Με την ηλικία, ο εγκέφαλός μας γίνεται λίγο ομιχλώδης, δημιουργούμε περισσότερους “θορύβους” όταν σηκωνόμαστε όρθιοι και τώρα η έρευνα βρήκε ότι μπορεί να καταλήξουμε και με μικροσκοπικά σωματίδια που μοιάζουν με οστά τα οποία κυκλοφορούν στο αίμα μας.
Αυτά τα σωματίδια που περνούν μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία μας δεν ακούγεται ως κάτι καλό -προφανώς- αλλά αυτό το εύρημα μπορεί να μας οδηγήσει πιο κοντά στην κατανόηση ορισμένων θεμάτων που σχετίζονται με το καρδιαγγειακό μας σύστημα.
Από μακρού γνωρίζουμε ότι μερικές φορές ορισμένοι ιστοί στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να αρχίσουν να μοιάζουν με οστό. Αυτό οφείλεται σε μια διαδικασία που ονομάζεται ασβέστωση: πρόκειται για συσσώρευση αλάτων ασβεστίου στον εν λόγω ιστό. Η συσσώρευση αυτή μπορεί να παρουσιαστεί ως πέτρα στη χολή ή πέτρα στα νεφρά, να δημιουργηθούν οστέινα σπιρούνια ή ακόμα και να καταλήξει σε άλλα μέρη του σώματος. Μερικές φορές, αυτή η συσσώρευση μπορεί να συμβεί στα αιμοφόρα αγγεία, οδηγώντας στη λεγόμενη αγγειακή ασβέστωση. Η διαδικασία σχετίζεται με τη γήρανση, αλλά μπορεί επίσης να συνδεθεί με διαβήτη, υπέρταση ή νεφρική νόσο.
Παρά το ότι γνωρίζουμε ότι η αγγειακή ασβέστωση συμβαίνει, οι ερευνητές δεν έχουν ακόμα μια πλήρη εικόνα των διεργασιών στο αίμα μας που οδηγούν σε συσσώρευση μετάλλων στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων μας.
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Microcirculation, οι ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια κινησιολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας, Rhonda Prisby, αναφέρουν τώρα την ύπαρξη περίεργων οστικών σωματιδίων και θα μπορούσαν να σχετίζονται με αγγειακές παθήσεις. “Το κύριο εύρημα αυτής της έρευνας είναι η ανακάλυψη οστικών σωματιδίων στην περιφερειακή κυκλοφορία τόσο των ανθρώπων όσο και των αρουραίων”, γράφει η ερευνητική ομάδα.
Σε προηγούμενη μελέτη που συντάχθηκε από την Prisby, βρέθηκε σοβαρή ασβέστωση στα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται στο μυελό των οστών, υποδεικνύοντας ότι τόσο σε δείγματα αρουραίων όσο και σε ανθρώπους, αυτά τα αγγεία φαινόταν σαν να είχαν μετατραπεί σε οστά ή είχαν οστεοποιηθεί. Η έρευνα έδειξε επίσης την παρουσία οστικών σωματιδίων σε αυτά τα οστεοποιημένα αιμοφόρα αγγεία.
Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές μελέτησαν περαιτέρω εάν τα σωματίδια αυτά μπορούν να κινηθούν από το μυελό των οστών στην περιφερειακή κυκλοφορία.
“Πιθανώς, τα οστεοποιημένα σωματίδια προέρχονται από τη διαδικασία οστεοποίησης αιμοφόρων αγγείων του μυελού των οστών και είναι ικανά να εισέλθουν στην περιφερειακή κυκλοφορία”, έγραψαν οι ερευνητές. Και πρόσθεσαν: “Mε την εξέταση οστεοποιημένων αιμοφόρων αγγείων μυελού των οστών μέσω υπερυψηλής μικροσκοπίας, επιδιώξαμε να επιβεβαιώσουμε, να χαρακτηρίσουμε και να ποσοτικοποιήσουμε την παρουσία οστεοποιημένων σωματιδίων σε περιφερικά δείγματα ολικού αίματος από ανθρώπους και αρουραίους”.
Αν και οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μόνο ένα μικρό αριθμό ανθρώπινων δειγμάτων -συμπεριλαμβανομένων των αγγείων του μυελού των οστών κνήμης που προέρχεται από ακρωτηριασμένο πόδι και δείγματα αίματος από 12 εθελοντές- τα αποτελέσματα είναι αρκετά ενδιαφέροντα και λίγο ανησυχητικά.
“Ενώ η πλειονότητα των οστεοποιημένων σωματιδίων ήταν μικρής διαμέτρου (<15 μm), ένας σημαντικός αριθμός είχε επαρκές μέγεθος (> 15 μm) για να δημιουργήσει εμπόδια στα μικρά αιμοφόρα αγγεία σε όλο το αγγειακό δέντρο”, εξήγησαν οι ερευνητές.
Ο αριθμός των οστεοποιημένων σωματιδίων δεν φάνηκε να αυξάνεται με την ηλικία του ασθενούς αλλά το μέγεθος αυξανόταν. Οι έξι νεότεροι ασθενείς είχαν σωματίδια μεγέθους από 1 έως 29 μm, ενώ τα σωματίδια των έξι ηλικιωμένων ασθενών κυμαίνονταν από 1 έως 66 μm.
Η ομάδα διερεύνησε επίσης το μέγεθος αυτών των σωματιδίων σε αρουραίους, αλλά διαπίστωσε ότι δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές με την ηλικία, αν και υπήρχε περιορισμός στην ικανότητα να γίνει διάκριση στα σωματίδια οστικής μάζας από τα μικροσκοπικά κύτταρα του αίματος που ονομάζονται αιμοπετάλια.
“Οι μελλοντικές έρευνες θα απαιτήσουν την απομάκρυνση των αιμοπεταλίων από το δείγμα ολικού αίματος, προκειμένου να αποκρυπτογραφούν τυχόν αυξήσεις στον αριθμό των σωματιδίων που συνδέονται με την ηλικία”, ανέφερε η ερευνητική ομάδα τονίζοντας τη σημασία των μεγαλύτερων μεγεθών δείγματος για περαιτέρω διερεύνηση του φαινομένου.
Η πιο σημαντική πτυχή αυτών των σωματιδίων μπορεί να είναι το σχήμα τους. Αυτό αποτελεί μια πιθανή ένδειξη για το πώς η κυκλοφορία τους στο αίμα θα μπορούσε να συμβάλει στην ανάπτυξη καρδιαγγειακών προβλημάτων. “Ορισμένα από τα οστεοποιημένα σωματίδια έχουν αιχμηρές άκρες και άκρες που θα μπορούσαν να βλάψουν την επένδυση αιμοφόρων αγγείων”, είπε η Prisby. “Αυτή η βλάβη μπορεί να προκαλέσει συμβάντα που οδηγούν σε αθηροσκλήρωση (συσσώρευση πλάκας μέσα στις αρτηρίες), η οποία μπορεί να περιορίσει τη ροή του αίματος με την πάροδο του χρόνου”.
