Ο εγκέφαλος των 45άχρονων ανθρώπων που περπατούν αργά είναι πιο γερασμένος από αυτούς που περπατούν γρήγορα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Network Open.
Στην έρευνα έλαβαν μέρος 904 άτομα από τη Νέα Ζηλανδία που παρακολουθήθηκαν από τον Απρίλιο του 2017 έως τον Απρίλιο του 2019, όταν ήταν περίπου 45 ετών.
Η μελέτη έδειξε ότι εκείνοι που περπατούν πιο αργά «γερνούν γρηγορότερα». Όχι μόνο ο εγκέφαλος αλλά οι πνεύμονες, τα δόντια και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι σε χειρότερη κατάσταση συγκριτικά με εκείνους που περπατούν πιο γρήγορα.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Λάιν Ράσμουσεν του τμήματος ψυχολογίας και νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου Ντιουκ, είπε ότι το πρωτοποριακό με την έρευνα είναι ότι ασχολήθηκε με άτομα 45 ετών που δεν συνιστούν ένα γηρασμένο πληθυσμό.
Η Ράσμουσεν πρόσθεσε πως είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι επιδόσεις των συμμετεχόντων σε νευροψυχολογικά τεστ στα οποία υποβλήθηκαν κατά την παιδική τους ηλικία ήταν ένας καλός προβλεπτικός παράγοντες της μελλοντικής ταχύτητας βηματισμού τους.
Η Τέρι Μόφιτ, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, εξηγεί ότι προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι ηλικίας 70- 80 ετών που περπατάνε πιο αργά τείνουν να πεθαίνουν νωρίτερα συγκριτικά με αυτούς που περπατάνε πιο γρήγορα.
Η παρούσα έρευνα κάλυψε τη χρονική περίοδο από την παιδική ηλικία έως τη μέση ενήλικη ζωή και βρήκε ότι το αργό βάδισμα είναι σημάδι προβλημάτων και σε αυτές τις ηλικίες.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου και διαπιστώθηκε ότι όσοι περπατούσαν πιο αργά παρουσίαζαν μειωμένο όγκο εγκεφάλου, χαμηλότερο μέσο πάχος φλοιού, μικρότερη συνολική έκταση του εγκεφαλικού φλοιού και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης εντάσεων λευκής ουσίας (σ.σ: τραύματα εγκεφάλου που απεικονίζονται στη μαγνητική τομογραφία ως πολύ φωτεινές περιοχές). Συνοπτικά, ο εγκέφαλός τους φαινόταν αρκετά πιο γερασμένος.
«Είναι κρίμα που δεν μετρήσαμε την ταχύτητα βαδίσματος και δεν κάναμε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία αυτών των ατόμων», δήλωσε η Ράσμουσεν.
Φυσικά παίζουν ρόλο και παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων, αλλά η μελέτη έδειξε ήδη από την παιδική ηλικία ποιος θα εμφάνιζε πιο αργό βηματισμό στη μετέπειτα ζωή του.
