Μεταβολικό σύνδρομο: Οφέλη από τη χρονικά περιορισμένη διατροφή

Των Satchin Panda και Pam Taub. Πηγή: The Conversation.

Τα άτομα με παχυσαρκία, υψηλό σάκχαρο, υψηλή αρτηριακή πίεση ή υψηλή χοληστερόλη συχνά συμβουλεύονται να τρώνε λιγότερο και να κινούνται περισσότερο, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι υπάρχει τώρα ένα άλλο απλό εργαλείο για την καταπολέμηση αυτών των ασθενειών: ο περιορισμός του χρόνου κατανάλωσης του φαγητού εντός 10 ωρών κατά τη διάρκεια του 24ώρου.

Μελέτες που έγιναν σε ποντίκια και μύγες φρούτων υποδεικνύουν ότι ο περιορισμός του χρονικού διαστήματος κατανάλωσης μέσα σε 10 ώρες μπορεί να αποτρέψει, ή ακόμα και να αναστρέψει, μεταβολικές ασθένειες που επηρεάζουν εκατομμύρια άτομα.

Τα αποτελέσματα από μύγες και ποντίκια οδήγησαν τους ερευνητές να τεστάρουν την ιδέα της χρονικά περιορισμένης διατροφής σε υγιείς ανθρώπους. Μελέτες που διήρκεσαν περισσότερο από ένα χρόνο έδειξαν ότι η χρονικά περιορισμένη διατροφή ήταν ασφαλές μεταξύ των υγιών ατόμων. Στην παρούσα μελέτη δοκιμάστηκε σε ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο.

Δεν είναι εύκολο να μετράτε τις θερμίδες ή να ξέρετε πόσα λιπαρά, υδατάνθρακες και πρωτεΐνες υπάρχουν σε κάθε γεύμα. Γι’ αυτό η χρήση της χρονικά περιορισμένης διατροφής παρέχει μια νέα στρατηγική για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας και των μεταβολικών ασθενειών.

Ωστόσο, η χρονικά περιορισμένη διατροφή σπάνια δοκιμάζεται σε άτομα που έχουν ήδη διαγνωστεί με μεταβολικές ασθένειες. Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών με μεταβολικές ασθένειες είναι συχνά υπό φαρμακευτική αγωγή και δεν είναι σαφές εάν είναι ασφαλές για αυτούς τους ασθενείς να περνούν καθημερινά μια νηστεία άνω των 14 ωρών ή αν έχουν οφέλη πέρα από τα φάρμακά τους.

Σε μια μοναδική συνεργασία μεταξύ των εργαστηρίων βασικής επιστήμης και κλινικής επιστήμης, δοκιμάστηκε εάν ο περιορισμός της κατανάλωσης φαγητού εντός 10 ωρών θα βελτίωνε την υγεία των ατόμων με μεταβολικό σύνδρομο που λάμβαναν επίσης φάρμακα για την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη.

Επιστρατεύτηκαν ασθενείς από κλινικές του UC San Diego που πληρούσαν τουλάχιστον τρία από τα πέντε κριτήρια για μεταβολικό σύνδρομο: παχυσαρκία, υψηλό σάκχαρο αίματος, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλά τριγλυκερίδια και χαμηλό επίπεδο καλής χοληστερόλης. Οι ασθενείς χρησιμοποίησαν μια ερευνητική εφαρμογή που ονομάζεται myCircadianClock, για να καταγράψουν κάθε θερμίδα που κατανάλωναν για δύο εβδομάδες. Επίσης, οι ερευνητές παρακολούθησαν τη σωματική τους δραστηριότητα και τον ύπνο τους χρησιμοποιώντας ένα ρολόι που φορούσαν στον καρπό τους. Καθώς ορισμένοι ασθενείς με κακό έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα μπορεί να παρουσιάσουν χαμηλή γλυκόζη στο αίμα τη νύχτα, φορούσαν επίσης μια συσκευή παρακολούθησης γλυκόζης στο χέρι τους για δύο εβδομάδες.

