Μια μελέτη υποδηλώνει ότι υπάρχει μια διάκριση στον ανθρώπινο εγκέφαλο μεταξύ της ενόργανης μουσικής και της φωνητικής μουσικής δηλαδή τα τραγούδια.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν για πρώτη φορά στον ανθρώπινο εγκέφαλο νευρώνες που φαίνεται να ασχολούνται αποκλειστικά με την επεξεργασία του τραγουδιού. Στο παρελθόν είχαν βρεθεί νευρώνες εξειδικευμένοι για την ομιλία και τη μουσική, ενώ τώρα ήλθαν στο φως νευρώνες ειδικά για το τραγούδι. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Sam Norman-Haignere του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, κατέγραψαν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον ακουστικό φλοιό του εγκεφάλου 15 ανθρώπων που άκουγαν 165 διαφορετικούς ήχους (τραγούδια, μουσική, ομιλία, φωνές ζώων, καζανάκι τουαλέτας, γαύγισμα σκύλου κ.ά.). Οι συμμετέχοντες είχαν ήδη ηλεκτρόδια στο κεφάλι τους, επειδή έκαναν νοσοκομειακή θεραπεία για την επιληψία.
Με τη βοήθεια ενός ειδικού υπολογιστικού αλγόριθμου, οι επιστήμονες εντόπισαν εγκεφαλικά κύτταρα που ανταποκρίνονται σχεδόν αποκλειστικά στο τραγούδι. Ανακάλυψαν ότι οι νευρώνες του τραγουδιού έχουν, επίσης, μία πολύ μικρή απόκριση στην ομιλία και τη μουσική. Ο ερευνητές δεν εξέτασαν εάν οι νευρώνες ανταποκρίθηκαν στη ραπ μουσική.
Προηγουμένως, οι επιστήμονες είχαν μελετήσει με λειτουργική μαγνητική απεικόνιση (fMRI) τους εγκεφάλους 30 άλλων ανθρώπων που άκουγαν διάφορους ήχους, κάτι που τους βοήθησε στη «χαρτογράφηση» των νευρώνων του τραγουδιού στον ακουστικό φλοιό, σε μία περιοχή περίπου ανάμεσα στους νευρώνες που ανταποκρίνονται στην ομιλία και σε εκείνους της μουσικής.
Οι ερευνητές δεν ξέρουν γιατί θα έχουμε τέτοιους νευρώνες. «Θα μπορούσε να οφείλεται σε κάποιον εξελικτικό ρόλο», λέει ο Norman-Haignere. «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το τραγούδι έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της μουσικής. Αλλά είναι επίσης πιθανό όλα να οφείλονται στην έκθεση», λέει. «Οι άνθρωποι ξοδεύουν πολύ χρόνο ακούγοντας μουσική».
Η ερευνητική ομάδα είναι πεπεισμένη ότι αυτοί οι νευρώνες δεν οφείλονται στη μουσική εκπαίδευση και ότι πιθανώς όλοι μας τους έχουμε. «Το να μπορείς να διακρίνεις τις μουσικές ιδιότητες των ήχων είναι θεμελιώδες για την επιβίωση», λέει ο Jörg Fachner στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin στο Cambridge, UK. «Είναι λογικό ότι αυτή η ικανότητα συνδέεται με τον ακουστικό μας φλοιό. Μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί το να τραγουδάς ένα αγαπημένο τραγούδι σε ένα άτομο με άνοια μπορεί να επιτρέψει αποκρίσεις ακόμη κι αν η νευροεκφυλιστική διαδικασία έχει περιορίσει τη λειτουργικότητα των περιοχών του εγκεφάλου. Αυτό το αποτέλεσμα, μαζί με άλλα αποτελέσματα της μουσικής μνήμης που σχετίζονται με τη νευροαπεικόνιση, μπορεί να βοηθήσει να εξηγηθεί γιατί τα τραγούδια μπορεί να είναι χρήσιμα σε ασθενείς με άνοια».
