Το British Journal of Sports Medicine απέσυρε εννιά ακόμη μη ερευνητικά άρθρα, τα οποία συντάχθηκαν από τον πρώην αρχισυντάκτη του Δρ. Paul McCrory, και θα γίνει μια «αναφορά ανησυχίας» για άλλα 38 που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά BMJ στα οποία ήταν ο μόνος συγγραφέας.
Αυτές οι τελευταίες ανακλήσεις ακολουθούν την ανάκληση νωρίτερα το 2022 ενός άρθρου στο British Journal of Sports Medicine, που προκλήθηκε από ανησυχίες ότι είχε ομοιότητες με ένα άρθρο που γράφτηκε για το Physics World. Ο McCrory, επί του παρόντος στο Florey Institute of Neuroscience and Mental Health, στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, επιμελήθηκε το περιοδικό μεταξύ 2001 και 2008, κατά τη διάρκεια του οποίου δημοσίευσε τουλάχιστον 164 άρθρα σε περιοδικά BMJ -τα περισσότερα από αυτά στο British Journal of Sports Medicine.
Η απόφαση για ανάκληση αυτών των άρθρων ακολουθεί μια εσωτερική έρευνα από την ερευνητική ομάδα ακεραιότητας του BMJ και τον σημερινό αρχισυντάκτη του British Journal of Sports Medicine. Αυτό προκλήθηκε από τους ισχυρισμούς που έκανε ο ερευνητής Δρ. Νικ Μπράουν για κακή συμπεριφορά δημοσίευσης. Οι εννιά ανακλήσεις αφορούν όλες απόψεις, σχόλια και άρθρα στα οποία ο McCrory ήταν ο μόνος συγγραφέας: Περιλαμβάνουν 5 περιπτώσεις λογοκλοπής και 3 περιττής δημοσίευσης.
Στο άλλο ανακληθέν άρθρο, ο McCrory παραθέτει ανακριβώς και παραποιεί τη θέση του Δρ. Augustus Thorndike, όπως αναφέρθηκε σε παλαιότερη δημοσίευση του 1952. Το απόσπασμα διαστρεβλώνει τις συστάσεις του Thorndike για τη διαχείριση της συνεχούς συμμετοχής σε αθλήματα επαφής μετά από διάσειση, τις οποίες χρησιμοποίησε ο McCrory για να υποστηρίξει τη θέση του στο άρθρο.
Δεδομένου του τρόπου κακής συμπεριφοράς δημοσίευσης από την πλευρά του McCrory, που αποκαλύφθηκε και από τις δύο έρευνες της BMJ, ο εκδότης αποφάσισε ότι θα πρέπει να εκφράσει ανησυχία για όλο το περιεχόμενο που δημοσιεύθηκε στα περιοδικά του, συμπεριλαμβανομένου του British Journal of Sports Medicine, όπου προσδιορίζεται ως ο μόνος συγγραφέας που προειδοποιεί τους αναγνώστες για τα συμπεράσματα αυτών των ερευνών.
Ένα άρθρο που περιγράφει τις λεπτομέρειες της τελευταίας έρευνας και δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine υπογραμμίζει το «πιο σημαντικό έργο» του McCrory είναι πέντε επαναλήψεις των διεθνών οδηγιών συναίνεσης για τη διάσειση που αναπτύχθηκαν το 2001, 2004, 2008, 2012 και 2016 και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό.
Μετά από μια ανασκόπηση της δήλωσης συναίνεσης διάσεισης του 2016, η ερευνητική ομάδα ακεραιότητας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «δεν είχε ανησυχίες για λογοκλοπή» και θεώρησε ότι «το ζήτημα της έκτασης της συμβολής και της επιρροής του McCrory στις πέντε εκδοχές της δήλωσης συναίνεσης είναι ένα θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της επιστημονικής επιτροπής που ορίστηκε από το Concussion in Sport Group (CISG)». Το άρθρο σημειώνει ότι μετά την πρώτη εμφάνιση των καταγγελιών για λογοκλοπή, ο McCrory παραιτήθηκε από την ηγετική του θέση στο CISG, μια διεθνή ένωση κλινικών και επιστημόνων που ενδιαφέρονται για τη διάσειση που σχετίζεται με τον αθλητισμό, και παραιτήθηκε από τον ρόλο του ως μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του η Διεθνής Συναινετική Διάσκεψη για τη Διάσειση στον Αθλητισμό.
Το BMJ εντόπισε 40 ερευνητικά άρθρα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά της στα οποία ο McCrory ήταν συν-συγγραφέας: 18 από αυτά δημοσιεύτηκαν κατά τη θητεία του ως επιμελητής (αρχισυντάκτης) του The British Journal of Sports Medicine.
«Δεν έχουμε λάβει καμία συγκεκριμένη κατηγορία για ανάρμοστη συμπεριφορά σε σχέση με αυτές τις δημοσιεύσεις», αναφέρει το άρθρο, το οποίο καταλήγει με την υπόσχεση να διερευνήσει τυχόν περαιτέρω ισχυρισμούς σχετικά με το αρχείο δημοσιεύσεων του McCrory σε περιοδικά του BMJ. «Το επιστημονικό αρχείο βασίζεται στην εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη του BMJ στο έργο του McCrory -συγκεκριμένα τα άρθρα που έχει δημοσιεύσει ως μεμονωμένος συγγραφέας- έχει σπάσει. Θα ερευνήσουμε τυχόν νέους ισχυρισμούς που θα λάβουμε για το έργο του McCrory σε περιοδικά του BMJ. Ζητάμε από άλλους εκδότες και το ίδρυμά του να κάνει το ίδιο».