Δεκαεννέα ασθενείς ήταν κατάλληλοι για τη μελέτη. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν ήδη δοκιμάσει καθιερωμένες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής τους, μείωσης των θερμίδων και περισσότερης φυσικής δραστηριότητας. Ως μέρος αυτής της μελέτης, η μόνη αλλαγή που έπρεπε να ακολουθήσουν ήταν να επιλέξουν μόνοι τους ένα χρονικό διάστημα 10 ωρών που ταίριαζε καλύτερα στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή τους για να καταναλώνουν όλες τις θερμίδες τους, ας πούμε από τις 9 π.μ. έως τις 7 μ.μ. Επιτρεπόταν το πόσιμο νερό και η λήψη φαρμάκων έξω από αυτές τις ώρες.

Μετά από 12 εβδομάδες, οι εθελοντές επέστρεψαν στην κλινική για ενδελεχή ιατρική εξέταση και εξετάσεις αίματος. Συγκρίθηκαν τα τελικά τους αποτελέσματα με αυτά από την αρχική τους επίσκεψη. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cell Metabolism, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Οι περισσότεροι έχασαν ένα μέτριο σωματικό βάρος, και ιδιαίτερα λίπος από την περιοχή της κοιλιάς τους. Όσοι είχαν υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μείωσαν επίσης τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Ομοίως, οι περισσότεροι ασθενείς μείωσαν περαιτέρω την αρτηριακή τους πίεση και την LDL χοληστερόλη. Όλα αυτά τα οφέλη συνέβησαν χωρίς καμία αλλαγή στη φυσική δραστηριότητα.

Η μείωση του χρονικού διαστήματος κατανάλωσης του φαγητού είχε επίσης ακούσια οφέλη. Κατά μέσο όρο, οι ασθενείς μείωσαν την ημερήσια θερμιδική τους πρόσληψη κατά 8%. Ωστόσο, οι στατιστικές αναλύσεις δεν βρήκαν ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μείωσης των θερμίδων και της βελτίωσης της υγείας. Οφέλη υπήρξαν στην αρτηριακή πίεση και τον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος και σε αυτούς που δεν μείωσαν τις θερμίδες. Σχεδόν τα δύο τρίτα των ασθενών ανέφεραν επίσης ξεκούραστο ύπνο τη νύχτα και λιγότερη πείνα την ώρα του ύπνου.

Ενώ ο περιορισμός του φαγητού σε ένα χρονικό διάστημα 6 ωρών ήταν δύσκολος για τους συμμετέχοντες και προκάλεσε αρκετές δυσμενείς επιπτώσεις, οι ασθενείς ανέφεραν ότι μπορούσαν εύκολα να προσαρμοστούν για το διάστημα των 10 ωρών.

Αν και δεν ήταν απαραίτητο μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, σχεδόν το 70% των ασθενών συνέχισαν την χρονικά περιορισμένη διατροφή για τουλάχιστον ένα χρόνο. Καθώς η υγεία τους βελτιωνόταν, πολλοί από αυτούς ανέφεραν ότι μείωσαν τα φάρμακά τους ή τα διέκοψαν.

Παρά την επιτυχία αυτής της μελέτης, η χρονικά περιορισμένη διατροφή δεν είναι επί του παρόντος μια τυπική σύσταση από τους γιατρούς προς τους ασθενείς που έχουν μεταβολικό σύνδρομο. Αυτή η μελέτη ήταν μια μικρή μελέτη σκοπιμότητας. Τα επόμενα βήματα είναι απαραίτητα με πιο αυστηρές τυχαιοποιημένες δοκιμές ελέγχου. Αν και κανείς ασθενής δεν είχε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης κατά τη διάρκεια της ολονύκτιας νηστείας, είναι σημαντικό η χρονικά περιορισμένη διατροφή να γίνεται υπό ιατρική παρακολούθηση.

Δείτε επίσης