Οι επιστήμονες βρήκαν απολιθώματα ζώων με ουρές που χρονολογούνται εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πίσω. Τότε, τα πρώτα ψάρια χρησιμοποιούσαν τις ουρές τους σαν πτερύγια για να κολυμπήσουν μέσα στους ωκεανούς και να ξεφύγουν από τα αρπακτικά. Καθώς αυτά τα ψάρια εξελίχθηκαν σε πλάσματα που ζούσαν στη στεριά, οι ουρές τους άρχισαν επίσης να αλλάζουν.
Είτε ανήκουν σε ερπετά, έντομα, πτηνά ή θηλαστικά, οι ουρές εξυπηρετούν μια μεγάλη ποικιλία σκοπών. Τα ζώα χρησιμοποιούν την ουρά τους για τα πάντα, από την ισορροπία μέχρι την επικοινωνία και την εύρεση συντρόφων.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι δεινόσαυροι, συμπεριλαμβανομένου του Tyrannosaurus rex, κουνούσαν τις ουρές τους για να ισορροπήσουν τα βαριά κεφάλια και το σώμα τους ενώ περπατούσαν με δύο πόδια. Αυτή η κίνηση τους επέτρεψε να τρέξουν αρκετά γρήγορα για να πιάσουν τη λεία τους.
Ομοίως, τα σημερινά καγκουρό χρησιμοποιούν την ουρά τους για ισορροπία όταν πηδούν στην ανοιχτή γη. Αλλά δεν τη χρησιμοποιούν μόνο ως αντίβαρο για το βάρος τους -η ουρά του καγκουρό λειτουργεί επίσης ως ένα ισχυρό τρίτο πόδι που μπορεί να τους βοηθήσει να τα ωθήσουν στον αέρα.
Οι γάτες και άλλα ζώα που σκαρφαλώνουν έχουν συχνά θαμνώδεις ή μακριές ουρές που τους βοηθούν να ισορροπήσουν, σαν ένας σχοινοβάτης που κρατά ένα μακρύ κοντάρι.
Οι μαϊμούδες χρησιμοποιούν τη μακριά ουρά τους για ισορροπία ενώ αιωρούνται μέσα από κλαδιά δασικών δέντρων. Πολλές έχουν ουρές που μοιάζουν με χέρια και τους επιτρέπουν να κρατούν τα μέλη του δέντρου. Αυτές οι ουρές είναι τόσο δυνατές που μπορούν ακόμη και να κρατήσουν ψηλά το ζώο ενώ τρώει φρούτα και φύλλα.
Ένας αμυντικός μηχανισμός
Οι ουρές άλλων ζώων εξελίχθηκαν σε όπλα. Για παράδειγμα, τα τσιμπούρια έχουν μια ουρά κεντρί που μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως άμυνα όταν ένα αρπακτικό τους επιτίθεται.
Οι δηλητηριώδεις κροταλίες έχουν κουμπιά αποξηραμένου δέρματος στην ουρά τους που κάνουν έναν ήχο όταν την κουνούν. Αυτό προειδοποιεί τα ζώα που μπορεί να απειλήσουν τον κροταλία ότι ετοιμάζεται να χτυπήσει.
Πολλά έντομα έχουν επίσης ουρές, αλλά εξελίχθηκαν χωριστά από άλλα σπονδυλωτά ζώα, όπως τα ψάρια και τα θηλαστικά. Τα περισσότερα έντομα με ουρά χρησιμοποιούν την ουρά τους για να γεννήσουν αυγά ή για να τσιμπήσουν και να παραλύσουν ξενιστές ή θήραμα. Σε ορισμένα ζώα, όπως οι σφήκες, η ουρά τους μπορεί να κάνει και τα δύο, καθώς ορισμένες παρασιτικές σφήκες θα γεννήσουν τα αυγά τους μέσα σε έναν ξενιστή.
Τα ζώα που βόσκουν, όπως ο βίσωνας της Βόρειας Αμερικής και η καμηλοπάρδαλη στην Αφρική, έχουν ουρές με τσαμπιά μακριές τρίχες που απομακρύνουν τα κουνούπια και άλλα έντομα που μπορεί να τα ενοχλούν. Οι οικόσιτες αγελάδες και τα άλογα έχουν επίσης αυτό το είδος ουράς.
Ένα βοήθημα επικοινωνίας
Τα πουλιά χρησιμοποιούν τις φτερωτές ουρές τους τόσο για να ισορροπήσουν ενώ κάθονται σε ένα άκρο δέντρου όσο και για να κατευθύνουν την πορεία τους και να φρενάρουν ενώ πετούν. Μερικά πουλιά χρησιμοποιούν επίσης την ουρά τους για επιλογή ζευγαρώματος. Αυτή η οπτική εμφάνιση είναι πιο αξιοσημείωτη σε είδη όπως οι γαλοπούλες και τα παγώνια: οι αρσενικές γαλοπούλες και τα παγώνια θα ξεδιπλώσουν τα πολύχρωμα φτερά της ουράς τους για να προσελκύσουν τις θηλυκές συντρόφους.
Τα ζώα που ζουν και κυνηγούν σε ομάδες ή αγέλες, όπως οι λύκοι, χρησιμοποιούν διάφορες θέσεις ουράς για να υποδείξουν την κατάταξή τους. Τα σκυλιά, που κατάγονται από λύκους, χρησιμοποιούν επίσης την ουρά τους για επικοινωνία. Πιθανότατα έχετε δει σκύλους να κουνούν την ουρά τους όταν είναι ενθουσιασμένοι.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτές οι ουρές εξαφανίστηκαν από τους ανθρώπινους προγόνους μας πριν από περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια. Μόλις άρχισαν να περπατούν όρθια, δεν χρειάζονταν πλέον ουρές για να βοηθήσουν στην ισορροπία.
