Διαβήτης: Οι αναστολείς SGLT-2  μειώνουν τις νοσηλείες λόγω καρδιακής ανεπάρκειας

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια συχνή νόσο του πληθυσμού με συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά εμφάνισης και στον eλληνικό πληθυσμό,

Ιδιαίτερα ο διαβήτης τύπου 2 φαίνεται να παρατηρείται σε ποσοστά  10% του πληθυσμού με πάνω από 100.000 άτομα να εμφανίζουν διαταραχή στον μεταβολισμό του σακχάρου τους, ενώ η 10ετής επίπτωση της νόσου έχει φανεί από την μελέτη ΑΤΤΙΚΗ να είναι περίπου 13%.

Κύριοι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη του διαβήτη είναι η καθιστική ζωή, η ανθυγιεινή διατροφή και η κοιλιακή παχυσαρκία. Η μεγαλύτερη περίμετρος μέσης αυξάνει και στα δύο φύλα  τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη κατά περίπου 22%.

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις πιο κύριες αιτίες εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας, τόσο μέσω πρόκλησης αθηροσκλήρωσης και εμφράγματος του μυοκαρδίου όσο και με διαταραχή του μεταβολισμού των μυοκαρδιακών κυττάρων που οδηγεί την καρδιά σε μια κατάσταση πολύ χαμηλής απόδοσης. 

Πάνω από 29 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ έχουν μη ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη ενώ 6.5 εκατομμύρια έχουν καρδιακή ανεπάρκεια. Και οι δύο παθήσεις αναμένονται να αυξηθούν στο μέλλον.  

Οι μισοί από τους ασθενείς που νοσηλεύονται με καρδιακή ανεπάρκεια πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και η συνύπαρξη αυτών των δύο καταστάσεων επιδεινώνει την κλινική τους πορεία, καθώς ο κίνδυνος θανάτου αυξάνει κατά 60%. 

Η εντατική ρύθμιση της γλυκόζης δεν φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο της ολικής θνητότητας, της καρδιαγγειακής ή του εγκεφαλικού. Μπορεί όμως να μειώνει τον κίνδυνο του μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Ο στόχος της ΗA1c πρέπει να εξατομικεύεται σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και σακχαρώδη διαβήτη με βάση την κλινική λειτουργική κατάσταση (προσδόκιμο επιβίωσης, συννοσηρότητες, παρουσία επιπλοκών Διαβήτη) ιστορικό υπογλυκαιμίας, δυνατότητα αυτοσυντήρησης και το συνολικό φαρμακευτικό φορτίο. 

Η ινσουλίνη χρειάζεται σε μερικές περιπτώσεις για να ρυθμίσει καλύτερα την γλυκόζη σε ασθενείς με διαβήτη και καρδιακή ανεπάρκεια. Η άσκηση είναι ασφαλής και ωφέλιμη σε αυτούς τους ασθενείς.

Στους παχύσαρκους που επίσης έχουν διαβήτη, ο συνδυασμός δίαιτας και προγραμματισμένης άσκησης μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργική ικανότητα, ενώ βασικός στόχος στην πρόληψη του διαβήτη αποτελεί η αποφυγή της κοιλιακής παχυσαρκίας και η τήρηση υγιεινής διατροφής. 

Νέα φάρμακα

Τα τελευταία χρόνια στην φαρέτρα της φαρμακευτικής αγωγής για τον σακχαρώδη διαβήτη έχει προστεθεί μια νέα κατηγορία φαρμάκων, οι αναστολείς SGLT-2  που αποτελούν υπογλυκαιμικά φάρμακα πρώτης γραμμής αφού έχουν δείξει ότι μειώνουν τις νοσηλείες για καρδιακή ανεπάρκεια σε διαβητικούς και μη διαβητικούς ασθενείς.

Φαίνεται ότι τώρα η νέα κατηγορία φαρμάκων με κύριους εκπροσώπους την εμπαγλιφλοζίνη και την νταπαγλιφλοζίνη μπορούν να αποτελέσουν και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πιο σημαντικής καρδιαγγειακής κατάστασης που είναι η καρδιακή ανεπάρκεια. 

Τα αποτελέσματα νεότερων μελετών εμφανίζουν ότι τα φάρμακα αυτά μειώνουν την θνητότητα και τις νοσηλείες για καρδιακή ανεπάρκεια στους διαβητικούς αλλά και συνολικά μειώνουν κατά 30% την καρδιαγγειακή θνητότητα, την ολική θνητότητα και την νοσηρότητα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια χωρίς διαβήτη. 

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε ότι ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει άμεσα την καρδιακή λειτουργία και είναι απαραίτητη η υιοθέτηση υγιεινοδιαιτητικής αγωγής με την έναρξη της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής. 

Δείτε επίσης