Το συναίσθημα το έρωτα είναι πραγματικό και πολλοί άνθρωποι το έχουν βιώσει πάνω από μια φορά στη ζωή τους. Κατά μια θεωρία ο έρωτας και η ρομαντική αγάπη εμφανίστηκαν στο ανθρώπινο είδος για να προάγουν τη μονογαμία και μέσω αυτής τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης των παιδιών.
Λόγω της υψηλού επιπέδου υποκειμενικότητας του φαινομένου, η μελέτη του έρωτα και της ρομαντικής αγάπης δεν είναι εύκολη, ωστόσο μια μελέτη του 2017 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα συναισθήματα αυτά εμφανίστηκαν στον άνθρωπο και επικράτησαν επειδή οδηγούσαν σε περισσότερα παιδιά. Αλλά η παρούσα μελέτη βρήκε ότι ο έρωτας δεν έχει μεγάλες πιθανότητες να καταλήξει σε γάμο και κατ’ επέκταση σε τεκνοποίηση.
Οι άνθρωποι ερωτεύονται για πολλούς λόγους π.χ. επειδή έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα, φυσική έλξη και κοινές αξίες μεταξύ τους. Αλλά το αν παντρεύονται ή όχι εξαρτάται από ορισμένα γονίδια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS ONE από ερευνητές του Yale School of Public Health.
Η μελέτη εξέτασε το ρόλο μιας γενετικής παραλλαγής που επηρεάζει την ωκυτοκίνη, μια ορμόνη που παίζει ρόλο στην συναισθηματική σύνδεση. Η επικεφαλής συγγραφέας Joan Monin, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale, και οι συνεργάτες της μελέτησαν 178 παντρεμένα ζευγάρια ηλικίας 37- 90 ετών. Κάθε συμμετέχων συμπλήρωσε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τα συναισθήματα της οικογενειακής ασφάλειας και ικανοποίησης και του παρείχε ο γάμος. Επίσης έδωσε ένα δείγμα σάλιου για ανάλυση DNA.
Η ωκυτοκίνη
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε πως όταν ένας τουλάχιστον σύντροφος έχει μια παραλλαγή γνωστή ως γονότυπος GG για το γονίδιο του υποδοχέα της ωκυτοκίνης, το ζευγάρι απολάβανε σημαντικά μεγαλύτερη συζυγική ικανοποίηση και συναισθήματα ασφάλειας στο γάμο. Αυτά τα ζευγάρια είχαν μεγαλύτερη ικανοποίηση σε σύγκριση με άλλα ζευγάρια που είχαν διαφορετικούς γονότυπους.
Ενώ η παραλλαγή του υποδοχέα της ωκυτοκίνης OXTR rs53576 έχει μελετηθεί προηγουμένως και συνδέεται με χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, όπως η συναισθηματική σταθερότητα, η ενσυναίσθηση και η κοινωνικότητα, η νέα μελέτη είναι η πρώτη που εξέτασε το ρόλο της ωκυτοκίνης στην ικανοποίηση που προσφέρει ο γάμος.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι ο τρόπος που αισθανόμαστε στις στενές σχέσεις μας επηρεάζεται περισσότερο από τις κοινές μας εμπειρίες με τους συντρόφους μας με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε η Monin. «Στο γάμο, οι άνθρωποι επηρεάζονται τόσο από τις δικές τους γενετικές προδιαθέσεις όσο και του συντρόφου τους».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα άτομα με γονότυπο GG ανέφεραν ότι είχαν λιγότερο ανήσυχη προσκόλληση στον γάμο τους, γεγονός που ωφέλησε τη σχέση τους. Η ανήσυχη προσκόλληση είναι ένα στυλ ανασφαλούς σχέσης που αναπτύσσεται από εμπειρίες του παρελθόντος από συγγενείς και πρώην συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής μας και συνδέεται με μειωμένη αυτοεκτίμηση, υψηλή πιθανότητα απόρριψης και συμπεριφορά που επιδιώκει την επιδοκιμασία, είπε η Monin.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι ο γονότυπος GG ενός ατόμου και του συντρόφου του αντιπροσωπεύει από κοινού μόνο το 4% της διακύμανσης της συζυγικής ικανοποίησης. Αν και αυτό το ποσοστό είναι μικρό, αποτελεί σημαντική επίδραση λαμβάνοντας υπόψη άλλους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες στους οποίους εκτίθενται τα ζευγάρια.
Τα ευρήματα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε μελλοντικές μελέτες που θα εξετάσουν πώς αλληλεπιδρούν οι γονότυποι των ζευγαριών και επηρεάζουν τα αποτελέσματα της σχέσης με την πάροδο του χρόνου. Μια άλλη σημαντική μελλοντική κατεύθυνση θα ήταν να εξεταστεί πώς η παραλλαγή OXTR rs53576 αλληλεπιδρά με τις εμπειρίες (αρνητικές και θετικές) για να επηρεάσει την ποιότητα της σχέσης.
