Η μείωση κατά 250 θερμίδες την ημέρα μαζί με μέτρια άσκηση απέφερε μεγαλύτερα οφέλη από ό, τι μόνο η άσκηση σε ηλικιωμένους παχύσαρκους. Μεταξύ των ηλικιωμένων με παχυσαρκία, ο συνδυασμός αερόβιας άσκησης με μέτρια μείωση των ημερήσιων θερμίδων οδήγησε σε μεγαλύτερες βελτιώσεις στην ευκαμψία της αορτής (ένα μέτρο της αγγειακής υγείας, που επηρεάζει τις καρδιαγγειακές παθήσεις), σε σύγκριση με την άσκηση μόνο ή με την άσκηση συν μια πιο περιοριστική δίαιτα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Circulation.
Τροποποιήσιμοι παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή και η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιστάθμιση της αύξησης της αορτικής δυσκαμψίας που σχετίζεται με την ηλικία. Αν και η αερόβια άσκηση γενικά έχει ευνοϊκές επιδράσεις στη δομή και τη λειτουργία της αορτής, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση από μόνη της μπορεί να μην είναι επαρκής για τη βελτίωση της ευκαμψίας της αορτής σε ηλικιωμένους με παχυσαρκία.
“Αυτή είναι η πρώτη μελέτη για την αξιολόγηση των επιπτώσεων της αερόβιας άσκησης με και χωρίς μείωση θερμίδων στη ευκαμψία της αορτής, η οποία μετρήθηκε μέσω απεικόνισης καρδιαγγειακού μαγνητικού συντονισμού (CMR) για λήψη λεπτομερών εικόνων της αορτής”, δήλωσε η Tina E. Brinkley, αναπληρώτρια καθηγήτρια γεροντολογίας και γηριατρικής ιατρικής. “Προσπαθήσαμε να προσδιορίσουμε εάν ο προσθήκη θερμιδικών περιορισμών για απώλεια βάρους θα οδηγούσε σε μεγαλύτερες βελτιώσεις στην υγεία των αγγείων σε σύγκριση με μόνο αερόβια άσκηση σε ηλικιωμένους με παχυσαρκία”, ανέφερε η Brinkley.
Αυτή η τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή περιελάμβανε 160 ενήλικες, ηλικίας 65-79 ετών με παχυσαρκία (ΔΜΣ = 30-45 kg/m2) που έκαναν καθιστική ζωή. Ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων ήταν 69 έτη. Το 74% ήταν γυναίκες. και το 73% ήταν λευκοί. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες παρέμβασης για 20 εβδομάδες:
- άσκηση με την κανονική τους διατροφή.
- άσκηση συν μέτριο περιορισμό θερμίδων (μείωση περίπου 250 θερμίδων την ημέρα).
- άσκηση συν εντατικό περιορισμό θερμίδων (μείωση περίπου 600 θερμίδων την ημέρα).
Οι δύο ομάδες με περιορισμένες θερμίδες έλαβαν προκατασκευασμένα μεσημεριανά γεύματα και δείπνα με λιγότερο από το 30% των θερμίδων να προέρχεται από το λίπος και τουλάχιστον 0,8 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους, που παρασκευάστηκαν με την καθοδήγηση ενός διαιτολόγου. Έφτιαξαν το δικό τους πρωινό σύμφωνα με το μενού που είχε εγκριθεί από τον διαιτολόγο. Όλοι στη μελέτη είχαν επίβλεψη αερόβιας άσκησης τέσσερις ημέρες την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της μελέτης 20 εβδομάδων στο Γηριατρικό Ερευνητικό Κέντρο στο Wake Forest School of Medicine.
Η δομή και η λειτουργία της αορτής αξιολογήθηκαν με απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού για τη μέτρηση της ταχύτητας με την οποία το αίμα ταξιδεύει μέσω της αορτής και την ικανότητα της αορτής να διαστέλλεται και να συστέλλεται.
Διαπιστώθηκε ότι η απώλεια βάρους σχεδόν 10% του συνολικού σωματικού βάρους ή περίπου 20 κιλών κατά τη διάρκεια της περιόδου των πέντε μηνών μελέτης συνδέθηκε με σημαντικές βελτιώσεις στη ευκαμψία της αορτής μόνο στους συμμετέχοντες που έκαναν άσκηση συν περιορισμένη μείωση θερμίδων. Τα ευρήματα ήταν:
- Η ομάδα άσκησης συν μέτριο περιορισμό θερμίδων είχε αύξηση της ευκαμψίας της αορτής.
- Κανένα από τα μέτρα ευκαμψίας της αορτής δεν άλλαξε σημαντικά είτε στην ομάδα που μόνο ασκούνταν είτε στην ομάδα της άσκησης με απώλεια 600 θερμίδων.
- Οι αλλαγές στον ΔΜΣ, τη συνολική λιπώδη μάζα, το ποσοστό σωματικού λίπους, το κοιλιακό λίπος και την περιφέρεια μέσης ήταν μεγαλύτερες στις δύο ομάδες με περιορισμένες θερμίδες σε σύγκριση με την ομάδα που ασκούνταν μόνο.
- Η απώλεια βάρους ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων με περιορισμένες θερμίδες παρά τη σχεδόν διπλάσια μείωση των θερμίδων (μείωση θερμίδων κατά 26,7% έναντι μείωσης κατά 14,2%) στην ομάδα του μεγαλύτερου περιορισμού.
“Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής που έχουν σχεδιαστεί για να αυξάνουν την αερόβια δραστηριότητα και να μειώνουν μέτρια την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της ακαμψίας της αορτής και στη βελτίωση της συνολικής υγείας των αγγείων”, δήλωσε η Brinkley. ¨Ωστόσο, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η ομάδα που μείωσε περισσότερο τις θερμίδες δεν είχε βελτιώσεις στην ευκαμψία της αορτής, παρόλο που είχε παρόμοιες μειώσεις στο σωματικό βάρος και την αρτηριακή πίεση με τους συμμετέχοντες στην ομάδα με μέτριο περιορισμό θερμίδων¨.
Η Brinkley πρόσθεσε: “Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο συνδυασμός άσκησης με μέτριο περιορισμό θερμίδων -σε αντίθεση με πιο εντατικούς περιορισμούς θερμίδων- πιθανότατα μεγιστοποιεί τα οφέλη για την υγεία των αγγείων, ενώ βελτιστοποιεί επίσης την απώλεια βάρους και βελτιώνει τη σύνθεση και το σώμα του σώματος. Η διαπίστωση ότι ο περιορισμός θερμίδων υψηλότερης έντασης μπορεί να μην είναι απαραίτητος έχει σημαντικές επιπτώσεις στις συστάσεις απώλειας βάρους για τη βελτίωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων σε ηλικιωμένους με παχυσαρκία”.