Στην Πατρίδα μας στο σύνολο των κρουσμάτων στα οποία έχουμε πληροφορία, το 45% της νόσου έχει καταγραφεί μεταξύ των ηλικιών 40 και 64 ετών, ένα 31% της νόσου έχει καταγραφεί σε ηλικίες 18 έως 39 ετών, ενώ στις μικρές ηλικίες, στα παιδιά, μόλις το 2,8% της νόσου, 47 κρούσματα έχουν καταγραφεί.
Σύμφωνα με το λοιμωξιολόγο Σωτήρη Τσιόδρα, δεν είναι εύκολο να εξηγηθούν οι θάνατοι σε αυτές τις νέες ηλικίες. Ο κ. Τσιόδρας ανέφερε στη σε συνέντευξη Τύπου:
“Αποφάσισα να σας εξηγήσω αυτό που λέμε παθογένεια της νόσου, αυτό που όλοι οι επιστήμονες στον κόσμο ψάχνουν. Φυσικά και δεν το γνωρίζω, αλλά γίνεται τεράστια ερευνητική προσπάθεια για να βρούμε τι ακριβώς συμβαίνει.
Για αυτό άντλησα πληροφορίες από πολύ πρόσφατες επιστημονικές δημοσιεύσεις για το ερώτημα του, πέραν της ηλικίας, πέραν των υποκείμενων νοσημάτων, τι άλλο υπάρχει και νοσούν καμιά φορά, ευτυχώς σπάνια, νέοι άνθρωποι; Και αυτοί οι νέοι άνθρωποι να νοσούν σοβαρά;
Οι επιστήμονες ψάχνουν την πιθανότητα να υπάρχουν ειδικά γονίδια, που καθορίζουν ποιος θα πάει ή δεν θα πάει καλά, όπως το γονίδιο του υποδοχέα που χρησιμοποιεί ο ιός για να μας επιτεθεί. Της «πόρτας», δηλαδή, για να μπει στον οργανισμό μας.
Τα στοιχεία είναι μέχρι τις 5 Απριλίου 2020.
Η «πόρτα» αυτή, ουσιαστικά βρίσκεται στην εξωτερική επιφάνεια των κυττάρων του πνεύμονα και της καρδιάς. Παραλλαγές στο γονίδιο αυτό θα μπορούσαν να κάνουν την «πόρτα» λίγο πιο ανοιχτή ή λίγο πιο κλειστή, ώστε να διευκολύνεται ή να δυσκολεύεται ο ιός αντίστοιχα, να μπει στα κύτταρα των πνευμόνων.
Επίσης, υπάρχει μια ουσία που βοηθάει τον πνεύμονά μας να εκπτύσσεται και να συσπάται. Φανταστείτε ένα σφουγγάρι. Μέσα στους πνεύμονες, λοιπόν, υπάρχει μια ουσία που δρα σαν απορρυπαντικό στο σφουγγάρι και το κάνει πιο μαλακό και εύκαμπτο και μπορούμε να το χρησιμοποιούμε.
Αυτό το συστατικό, εμείς οι επιστήμονες το ονομάζουμε επιφανειοδραστικό παράγοντα και μπορεί γρήγορα να εξαντλείται σε αυτούς τους ασθενείς που έχουν μολυνθεί με τον κορονοϊό και δεν πάνε τόσο καλά, ακόμα και όταν είναι στον αναπνευστήρα.
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε πώς η άμυνά μας, το ανοσοποιητικό μας σύστημα ανταποκρίνεται στον ιό. Σε μερικούς, ευτυχώς λίγους, νέους, υγιείς κατά τα άλλα ανθρώπους, ένα πολύ αντιδραστικό ανοσοποιητικό σύστημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μαζική καταιγίδα φλεγμονής, που κατακλύει τον πνεύμονα και τα άλλα όργανα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι ένα ηλικιωμένο ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που είναι το πρόβλημα, είναι αυτό που λειτουργεί πολύ καλά. Κάτι άλλο που μπορεί να γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι νέοι άνθρωποι, επειδή φοβούνται λιγότερο, δεν παίρνουν τα μέτρα προφύλαξης και εκτίθενται σε υψηλότερες ποσότητες του ιού στο περιβάλλον τους”.
