Tου Matthew Ryan, King’s College London.
Κάθε χρόνο, 60.000 άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο διαγιγνώσκονται με καρδιακή ανεπάρκεια και πολλοί αντιμετωπίζονται με στεντ -έναν μικρό σωλήνα από συρμάτινο πλέγμα που λειτουργεί για να κρατήσει την αρτηρία ανοιχτή. Σε μια μεγάλη νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine, οι συνάδελφοί μου και εγώ ανακαλύψαμε ότι αυτές οι διαδικασίες είναι περιττές.
Καρδιακή ανεπάρκεια είναι όταν ο καρδιακός μυς αποδυναμώνεται, οδηγώντας σε συμπτώματα σοβαρής δύσπνοιας που μπορεί να προκαλέσει πρόωρο θάνατο. Η πιο κοινή αιτία είναι τα φραγμένα αιμοφόρα αγγεία που μειώνουν την παροχή αίματος στον καρδιακό μυ. Αυτό είναι γνωστό ως στεφανιαία νόσος.
Ένα άτομο με καρδιακή ανεπάρκεια αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή και μερικές φορές με εξειδικευμένους βηματοδότες. Παρά τη θεραπεία αυτή, πολλοί ασθενείς πεθαίνουν πρόωρα ή εισάγονται στο νοσοκομείο με επιδείνωση των συμπτωμάτων τους.
Στα άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια γίνεται επίσης μερικές φορές μια διαδικασία για την εισαγωγή στεντ, που χρησιμοποιείται για να ξεμπλοκάρει μια στεφανιαία αρτηρία. Τα στεντ τοποθετούνται στις αρτηρίες της καρδιάς από έναν καρδιολόγο μέσω σωληναρίων που εισάγονται είτε στον καρπό είτε στη βουβωνική χώρα και καθοδηγούνται από ακτινογραφίες. Οι δοκιμές έχουν δείξει ότι τα στεντ είναι μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία για άτομα με έμφραγμα και στηθάγχη, αλλά τα αποτελέσματά τους σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια παρέμειναν αβέβαια.
Μερικοί καρδιολόγοι είχαν παρατηρήσει βελτιώσεις στα συμπτώματα των ασθενών και στη λειτουργία της καρδιάς μετά την τοποθέτηση στεντ, αλλά οι ερευνητές δεν μπορούσαν να πουν εάν αυτές οι βελτιώσεις συνδέονται άμεσα με τα στεντ ή θα συνέβαιναν ούτως ή άλλως με φάρμακα. Χωρίς την κατάλληλη έρευνα, οι κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας για τη χρήση στεντ σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια διέφεραν, με το NHS να συνιστά κατά του στεντ και τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές να το συνιστούν σε ορισμένους ασθενείς.
Σε αυτήν την τελευταία μελέτη, τη δοκιμή REVIVED-BCIS2, με επικεφαλής τον καθηγητή Divaka Perera, δοκιμάσαμε εάν η θεραπεία με στεντς βοήθησε τους ασθενείς να ζήσουν περισσότερο ή να μείνουν εκτός νοσοκομείου. Η δοκιμή ήταν μια συνεργασία 40 Νοσοκομείων του NHS στο Ηνωμένο Βασίλειο και διεξήχθη από το 2013 έως το 2020.
Οι ασθενείς θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στη δοκιμή εάν είχαν σοβαρά εξασθενημένο καρδιακό μυ και εκτεταμένες αποφράξεις των στεφανιαίων αρτηριών. Πραγματοποιήθηκαν επίσης εξειδικευμένες καρδιοτομές, έτσι ώστε το στεντ να μπορεί να στοχεύει στις περιοχές του καρδιακού μυός που ήταν πιο πιθανό να ανακάμψουν.
To στεντ είναι ένας μικρός σωλήνας από συρμάτινο πλέγμα που λειτουργεί για να κρατήσει την αρτηρία ανοιχτή.
Επτακόσιοι ασθενείς έλαβαν μέρος και οι μισοί επιλέχθηκαν τυχαία για να λάβουν στεντ. Όλοι ασθενείς έλαβαν την τυπική θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας. Οι ασθενείς είχαν ραντεβού παρακολούθησης για έως και οκτώ χρόνια, έτσι ώστε η υγεία και η καρδιακή τους λειτουργία να παρακολουθούνται στενά.
Κατά μέσο όρο 3,4 χρόνια μετά τη θεραπεία, οι ασθενείς που έκαναν στεντ ήταν εξίσου πιθανό, με εκείνους που δεν έκαναν, να πεθάνουν ή να εισαχθούν στο νοσοκομείο λόγω της καρδιακής ανεπάρκειας, δείχνοντας ότι η θεραπεία δεν ήταν αποτελεσματική. Οι καρδιολογικές εξετάσεις και οι αιματολογικές εξετάσεις δεν έδειξαν επίσης διαφορά στην δύναμη άντλησης της καρδιάς.
Η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς που είχαν στεντ είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής τον πρώτο χρόνο, αλλά μετά από δύο χρόνια η διαφορά εξαφανίστηκε και ανέφεραν παρόμοια υγεία. Αν και δεν υπήρχε κανένα όφελος από την εισαγωγή στεντ, δεν υπήρχε επίσης ένδειξη ότι τα στεντ προκαλούσαν βλάβες.
Δεν χρειάζεται περισσότερη έρευνα
Τα αποτελέσματα της δοκιμής σημαίνουν ότι τα στεντ δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια που προκαλείται από στεφανιαία νόσο, εκτός εάν έχουν άλλη πάθηση, όπως στηθάγχη ή πρόσφατο έμφραγμα.
Ο σχεδιασμός και ο αριθμός των ασθενών που συμμετείχαν στη δοκιμή σημαίνει ότι η απάντηση είναι σαφής και δεν χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την αντιμετώπιση αυτού του ερωτήματος προς το παρόν. Θα αφιερώσουμε χρόνο κοιτάζοντας τα αποτελέσματα για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί το στεντ δεν λειτούργησε.
Τα ευρήματα είναι σημαντικά καθώς σημαίνουν ότι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια δεν θα υποβληθούν σε περιττές διαδικασίες. Το κόστος των διαδικασιών για το στεντ μπορεί να ανακατευθυνθεί στην παροχή άλλων θεραπειών και καλύτερης φροντίδας για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια.
