείωση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ μπορεί να αντιστραφεί σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Ωστόσο, το ερώτημα είναι αν η αύξηση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο αντιστοιχεί σε ορατά κλινικά οφέλη.
Η νιλβαδιπίνη είναι ένας αποκλειστής διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Οι ερευνητές ψάχνουν να βρουν αν αυτό το φάρμακο μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Σε μια διπλά τυφλή μελέτη, συγκρίθηκε για έξι μήνες η νιλβαδιπίνη έναντι ενός ψευδοφαρμάκου σε 44 άτομα που είχαν ήπια προς μέτρια νόσο Αλτσχάιμερ.
Τόσο στην αρχή της μελέτης όσο και μετά από έξι μήνες, οι ερευνητές μέτρησαν τη ροή του αίματος σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία (MRI).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ροή του αίματος στον ιππόκαμπο – το κέντρο μνήμης και εκμάθησης του εγκεφάλου – αυξήθηκε κατά 20% στα άτομα που έλαβαν νιλβαδιπίνη. Η ροή του αίματος στις υπόλοιπες περιοχές του εγκεφάλου ήταν ίδια και στις δύο ομάδες.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το δείγμα των ασθενών ήταν μικρό και η περίοδος παρακολούθησης σύντομη για να θεωρηθούν απολύτως αξιόπιστα τα αποτελέσματα της αύξησης της ροής αίματος στον εγκέφαλο.
Η μελέτη είναι μία από τις λίγες που χρησιμοποιούν την τεχνική της μαγνητικής τομογραφίας για να παρακολουθήσουν τις επιπτώσεις της θεραπείας στην εγκεφαλική ροή του αίματος καθιστώντας κομβική την επιπλέον έρευνα.
«Στο μέλλον χρειάζεται να βρούμε αν η βελτίωση της ροής του αίματος ειδικά στον ιππόκαμπο, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν μία υποστηρικτική θεραπεία για τη μείωση της εξέλιξης της νόσου Αλτσχάιμερ, στα πρώιμα στάδια της νόσου», δήλωσε ο Δρ. Jurgen Claassen Claasen, αναπληρωτής καθηγητής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Radboud στην Ολλανδία και επικεφαλής της μελέτης.
