Η κατανάλωση μιας διατροφής υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και ζάχαρη προκαλεί επιβλαβή συσσώρευση λίπους στο ήπαρ που μπορεί να μην αντιστραφεί ακόμη και μετά τη μετάβαση σε μια υγιεινή διατροφή.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης από ερευνητές του Weill Cornell Medicine και του Memorial Sloan Kettering Cancer Center που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα νανοαισθητήρα που μπορεί να ανιχνεύει και να παρακολουθεί τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι. Χρησιμοποίησαν τον αισθητήρα για να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις μιας δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη στο ήπαρ ποντικών. Στη συνέχεια αξιολόγησαν τα αποτελέσματα όταν τα ποντίκια επέστρεψαν στην υγιεινή διατροφή.
Απροσδόκητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ενώ η συσσώρευση λίπους μειώνεται μετά την επιστροφή σε μια υγιεινή διατροφή, κάποια κατάλοιπα λίπους παραμένουν σε ορισμένα ηπατικά κύτταρα για καιρό αργότερα.
«Η μετάβαση σε βραχυπρόθεσμη ανθυγιεινή διατροφή είναι κακή ιδέα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Daniel Heller, αναπληρωτής καθηγητής στο πρόγραμμα Φαρμακολογίας και Φυσιολογίας, Βιοφυσικής και Συστημάτων Βιολογίας. Και πρόσθεσε: «Το συκώτι θυμάται».
Η μη αλκοολούχα λιπαρή ηπατική νόσο (NAFLD) επηρεάζει έως και το 30% των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη είναι κοινή. Οι ασθενείς με NAFLD αναπτύσσουν συσσώρευση περίσσειας ποσότητας λίπους στο συκώτι τους.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να προχωρήσει σε μια πιο σοβαρή ασθένεια που περιλαμβάνει φλεγμονή, ουλές και ακόμη και καρκίνο του ήπατος (μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα).
Οι άνθρωποι που συσσωρεύουν λίπος στο εσωτερικό των ηπατικών κυττάρων που ονομάζονται κύτταρα Kupffer -και συγκεκριμένα σε ένα εσωτερικό μέρος αυτών των κυττάρων που ονομάζονται λυσοσώματα και δρουν σαν κυτταρικοί συλλέκτες απορριμμάτων- είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν σοβαρή ηπατική νόσο.
«Η λιπώδης ηπατική νόσος είναι μια αυξανόμενη ανησυχία και έχει γίνει γρήγορα μια από τις κορυφαίες αιτίες της ηπατικής νόσου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη» δήλωσε ο ηπατολόγος Robert Schwartz, επίκουρος καθηγητής ιατρικής. «Σήμερα, δεν έχουμε ιατρικές θεραπείες για τα λιπώδη ηπατικά νοσήματα και λέμε στους ασθενείς να τρώνε καλύτερα και να ασκούνται περισσότερο, κάτι το οποίο, όπως μπορείτε να φανταστείτε, δεν είναι πολύ αποτελεσματικό».
Επί του παρόντος, ορισμένα εργαλεία απεικόνισης, όπως η απεικόνιση υπερήχων ή μαγνητικού συντονισμού, μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση των ατόμων με λιπαρό συκώτι, αλλά οι τεχνικές αυτές συχνά παρέχουν λιγότερο λεπτομερείς πληροφορίες. Ο νανοαισθητήρας του Heller είναι οι πρώτοι που ανιχνεύουν το λίπος στα λυσοσώματα των κυττάρων Kupffer, εντοπίζοντας ενδεχομένως τα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο.
Ο μικροσκοπικός αισθητήρας είναι περίπου 1.000 φορές μικρότερος από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας και είναι κατασκευασμένος από μονόκλωνο DNA τυλιγμένο γύρω από έναν νανοσωλήνα άνθρακα. Εκτός από τη μέτρηση της εξέλιξης της νόσου, αυτοί οι νανοαισθητήρες μπορούν να βοηθήσουν στην επιτάχυνση της έρευνας σχετικά με τη λιπώδη ηπατική νόσο και τη θεραπεία της.
