Οι μισοί άνθρωποι που διαγιγνώσκονται με προχωρημένο μελάνωμα έχουν πλέον τη δυνατότητα να ζήσουν τουλάχιστον πέντε χρόνια ή και περισσότερο λαμβάνοντας μια συνδυαστική ανοσοθεραπεία.
Η μελέτη (Checkmate 067), που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine, ανέδειξε ότι η ανοσοθεραπεία και συγκεκριμένα η ιπιλουμάμπη (ipilimumab) και η νιβολουμάμπη (nivolumab), δύο μονοκλωνικά αντισώματα, όταν χορηγούνται μαζί εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμά τον καρκίνο.
Η νέα θεραπεία συνιστά μια εναλλακτική μέθοδο καταστροφής των όγκων και συμβάλλει στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής των ασθενών με μελάνωμα, το πιο θανατηφόρο καρκίνο του δέρματος.
Ο καθηγητής Τζέιμς Λάρκιν του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο και σύμβουλος ιατρικής ογκολογίας στο βρετανικό ημιαυτόνομο οργανισμό του βρετανικού νοσοκομείου «The Royal Marsden», στο Λονδίνο, που παρουσίασε τη συγκεκριμένη μελέτη δήλωσε: «Στο παρελθόν το μεταστατικό μελάνωμα θεωρούταν ανίατη νόσος. Οι ογκολόγοι θεωρούσαν πως το μελάνωμα είναι διαφορετικό από τους υπόλοιπους όγκους και από τη στιγμή που αρχίζει να εξαπλώνεται δεν μπορεί να θεραπευτεί. Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να πούμε ότι οι πιθανότητες μακροπρόθεσμης επιβίωσης των ατόμων με προχωρημένο μελάνωμα είναι τώρα πάνω από 50%».
Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 945 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: οι 314 λάμβαναν και ιπιλουμάμπη και νιβολουμάμπη, 316 λάμβαναν νιβολουμάμπη και placebo και 315 ιπιλουμάμπη και placebo.
Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς που λάμβαναν και τα δύο φάρμακα μαζί είχαν την καλύτερη επιβίωση. Το 52% αυτών των πασχόντων επιβίωναν πέντε χρόνια ή και περισσότερο συγκριτικά με όσου λάμβαναν μόνο νιβολουμάμπη (44%) και με όσους λάμβαναν μόνο ιπιλουμάμπη (26%).
Πολύ σημαντικό επίσης ήταν ότι το 74% των ατόμων που λάμβαναν και τα δύο φάρμακα σταματούσαν τη θεραπεία μετά από αυτήν την πενταετία. Ο Λάρκιν σχολιάζοντας την έρευνα είπε ότι οι πιθανότητες να ζήσει κανείς πέντε χρόνια είναι οι ίδιες με το να ζήσει τρία ή τέσσερα χρόνια, ενώ οι πάσχοντες φτάνοντας στα πέντε χρόνια σταματούν τη θεραπεία και μπορούν να ζήσουν φυσιολογικές ζωές.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας έχει εγκρίνει τη χρήση του συνδυασμού αυτών των φαρμάκων για το προχωρημένο μελάνωμα και τον καρκίνο του νεφρού και έχουν θεραπευτεί περίπου 100 ασθενείς. Τα φάρμακα ήταν πάντως διαθέσιμα μόνο για ένα χρονικό διάστημα 10-15 ετών με αποτέλεσμα να μην είναι βέβαιο το κατά πόσο έχουν θεραπευτικές ιδιότητες μέχρι να φτάσουν τα άτομα που ακολούθησαν αυτή τη θεραπεία σε μεγάλη ηλικία.
«Αυτός είναι εξάλλου ο ορισμός της θεραπείας, το να ζει κανείς μια ζωή με φυσιολογικό προσδόκιμο και να πεθάνει από κάτι άλλο», είπε ο Λάρκιν.
